παρεολογία ΙΙΙ - το μίσιον

την στιγμή που φεύγανε μου σκαγε παλι η εικονα να έρχονται κι η σκηνή -αυτοί και το ασανσέρ- έκλεισε σαν σάντουιτς αυτή τη βδομάδα συγκατοίκησης
τέλειο ζευγάρι πιθανότατα το αγαπημένο μου έβερ
έχει αυτήν την ποιότητα του ερωτοκεντρικού ανθρώπου που μένει για πάντα έφηβος που ξέρετε πόσο πολύ εκτιμάω
τέλεια εμπειρία οf brainstorming together - κοινά ενδιαφέροντα-συμφωνία στον τρόπο που προσεγγίζει ένα ολοκληρωμένο έργο- αυτό που συνδέεται με κάποιο τρόπο με την πραγματικότητα
το βρήκα πάρα πολυ δύσκολο στην αρχή να προσπαθώ να επικοινωνήσω τις παρορμητικές μου σκέψεις στα αγγλικά
παρορμητικές μου σκέψεις--->θεωρητικοπολιτικές που προέρχονται από αποσπασματικές έννοιες που έχω έρθει σε επαφή  που έχω συνδέσει με την εμπειρία και τις ανησυχίες μου
πόσο δύσκολο να καταλάβουν αυτό που εννοώ όταν ούτε εγω η ίδια δεν ξέρω τι είναι αυτό που εννοώ αφού προέρχεται από struggle θεματικών που χάνονται πίσω σολαυτα τα χρόνια
θυμάμαι να σκέφτομαι ότι αυτό που μου το κάνει πιο δύσκολο είναι ότι μιλάω για αναγνώσεις του περιβάλλοντος μου που συνεχώς ξεχνάω ότι απέχουν από αυτές του συνομιλητή μου (άσχετα που deep inside πιστεύω ότι δεν διαφέρουν τόσο τελικά από άποψη βιωμάτων) κι ότι θα ταν πιο εύκολο να προσπαθήσω να τα ενσωματώσω σαν στοιχεία του γραφικού εαυτού μου ωστέ να μπορεί ο άλλος να τα καταλάβει καλύτερα

για παράδειγμα αντί να λέω ότι νιώθω πως  τα άτομα σχηματίζουν ομάδες μονάδων για την ψυχική ικανοποίηση,τη συναισθηματική κάλυψη και  λιμπιντικού τύπου επενδύσεις τους  
( ~   τσουκαλά/στην πραγματικότητα απλά τραυλίζω σκόρπιες λέξεις)

μπορώ να μιλήσω για το πως νιώθω ότι σε μένα αναδύθηκε με αυτόν τον τρόπο μετά τα εσωστρεφή έτη στο σπίτι κι έτσι καταλήξαμε ότι όντως ισχύει ότι είμαστε η γενιά που μένει σπίτι περισσότερο

θυμάμαι να γυρνάω αθήνα κάποιες διακοπές στο πιο κόζι σπίτι των φίλων μου και να με ρωτάνε πως πάει δεν φαίνεσαι πολύ καλά και γω να ξεσπάω σε κλάματα γιατί θυμάμαι την ιωάννα να μου λέει πως με νοιώθει μόνη μου και να τους λέω ότι δεν είναι ότι δεν έχω φίλους αλλά οι φίλοι μου είναι ο ταδε , η τάδε , τα κορίτσια και η άλλη τάδε και βλέπω τον καθένα ξεχωριστά δεν υπάρχει αυτό της παρέας που έχω στην αθήνα και τότε ο βρωμανός μου είπε και γιατί δεν κάνεις αυτό που έκανα εγώ τότε;γιατί δεν φτιάχνεις μια αγέλη; και από τότε ήξερα ότι αυτό έπρεπε να κάνω

ΤΖΑΜΚΑΤ
είμαστε στο πιερό στα κλεισίματα η φίλη μου η κ λέει γιαυτήν την σκέψη που έκανε σήμερα αλλά δεν είναι σίγουρη αν ισχύει πως όλη της η συμπεριφορά αυτό το εξάμηνο η σχέση της με την σχολή/το γιολάρισμα έξω μπορεί να ερμηνευτεί απ'την προσπάθεια της να βρει τον έρωτα

την λατρεύω και προσπαθώ να σκεφτώ εγώ τι έκανα αυτό το εξάμηνο
σκέφτομαι ότι μάλλον είναι η προσπάθεια μου για τον σχηματισμό παρέας

ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΟΜΑΔΕΣ
σηκώνω τα μάτια και βλέπω την μαρία απέναντι να ζωγραφίζει λέω να και με την μαρία το συζητάγαμε και νιώθουμε το ίδιο πράγμα

_________________________________________________________________________________

από την περίοδο της ενεργοποίησης μου
(την περίοδο που είχα εξαργυρώσει όλους μου τους πόντους πίστωσης σχετικά με την εκπλήρωση όλων αυτών των πρότζεκτ που είχαμε πει ότι θα κάναμε και έπρεπε να αρχίσω να τα κάνω επιτέλους αφού δεν είχε μείνει και κάτι άλλο να κάνει κανείς)

μπορεί να χαμε σούπερ-ενθουσιαστεί με τα μελλοντικά μας κοινά σχέδια αλλά ένιωθα ότι καμιά φορά χτύπαγα σε τοίχο που μπορεί να χει να κάνει ότι μάλλον εγώ είμαι λίγο πιο πορωμένη με τα πράγματα που έχω στο κεφάλι μου για μας


εε δεν ξέρω ήταν τέλεια μαυτούς*  συντονιζόμασταν αμέσως στο ίδιο μήκος κύματος και το να συζητάμε για παράδειγμα για την εργασία μου στη σχολή ήταν ακριβώς ο τρόπος που κυλάει για μένα μια ιδανική συνεργασία

χρησιμοποιούσαν πολύ την λέξη μίσιον το μίσιον του τέλειου κοκτέιλ πχ
επόμενη εξέλιξη της λέξης πρότζεκτ - εννοούσε τη δράση για αυτό

δηλαδή μέχρι στιγμής έχουμε

κόνσεπτ    -    πρότζεκτ   -  μίσιον

embracing την έννοια της αφήγησης

ικτίνου γεμάτη (τα κορίτσια θέλαν να βγουνε-ξενέρωσαν που τελειώσε το ολυμπου φεστ)
---->πεζουλάκι αγίας σοφίας---->βροχή (πρώτο σ/κ του ιούνη)--->ολοι σκορπίσαν να βρουν υπόστεγο--->στριμωχτήκαμε στα σκαλάκια της απέναντι πολυκατοικίας---->τα μοιραστήκαμε με άλλη παρέα

η άλλη παρέα μίλαγε για φουκώ ήταν αδύνατο να μην τεντώσω τα αυτιά μου
όταν δε ο τύπος είπε  όταν διακόπτεται η αφήγηση εκεί βοηθάει ο ψυχαναλυτής στο να σε βοηθήσει να την συνεχίσεις    γύρισα ολόκληρη προς το μέρος τους  του πα για ξαναπέστο αυτό

άρχισα να του λέω για το πόσο με ευγνώμων νιώθω που το άκουσα αυτό εκείνη τη στιγμή δεδομένων των αναζητήσεων μου αυτό τον καιρό του εξήγησα που βρίσκομαι πάνω κάτω αυτόν τον καιρό
και το συζητήσαμε τον ρώτησα αυτός που βρίσκεται ακριβώς αυτόν τον καιρό ποιο είναι το επόμενο πράγμα που θα θελε να διαβάσει

μαθηματικός αυτός βρέθηκε σε αυτά τα εδάφη από κάποια φιλοσοφική γέφυρα τώρα ήταν πορωμένος με τη γλωσσολογία

τον ρώτησα αν ξέρει κάτι για την αντίσταση στη λογοθέτηση που μου πε η φίλη μου η ε ότι λέει στην υπόλοιπη ιστορία της σεξουαλικότητας που δεν έχω διαβάσει
δεν ήξερε αλλά προσπαθήσαμε να βρούμε μαζί πως μπορεί να το εννοεί

σημείωσα διάφορα πράγματα που μου πε να τσεκάρω και τον έκανα αντ να ρωτάω διάφορα που μου ρχονται πως θα μπορούσε να απαντήσει

conceptual loving

για το να περπατάς μόνος

δεν ξέρω για σας αλλά εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει στον εαυτό μου ότι μου αρέσει να πηγαίνω βόλτες μόνη μου ότι δεν θα πρεπε να το ξεχνάω αλλά να το κάνω συχνότερα   θυμάμαι να περπατάω και να πληκτρολογώ στις σημειώσεις συνθηματικά για ιδέες που θέλω να θυμάμαι αργότερα  θυμάμαι τον εαυτό μου να του είναι πρακτικά δύσκολο από το πόσα θέλει να σημειώσει και να μην σκουντουφλάει ταυτόχρονα  θυμάμαι τον εαυτό μου να ηχογραφεί αυτά που θέλει να πει στο δρόμο κάνοντας ότι μιλάει στο τηλέφωνο

από τότε που μου είπες για αυτό που λέει ο παπαιωάννου σε μια συνεντευξή του που τώρα δεν μπορώ να βρω πως όταν είναι κανείς πιεσμένος συναισθηματικά/πραγματικά/σχέσεις/δουλειά αρκεί να έχει το κουράγιο να τρέξει [τόσα-δεν θυμάμαι πόσα λέει] χιλιόμετρα τότε θα αισθανόταν τελείως διαφορετικά γιατί το σώμα μας έχει λύσεις μετά το τρέξιμο θα νιώθεις αυτήν την ψυχοσωματική ολότητα πως εσύ όλος από την κορυφή ως τα νύχια μπορείτε να αποφασίσετε το καλύτερο για σένα και τον εαυτόοργανισμό σου

χτές το πρωί έβγαλα επιτέλους λεφτά πήγα να εκτυπώσω τους χάρτες μου και το pdf του practise of everyday life του certeau του τύπου που λέει για τις αφηγήσεις που εξιστορούμε εμείς για τον εαυτό μας προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στα βιώματα μας και να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς το αστικό περιβάλλον στο οποίο είμαστε ενταγμένοι κι ονομάζει αυτήν την διαδικασία "ψίθυρο της κρυφής δημιουργικότητας" και λέει πως είναι συνεχής και πηγάζει από τις προσπάθειες των ατόμων να προσδώσουν συγκεκριμένα νοήματα στις σχέσεις τους με τον/τους κόσμο/υς που τους περιβάλλει/ουν

μετά πήγα πλαίσιο να πάρω χαρτοταινία και ποστιτ που τα είδα απ'τη μαρία και ζήλεψα και τα δικά μας είχαν τελειώσει

στο δρόμο έπιασα τον εαυτό μου να τραγουδάει a girl is walking with a cause  a girl with a cause is walking

αποφάσισα πως μου αξίζει και φραπές και κάπου να κάτσω να χαζέψω τα καινουργια μου παιχνίδια

απ'την τσιμισκή είδα ένα κλασσικό φουλ πράσινο στενό στα έβερεστ που έχει κρεμασμένα κατα μήκος άπειρα χρωματιστά κορδελάκια και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους   εκεί   ήθελα να πάω αλλά ήμουν απ΄την άλλη πλευρά κι αναγκάστηκα να το προσπεράσω μέχρι το επόμενο φανάρι (#φλώρος)(#χοντρή)  ε και από κει και μετά δεν είχε ένα μέρος να κάτσεις με την ησυχία σου και την δροσιά σου και κατέληξα στο λιμάνι που προφανώς οι ελάχιστες σκιές ντάλα μεσημέρι ήταν πιασμένες και πήγα μέχρι τέρμα στη μύτη βρήκα σποτάκι που να νιώθω άνετα στη διάταξη του χώρου και τα ανθρώπινα στοιχεία (2 κοπέλες που τα λέγανε + μετά και ένας άλλος που καβάλησε τον γερανό και διάβαζε δυνατά (μάλλον) τα λόγια του) και τα άνοιξα όλα και προσπάθησα να οργανώσω κατηγοριοποιήσω τις σκέψεις μου με ποστ ιτ και γενικά ήταν φουλ άνετο yes working outside aha I recommend it και τις ιδεούλες μου είχα και καλά vibes είχα και γενικά ήμουν σε πλήρη κατάσταση solitude

το που

το τι

το ποιο σώμα

SOLITUDE
η λέξη με είχε ενθουσιάσει μικρη όταν την έμαθα στα αγγλικά ένιωθα ότι περιέγραφε ακριβώς μια τέλεια σχέση με τον κόσμο κάπως ζεν και σε αρμονία
αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι το περπάτημα έχει το δικό του χάι και προσωπικά βρίσκω αντάξιο του μπάφου αλλά μόνο με τα καλά του στοιχεία