Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020

o πρώτος μας γύρος

καλοκαίρι 2019

καλοκαίρι 2020

κλικ + αριστερό/δεξί βελάκι για παραπάνω/παρακάτω

(to be continued)

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

more sisterhood is what I always want


σήμερα
ανυπομονώ να πέσω για ύπνο
για να ξυπνήσω στην νέα μου ζωή
όταν γυρίσω το μεσημέρι θα είσαι εκεί
το σπίτι θα ναι αλλιώς / πιο φωτεινό
θα αποφασίσουμε μαζί τι θα μαγειρέψουμε

Πέμπτη 7 Μαΐου 2020

λουλούδια χωρίς όνομα


ή bad-tripping in my own garden



όταν πίνω μπάφους μόνη μου
γίνομαι autopoietic system
η mamadonna λέει δεν είναι αρκετό αυτό

στα καλά μου κάνω ηλιοθεραπεία
στα κακά μου παθαίνω ηλίαση και λιποθυμώ


έχω πλέον πέντε γλάστρες στην αυλή μου
δεν θυμάμαι πως την λένε την δικιά σου
θυμάμαι ότι είναι κάτι πολύ γνωστό
το καμάρι μου
έχει βγάλει μελίγκρα
άπειρες πράσινες ψείρες που κολλάνε σα βδέλες παντού
γκουγκλαρα και ρώτησα την βας
άδειασα τα υπολείμματα του άζαξ σε ένα μπουκαλάκι νερό
που σημείωσα με χαρτοταινία για να μην το πιούμε
κι έβαλα σαπούνι (πιάτων δυστυχώς) και νερό και τα ψέκασα
τα ψεκάζω μέρες τώρα κάποια φαίνονται ψόφια
και κάποια ολοζώντανα σε νέα κλαριά
τα ψεκάζω κι αυτά
τα καθάρισα και με μαντιλάκια κλαράκι κλαράκι
αλλά δεν μπόρεσα να τα κάνω όλα
και φοβάμαι μην κολλήσει και τα άλλα
τα απομάκρυνα σήμερα
μη κολλήσει το άλλο το καμάρι μου
τώρα που το σκέφτομαι αυτό είναι πιο καμάρι μου
αυτοδημιούργητο
το πήρα αρχή καραντίνας
στην βροχερή λαϊκη
μια χούφτα ήταν η γλαστρούλα του
και τώρα τώρα ρίχνει 4 κεφάλια σαυτό που ήτανε
4 κεφάλια φυτού
αυτού που είναι σα καμπανούλα κάπως
ούτε αυτό θυμάμαι πως το λένε
αυτό ψήλωσε μόνο του
ενώ το δικό σου πρέπει να το συντηρώ
έστω κοντά σε αυτό που ήταν με το αμπαλάζ του
αλλά είχε και τις στιγμές του δεν λέω
καινούργια κλαδιά πανήψηλα ξαφνικά
σα συμμαθητές που τεντώθηκαν σε ένα καλοκαίρι
με καινούργια λουλούδια
άλλο σχήμα κι άλλο χρώμα
από αυτά που μου φερες
φούξ αντί λιλά
πολύ καμάρι αυτές οι μέρες
μου το πες θέλει κάθε μέρα πότισμα
και το ποτίζω κάθε μέρα
βλέπω τις επιπτώσεις του αν αργήσω να το ποτίσω
την επόμενη μέρα αμέσως
τα λουλουδάκια του έχουν αφυδατωθεί
μη μιλήσω για το χώμα του
το χώμα του δεν μοιάζει με κανένα άλλο χώμα
δεν ξέρω τι να το κάνω πώς να το βάλω σε μεγαλύτερη γλάστρα
κι έτσι το αφήνω στο μέγεθος που το πήρα

δεν σε παίρνω τηλέφωνο
γιατί δεν είμαι σίγουρη τι να κάνω την γλάστρα σου
πιο μεγάλη πιο μικρή


αλλά κοίτα mamadonna συντηρώ ένα κήπο
I’m doing some progress here

preserving things in life

this is not enough kido
I know mamadonna


you need at least two
to have a story

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

mommy’s birthday




δεν μπορούσα να κοιμηθώ χτες με τίποτα
στριφογύρναγα μέχρι που σηκώθηκα
σχεδόν ξύπνησα την αδερφή μου
έκανα ένα τσιγάρο στα κρυφά
από αυτά που με ριζώνουν σε μια αρχέτυπη θέση:
εγώ η μεγάλη κόρη έξω στο μπαλκόνι
υπολογισμένες κινήσεις μείωσης του ήχου ή της μυρωδιάς
οι δικοί μου μέσα ήσυχοι
ίσως στο 3ο rem
εκτός από τη μάνα μου
που πιστεύω σπάνια κοιμάται ήσυχη
συγκεκριμένα τέτοιες στιγμές
τη φαντάζομαι κι αυτήν να στριφογυρίζει στο κρεβάτι της
να σκέφτεται αυτά που είπαμε
να ξαναεπισκέπτεται τις ιστορίες της που αγγίξαμε
ή τις λεπτομέρειες που ποτέ δεν μας αποκάλυψε

το ρίζωμα δεν βοήθησε την ανησυχία μου

ξανάπεσα
κι ακόμα τίποτα
τα περιστέρια είχαν αρχίσει να γουργουρίζουν από ώρα
και από το κενό της κουρτίνας έβλεπα τον ουρανό να ανοίγει
προσπάθησα να συγκεντρωθώ στην ανάσα μου
σε λεπτομέρειες χώρων ή αναμνήσεων
αλλά τίποτα δεν έμοιαζε να πιάνει

με ταρακούνησες που διαισθάνθηκες ήδη την απουσία μου

σκεφτόμουν το ταξίδι του ήρωα
που επιστρέφει με την νέα γνώση
σκεφτόμουν όλες τις επιστροφές μου

σκεφτόμουν τις πρώτες συναναστροφές και συνάψεις
μετά τον χωρισμό
ανοιχτή και κενή έτοιμη ή όχι
να ξανασυνδεθείς

δεν είσαι σίγουρη ποια είναι η νέα γνώση

μετέωρη από την άρνηση προσγείωσης
στο παρελθόν ή το μέλλον

δεν μπορείς να πας μπροστά
χωρίς να επιστρέψεις
να αγκαλιάσεις ή όχι
με δικαιότερα μάτια τις αξίες σας

αναγκαίο βήμα πίσω
για την αποκατάσταση της ειρήνης
και της ιστορίας

το παλιό το τόσο οικείο
τόσο κοντινό και άμεσο

σιγουρεύομαι ότι ήμουν ερωτευμένη

δεν θα τα χαμε καταφέρει αλλιώς

δεν ξέρω τι μπορώ να καταφέρω αλλιώς
(αλλά είμαι έτοιμη να το δοκιμάσω)

κι όταν νιώθω πλέον μόνο αγάπη για μας
καταφέρνω να κοιμηθώ

κάνω χώρο για την ανησυχία μου
να κοιμηθεί μαζί μου

όπως φαντάζομαι κάνει κι η μαμά μου
με την δικιά της



Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

γνώριμα σιωπηλή


δεν μ' άρεσε πια όπως με διάβαζες
κι έτσι δεν έβρισκα το νόημα
να παραμένω σε αυτήν την ιστορία

έμεινα γνώριμα σιωπηλή την υπόλοιπη μέρα
λευκή στο χρώμα του πάγου

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

ξύπνησες κάτι μέσα μου χωρίς να το ζητήσω



τώρα αυτό που άνοιξες δεν μπορώ να κλείσω

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

κυριακή γιορτή



το δέρμα μου μυρίζει καμένο από τον ήλιο
μιλάμε ξαπλωμένα στα γρασίδια
περιμένοντας την να τελειώσει
5 λεπτά ακόμα - 5 δικά της λεπτά
να φύγουμε αυτή κάθεται πίσω στον κύκλο
έχει γύρει πάνω στη φίλη της
και ζηλεύει τα φτερά και τις στολές τους
κι εμείς χαζεύουμε άλλες φυλές να χοροπηδάνε
μοιάζουν μεθυσμένα και δεν είναι καν δώδεκα
σε άλλη γειτονιά σε άλλα πάρκα που δεν ξέρουμε
σκεφτόμαστε πως θα παίζαμε αν ήμασταν μικρά
κι όταν αποφασίζει να ρθει και ξεκινάμε για πίσω
έχει πάλι κάποια φαϊνή ιδέα και καταλήγουμε
να περπατάμε την λένορμαν κι ο δρόμος πίσω
γίνεται ένα κάποιο σαφάρι που της θυμίζει
25η μαρτίου αλλά είναι απλά αλκυονίδα κυριακή



Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

τελετές λήξης

Οι φίλες φύγανε
Φάγαμε τα τελευταία κομμάτια βασιλόπιτας στο κρεβάτι
Αρνούμαστε να μαζέψουμε ακόμα
Τελευταίος ύπνος όπως μας αξίζει