mommy’s birthday

δεν μπορούσα να κοιμηθώ χτες με τίποτα

στριφογύρναγα μέχρι που σηκώθηκα

σχεδόν ξύπνησα την αδερφή μου

έκανα ένα τσιγάρο στα κρυφά

από αυτά που με ριζώνουν σε μια αρχέτυπη θέση:

εγώ η μεγάλη κόρη έξω στο μπαλκόνι

υπολογισμένες κινήσεις μείωσης του ήχου ή της μυρωδιάς

οι δικοί μου μέσα ήσυχοι

ίσως στο 3^ο rem

εκτός από τη μάνα μου

που πιστεύω σπάνια κοιμάται ήσυχη

συγκεκριμένα τέτοιες στιγμές

τη φαντάζομαι κι αυτήν να στριφογυρίζει στο κρεβάτι της

να σκέφτεται αυτά που είπαμε

να ξαναεπισκέπτεται τις ιστορίες της που αγγίξαμε

ή τις λεπτομέρειες που ποτέ δεν μας αποκάλυψε

το ρίζωμα δεν βοήθησε την ανησυχία μου

ξανάπεσα

κι ακόμα τίποτα

τα περιστέρια είχαν αρχίσει να γουργουρίζουν από ώρα

και από το κενό της κουρτίνας έβλεπα τον ουρανό να ανοίγει

προσπάθησα να συγκεντρωθώ στην ανάσα μου

σε λεπτομέρειες χώρων ή αναμνήσεων

αλλά τίποτα δεν έμοιαζε να πιάνει

με ταρακούνησες που διαισθάνθηκες ήδη την απουσία μου

σκεφτόμουν το ταξίδι του ήρωα

που επιστρέφει με την νέα γνώση

σκεφτόμουν όλες τις επιστροφές μου

σκεφτόμουν τις πρώτες συναναστροφές και συνάψεις

μετά τον χωρισμό

ανοιχτή και κενή έτοιμη ή όχι

να ξανασυνδεθείς

δεν είσαι σίγουρη ποια είναι η νέα γνώση

μετέωρη από την άρνηση προσγείωσης

στο παρελθόν ή το μέλλον

δεν μπορείς να πας μπροστά

χωρίς να επιστρέψεις

να αγκαλιάσεις ή όχι

με δικαιότερα μάτια τις αξίες σας

αναγκαίο βήμα πίσω

για την αποκατάσταση της ειρήνης

και της ιστορίας

το παλιό το τόσο οικείο

τόσο κοντινό και άμεσο

σιγουρεύομαι ότι ήμουν ερωτευμένη

δεν θα τα χαμε καταφέρει αλλιώς

δεν ξέρω τι μπορώ να καταφέρω αλλιώς

(αλλά είμαι έτοιμη να το δοκιμάσω)

κι όταν νιώθω πλέον μόνο αγάπη για μας

καταφέρνω να κοιμηθώ

κάνω χώρο για την ανησυχία μου

να κοιμηθεί μαζί μου

όπως φαντάζομαι κάνει κι η μαμά μου

με την δικιά της