*naked under the blankets

Η μυρωδιά των φρεσκοπλυμμένων μαλλιών μου.

Η γλυκιά δροσιά της νύχτας που μπαίνει απο τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες.
Μετά την φασαρία της ημέρας,απόλυτη ησυχία.

Αυτήν την χρονιά θα λαμβάνω πληροφορίες και δεδομένα απο το περιβάλλον και θα παράγω έλαχιστα.
Περισσότερο θα αναπαράγω,αυτά που έμαθα.
H Κατερίνα ως σύστημα δεν θα βρίσκεται σε ισορροπία,γιατί οι εισροές δεν θα είναι ανάλογες με τις εκροές.
Κι αυτό μπορώ ήδη να το καταλάβω μέσω του μηχανισμού ελέγχου ανατροφοδότησης (feedback).
Κι ίσως αυτό να προκαλέσει διαταραχή της ομοιόστασης μου,γι'αυτό θα πρέπει να έχω προετοιμάσει τους αμυντικούς μηχανισμούς μου.Πάντως ο παθογόνος μικροοργανισμός που λέγεται πανελλήνιες,έχει ήδη εισχωρήσει μέσα μου σε μικρή ποσότητα και μπορώ να πω πως αρχίζω να φτιάχνω αντισώματα.

Και κάπου εκεί αρχίζουν να ξεφεύγουν οι συνειρμοί μου.Καταλαβαίνω πως νυστάζω.Το βιβλίο μου γλυστρά απ'τα χέρια.
Το ΑΟΔΕ και η Βιολογία φαντάζουν απόμακρα,κι εγώ ελπίζω πως δεν θα παραβιάσουν και τα όνειρα μου.
Τουλάχιστον όσο κοιμάμαι,και το υποσυνειδητο μου αναλαμβάνει το τιμόνι,θα βρούνε κλειστή την πόρτα του μυαλού μου και εμένα μέσα να περνάω πολύ καλά για να τους ακούσω που χτυπάνε.
Θαρρω πως τα χω παίξει.Δεν υπάρχει πια καμία συννοχη.

*Καληνύχτες!