Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

ρε κατερίνα μην είσαι σκατά ρε

μην είσαι σκατά ρεε
μην είσαι μουνόδουλη
δεν είμαι απλά ήταν οκγουορντ
μην εεειισαι σκαταα
θέλω  να πας να γράψεις στο μπλογκ σου ένα ποστ που θα λέγετε κατερίνα μην είσαι σκατά
θέλω να γράψεις ένα δοκίμιο με τίτλο μην είσαι σκατά ρε αλλιώς θα σε κάνω μπαν από φίλη

την αγκάλιασα και της είπα ότι θα το κάνω
ναι ήμουν σκατά δεν ξέρω γιατί τους άφησα τα τελευταία μας ψίχουλα
είχαμε γίνει μουσκίδι δυο φορές περπατάγαμε πάνω κάτω μέχρι τα πανεπιστήμια
μέσα έξω στο μικρού όταν τελικά βρήκαμε ααα ήταν τέλεια
συμφωνήσαμε ότι έτσι ακριβώς θέλαμε να το πιουμε εγώ κι αυτή στα σκαλάκια
την κατρουλίλα σκύλου είπε δεν την είχε φανταστεί βέβαια

ταιριάζαν τέλεια οι πορείες μας μέχρι εκείνο το σκαλάκι
είμαστε κι οι δύο σε παρόμοια φάση
παρόμοιες ελλείψεις κι υπαρξιακά
συμφωνήσαμε ότι έπαιζε ρόλο το οτι νιώθαμε ότι μας έλειπε
αυτό το κάτι σαν  π α ρ έ α

κυκλώσαμε την λέξη μπλοκάρισμα -την χρησιμοποιούσαμε πολύ αυτόν τον καιρό

       η φίλη μου η Ε είχε γενέθλια προχτές
       μου πε ότι τα βαλε κάτω και της βγαίναν περίπου ένας χρόνος μιζέριας κι εσωστρέφειας
       της είπα ναι κι εμένα μη σου πω και περισσότερο
       μου λέει ναι κι εμένα περισσότερο αλλά είπα να μην το πω και γελάσαμε

η περίοδος της ισοπέδωσης ήταν αρκετά μεγάλη αλλά μεγαλύτερη ακόμα η φάση της ανάκαμψης
αυτή η συνεχής προσπάθεια να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά
συνοψίσαμε όλα όσα σκεφτόμασταν αυτόν τον καιρό
ήμασταν οι σωστοί άνθρωποι τη σωστή στιγμή

ήταν σαν να σφραγίστηκε αυτή η περίοδος πανηγυρικά πίσω μας
 ο μήνας είχε 9 το χαμε ξεκινήσει από πριν αυτό το αστείο
αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο κλιμακωτά τέλεια περνούσα
όσο τις παρακολουθούσαν να χώνουν ραπς για κονιάματα λάσπη νερό και μονολιθικούς τύπους
και ιστορίες απ'το λύκειο πηγαίναν στο ίδιο σχολείο από μικρές
είχαν πει τα νέα τους ήδη τόσες φορές σήμερα μέχρι να αρχίσει το λάιβ/όσο περπατάγαμε στη βροχή
και περνάγαμε τέλεια από πράγματα που προέκυπταν χωρίς καμία σκοπιμότητα ή χρησιμότητα
ανακατεμένα με πληροφορίες για το διαφωτισμό και το πνεύμα των νόμων που συζητούσε ο νιγηριανός μηχανικός με την Μ



κι ύστερα όταν ήρθαν όλοι αυτοί και κάτσαν μαζί μας έξω στο σκαλάκι
η τύπισσα μου πε ψάχναν κι αυτοί τόσην ώρα
καμιά ελπίδα στη ροτόντα με τέτοια βροχή
της είπα ναι κι εμείς τα ίδια καταλαβαίνω απόλυτα
φαντάζομαι κάτι μπορεί να γίνει
κι ύστερα όταν άρχισε να λέει πόσο δεν με ξέρει  αλλά πόσο εντάξει είμαι
κατάλαβα ότι το εννοούσε όντως αλλά ένιωσα πολύ αμήχανα που δεν μου βγήκε αυθόρμητα
να της πω κι εγώ κάτι αντίστοιχο αλλά την αγκάλιασα όσο πιο σφιχτά για να καλύψω την αμηχανία
ο μεθυσμένος φίλος τους είπε ότι κάτι γίνεται ψήνεται ψηνεται
κι ήμουν έτοιμη να τον αγριοκοιτάξω αλλά μου χάιδεψε το κεφάλι και μαλάκωσα αμέσως
κι ύστερα μουρμούρισε κάτι που δεν ήμουν σίγουρη ότι καταλάβαινα έτσι όπως ήταν σκυμμένος και στρίβαμε συνεργατικά το τσιγάρο και με σκάλωσε πάλι μέχρι να μου πει κάτι συμπαθητικό και να με κερδίσει πάλι του πα ότι με τρομάζει λίγο αλλά μετά γίνεται πάλι γλυκός μου πε εγώ σε τρομάζω
του πα μάλλον φταίει που κρύβεται η φάτσα σου κι έκανε τα μαλλιά του πίσω και του πα ααα
μάλιστα σίγουρα έφταιγε αυτό τότε αλλά ήξερα ότι έφταιγε το ότι φαινόταν μεθυσμένος
οπότε έμπαινες σε εγρήγορση γιατί δεν μπορούσες να προβλέψεις τις αντιδράσεις του
και ύστερα μου τριβε τα πόδια όσο το έστριβα και τότε τον εμπιστεύτηκα
γιατί είχε κάτι ειλικρινές αυτό το άγγιγμα που το σώμα μου αναγνώριζε
πήγε να μου ανταλλάξει το δικό του με το δικό μας επειδή ήταν καλύτερο τελικά αποφάσισε να μου το χαρίσει
τακτοποίησε τον καπνό και τα χαρτάκια μου και μου τα δωσε να τα καβατζώσω
και βρέθηκα να πρέπει να διαχειριστώ την κατάσταση κι ένιωθα ότι είχα υποσχεθεί στην τύπισσα ότι θα βοηθούσα
έτσι όταν γύρισα από μέσα που πήγα να βρω το μπουφάν μου
αναγκάστηκα να δώσω ότι είχαμε γιατί δεν ήταν και τίποτα για να το μοιράσω
συμφωνήσαμε ότι θα πήγαινα να κατουρήσω πρώτη και μετά αυτός και θα γυρνάγαμε στο σκαλάκι να το πιούμε αλλά εγώ έμεινα απ΄την άλλη που είχαμε διασπαστεί και προσπαθούσαμε να δούμε τι θα κάνουμε η Κ έπαιζε όλη αυτήν την ώρα μ'αυτόν τον περίεργο μεταλλά που μας πρότεινε να πάμε σε κάτι με περίεργο όνομα που υποψιαζόμουν ότι ήταν αυτή η ροκ λέσχη που έχω ακούσει να λένε αλλά είπαμε ότι ήταν του ματς φορ νάου και η Μ με ρώτησε που είναι και της είπαα κοιιταα αυτόοο έεμεινε και μου πε ειιισαιι σοβαρηη γιαατιιι γιατιι είσαι σκατάα αλλά τι να κανα είχα φουσκώσει σαν την κυρία παφ απ΄την αμηχανία να κάνω τα κουμάντα και στην τελική χαλάλι ο μήνας είχε 9






















Δεν υπάρχουν σχόλια: