μιλούσε με την ελάχιστη δυνατή κατανάλωση ενέργειας
η φωνή της ήταν πολύ ψιλή μόλις που ακουγόταν,ήταν λες κι οι λέξεις ήταν φτερωτά γουρουνάκια και βγαίναν με την όπισθεν από το στόμα της και μόλις που καταφέρναν να επιπλέυσουν στην ατμόσφαιρα του δωματίου στο ύψος των ματιών μας περίπου
κι ήταν τόσο χαριτωμένα κι ευάλωτα πλάσματα που δεν μπορούσες να τους κάνεις κακό
με την φωνή της προσπαθούσε να εκτεθεί το λιγότερο δυνατόν
πόνταρε στα μητρικά σου ένστικτα
ότι θα της πεις ότι όλα είναι μια χαρά
κι απλά θα την λατρεύεις κι αυτήν και τα γουρουνάκια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου