μέχρι να ξημερώσει θα μου σαι αδιάφορος

ελάχιστο φως μπαίνει απ'τα πατζούρια

τόσο όσο για να διακρίνεις τις φιγούρες μας στο ασπρόμαυρο δωμάτιο

τα ρούχα μου είναι πεταμένα παντού

το ίδιο και τα σκουπίδια της προηγούμενης νύχτας

το ταβάνι μοιάζει να ψήλωσε 

κι εμείς να πατικωθήκαμε ανακατεμένοι με τα σκεπάσματα στο πάτωμα

έξω ακούγεται να βρέχει

δεν έχουμε ιδέα τι ώρα είναι

δεν θέλω να ξυπνήσω

κουλουριάζεσαι δίπλα μου 

με φωνάζεις με τον τρόπο σου να ξυπνήσω

γραπώνομαι από το ταβάνι 

δεν θέλω να ξυπνήσω εκεί κάτω μαζί σου

προσπαθείς να με πιάσεις

με τραβάς κάτω

σου ξεγλιστράω

με ξαναπιάνεις και με ξανατραβάς 

πέφτω με δύναμη στο στρώμα

σηκώνω τα χέρια μου να ανέβω πάλι

μου καρφώνεις τα πόδια στο κρεβάτι.

να μείνω εκεί μαζί σου.