Δεν μπορώ να χωνέψω τον γάιδαρο και δεν χωράει η ουρά ή γιατί ο εγκέφαλός μου έχει ατροφήσει ή απάντηση γιατί απέτυχα στις πανελλήνιες ή γιατί όταν θα πάω να γράψω δεν θα χω άγχος -γιατί πολύ απλά δεν με νοιάζει ή να πως οι μαλακίες που σκέφτομαι βρήκαν αφορμή να βγουν στην επιφάνεια ή μπορει και να βαριέστε περισσότερο από μένα αν μετά από αυτό τον τίτλο εξακολουθείτε να θέλετε να διαβάσετε και το υπόλοιπο ή αναρωτιέμαι δεν υπάρχει όριο στις λέξεις που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για τίτλο; να θυμηθώ να το αξιοποιήσω κάποια στιγμή

Κατασπάραξα τις καρέκλες,ξέσκισα το χαλι με τα νυχια μου,έσπασα τον καθρέπτη στη ράχη της βιβλιοθήκης,γκρέμισα όλα τα βιβλία από τα ράφια τους,τράβηξα το τραπεζομάντηλο από το τραπέζι και κλώτσησα τα θραύσματα των πιάτων ανακατεμένων με μακαρόνια και σαλάτα από το πάτωμα,τράβηξα το λαμπατέρ από τη μπρίζα και το πέταξα στο κλειστό παράθυρο,έσκισα τα ρούχα μου με μανία,χτύπησα με μπουνιές την κοιλιά μου,ούρλιαξα κι όμως ακόμα δεν κατάφερα να νιώσω καλύτερα.

Βαρέθηκα.Βαρέθηκα όσο δεν πάει.Βαρέθηκα όσο δεν πάει άλλο.Βαρέθηκα όσο δεν πάει άλλο να τριγυρίζω σαν φάντασμα.Βαρέθηκα όσο δεν πάει άλλο να τριγυρίζω σαν φάντασμα στο σπίτι.Βαρέθηκα όσο δεν πάει άλλο να τριγυρίζω σαν φάντασμα στο σπίτι και να σκάβω μονοπάτια στο ξύλινο πάτωμα.Βαρέθηκα όσο δεν πάει άλλο να τριγυρίζω σαν φάντασμα στο σπίτι και να σκάβω μονοπάτια στο ξύλινο πάτωμα μέχρι να γίνουν τόσο βαθιά σαν χαρακώματα.Ξέρετε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν ένα πλήγμα για την ανθρωπότητα εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των νεκρών του.Ο πρώτος όμως ήταν αυτός που άφησε τα μεγαλύτερα ψυχολογικά προβλήματα στους ανθρώπους.Κι αυτό γιατί αναγκάστηκαν να ζουν σε χαρακώματα.Τι έλεγα;Α ναι!Βαρέθηκα να αυτομαστιγώνομαι γιατί σκέφτομαι άλλα πράγματα από αυτά που θα ΄πρεπε να σκέφτομαι.Και περισσότερο βαρέθηκα να αναθεωρώ την άποψή μου ότι δεν γίνεται να βαρεθώ περισσότερο.