Αναρωτιόμουν αν
έκανες πρόβα αυτά που θα μου λεγες πριν έρθεις να με βρεις.
Αν έπαιξες με τα
μαλλιά σου στον καθρέπτη,αν έπλυνες τα δόντια σου,αν έλεγχες τι μορφασμούς θα
κανεις,αν μίλησες δυνατά μεσα στο άδειο δωμάτιο να ακούσεις πως θα ακουγόταν ο
τόνος της φωνής σου.
Αναρωτιόμουν αν
έψαχνες να βρεις τις κατάλληλες λέξεις,αν ανησυχούσες για την εντύπωση που θα
σχηματίσω για σένα.
Αναρωτιόμουν αν
βγήκες από το σπίτι σου αποφασισμένος και σίγουρος για τον εαυτό σου ή ήλπιζες
να σκεφτείς κάτι στο δρόμο.
Αν τελικά είπες αυτά
που σχεδίαζες να πεις ή αν τα ξέχασες όταν με είδες.
Αν δεν σου βγαιναν
και πάσχιζες να βρεις την αυτοκυριαρχία σου.
Αν παραδέχτηκες πως
σε νοιάζει.
3 σχόλια:
Το κανω συνεχως,αλλα παντα ξεχναω κατι πολυ πολυ γαματο που επρεπε να πω.!
το παραδέχομαι!μου αρεσει !
Apisteuti kai h photo alla kai to keimeno....
Δημοσίευση σχολίου