Απολογισμός ή απολογία.

Έκλεισα τα μάτια μου.
Τα ξανάνοιξα κι ήταν Μάρτιος.
Και δεν μου άρεσε αυτό που είχα γίνει στο μεταξύ.
Σε μια προσπάθεια μου για αυτοπροσδιορισμό,άρχισα να κάνω απογραφή:
Αυτά είναι τα χέρια μου.
Αυτά τα πόδια μου.
Τα μάτια μου.
Η μύτη μου.
Η κοιλιά μου.
Η λίστα μου σταμάτησε εκεί.
Ούτε οι κινήσεις,ούτε τα αστεία,ούτε οι χειρονομίες,ούτε οι λέξεις μου ανήκουν.
Ούτε καν οι σκέψεις μου.
Έχω καιρό να αντιληφθώ την ύπαρξη τους,σημάδι πως με έχουν αφήσει από καιρό.
Δεν είμαι παρά ένα μίγμα των 5-6 ανθρώπων που συναναστρέφομαι τους τελευταίους μήνες.
Αι τραγικαί συνέπειαι των πανελληνίων.