Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Τις προάλλες είπα πως το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί είναι να πεθάνεις.
Αμέσως όλοι πασχίσανε να με πείσουνε πως το χειρότερο είναι να πεθάνει κάποιο πολυαγαπημένο σου πρόσωπο.
Προφανώς δεν καταλαβαίνουν τι θέλω να πω.
Όπως τότε που η Ι. έλεγε πως αν δεν υπήρχε Χριστός,δεν θα υπήρχαν Χριστούγεννα.
Και μεις κάναμε πλιτς πλιτς με τα μάτια μας.
Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Καποια μέρα
Βαρέθηκα να κάθομαι ξαπλωμένη κι έτσι άρχισα να κόβω βόλτες στο δωμάτιο μου.
Μέχρι που σταμάτησα κι άρχισα να τρώω οτι έβρισκα στην κουζίνα.
Μέχρι που φούσκωσα,βγήκα έξω κι άρχισα να περπατάω για να χωνέψω.
Μέχρι που συνάντησα μια φίλη μου κι άρχισε να μου μιλάει.
Μέχρι που χασμουρήθηκα,προσβλήθηκε, σταμάτησε κι έτσι συνέχισα να περπατάω.
Μέχρι που βγήκα έξω από την πόλη και το μόνο που έβλεπα πια ήταν χορταριασμένα στρέμματα γης κι άρχισα να ανησυχώ λιγάκι,μα συνέχισα να περπατάω.
Μέχρι που ένα αυτοκίνητο με τη μουσικη στη διαπασών με προσπέρασε κορνάρωντας,μα συνέχισα να περπατάω.
Μέχρι που έφτασα στη θάλασσα,γδύθηκα και βούτηξα και σταμάτησα να περπατάω.
Κι έτσι άρχισα να κολυμπάω.
κλπ.
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
Γιατί μου τη δίνεις
Βαρέθηκα.
Σκέφτηκα να παίξω λίγο.
Να παριστάνω την σοβαρή,ιντελεκτουάλ γκόμενα.
Να κάθομαι πίσω χαλαρή στην καρέκλα,να σ'ακούω που φλυαρείς,να χαμογελάω όλο αυτοπεποίθηση όταν δεν λες κάτι αστείο,οτι τάχα με διασκεδάζεις με την απλοϊκότητά σου,και που και που να σου φυσάω τον καπνό μου στη μούρη.
Θα δεις οτι η παράσταση που δίνεις δεν είναι αρκετά καλή να με εντυπωσιάσει και θα τρέξεις μακριά φοβισμένος.
Κι έτσι εγώ θα μείνω μόνη μου,θα τελειώσω την μπύρα μου,θα πετάξω το τσιγάρο μου κάτω,θα το σβήσω με το παπούτσι μου,και θα αρχίσω να περπατάω για το σπίτι μου.
Μόνο που -γαμώ- δεν καπνίζω.
Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
Στο νήπιο έλεγα ψέματα πως ξέρω να διαβάζω.
Κοίταγα για λίγο τα γράμματα σκεπτική και μετά τους έλεγα ότι ήθελα.
Στη δευτέρα δημοτικού προσπαθούσα να πείσω την Ρωσίδα φίλη μου ότι και γω ξέρω μια γλώσσα που αυτή δεν ξέρει.
Άρχισα να φτιάχνω δικές μου λέξεις και χαρακτήρες για γράμματα.Η γλώσσα λεγόταν σοουόζα,θυμάμαι.
Στην τετάρτη δημοτικού είχα ξεφύγει.
Έλεγα στη φίλη μου οτι είδα όραμα κι έτσι έφτιαξα τη δική μου θρησκεία.
Μου φαινόταν άδικο να πιστεύω στο Χρηστό κι έπλασα μια δικιά μου θεότητα,γυναίκα.
Όταν κάναμε προσευχή τα πρωινά,σταύρωνα τα δυό μου δάχτυλα πίσω απ'την πλάτη μου.
Ευτυχώς που γρήγορα βαριόμουν τα ψέματα μου και σταματούσα να ασχολούμαι μαζί τους.
Ευτυχώς για μένα.
Και για τους γύρω μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)