μαύρη παρασκευή
ζω σ'αυτήν την εποχή που δεν προσπαθείς περισσότερο με τους ανθρώπους γιατί ξέρεις
ότι δικά σου θέματα είναι αυτά που σε κινητοποιούν να το κάνεις
οι πιο βασικές έννοιες έχουν αντιστραφεί κι ακόμα δεν μπορείς να το χωνέψω
πότε θα το κανω επιτέλους embrace που λεει κι ο ρωμανός
|
|------->Μεταφράσεις του embrace
σάββατο
8:44-9:05
μετά από επανηλειλημενες αποτυχημένες προσπάθειες να γράψω ή να ζωγραφίσω ή οτιδήποτε και μετά από πολλές ώρες πήξιμο στο σπίτι εξαιτίας της ασθένειας μου το γκουκλ λέει το έντερο διαμαρτύρεται για κάτι χωρίς να θέλω να του δώσω κάποια μεταφυσική διάσταση αλλά ξέρω πολλούς ανθρώπους γύρω μου που τους βγαίνουν όλα στο στομάχι θα μπορούσε να είναι και σ'αυτήν την περίπτωση ψυχοσωματικό δεν ξέρω αλλά δεν βοήθησε και πολύ αυτο το ταιμινγ με το στομαχάκι πυρετό καμένα μάτια κι υπερευαισθησία στα δάκρυα κάθε άλλο θα λεγα ήταν ότι χειρότερο μπορεί να μου συμβεί να αναγκαστώ να κάτσω σπίτι άλλη μια μέρα και καθόμουν έτσι οριζόντια -βοηθάει λεει το γκουγκλ- όλη μέρα σε μια κατάσταση θρήνου για αυτήν την γενικευμένη απώλεια που λένε οι ψυχολόγοι και λεω ωχ μανούλα μου πάει έχω κατάθλιψη δεν εξηγείται δεν είναι όμως κατάθλιψη ακριβώς έχει και κάτι από θυμό που μου είναι τόσο δύσκολο να ανταποκριθώ στα στάνταρτς μου και στα επίπεδα ζωντανότητας που επιθυμώ να βρεθώ αλλά δυστυχώς τσακώθηκα και με την μανούλα για τη σχολή κι ύστερα το μικρό σπιουνάκι μου πε οτι συζητάγανε μειώσεις στους (ελάχιστους) πόρους μου κι έτσι αισθάνομαι σε όλα αυτα κι αποκομένη από την οικογένεια σ'αυτές τις δύσκολες στιγμές κι αντι να πάρω τηλέφωνο την μανούλα να της πω μαμά είμαι χεστρούλα τι να κάνω κάθομαι τυλιγμένη με κουβέρτες και πέρνω το ένα ντεπόν μετά το άλλο και φαντασιώνομαι ότι η μαμα είναι στην κουζίνα και μου φτιάχνει ρυζάκι κι εγώ παρακολουθώ κάτι αδιάφορο στην τηλεόραση δυστυχώς κάπου εδώ πρέπει να σταματήσω να γράφω κρίμα που μένω σ'αυτην την αξιολύπητη εικόνα αλλά αυτό ήταν το κονσεπτ εξ αρχής μία έτσι στα γρήγορα πριν το αντιψειρικό μου καίει το κεφάλι και θα πρέπει να πάω να το ξεβγάλω ήθελα να κάνω κάτι δράστικό μέσα σ'όλη αυτήν την αδράνεια
κυριακή
κάποιος χτύπησε το κουδούνι και πετάχτηκα δεν απάντησε κανείς πίσω στο κρεβάτι στο κινητό δίπλα στο μαξιλάρι κάποιος ακόμα άνθρωπος με είχε εγκαταλήψει ήδη απ'το βράδυ ξημέρωμα καλό ξημέρωμα μου είπε πετάχτηκα ξανά απ'τα σκεπάσματα σηκώθηκα ο τελευταίος καφές που ήπια ήταν την πέμπτη 8/10 - έτσι άρχισα πάλι να καθαρίζω αυτο το κωλόσπιτο που μόνο να βρωμίζει το ροζ βετέξ γινόταν μπλε απ'την σκόνη πολύ σλοπ ποπ σκέφτηκα μου άρεσε να το ξεβγάζω ύστερα σφουγγάρισα το μπαλκόνι σκέφτηκα τους γείτονες να γελάνε αλλά αμέσως έδωσε το καθαρό μπαλκόνι κρέμασα καινούργιο σκοινί (που μας άφησε ο μανώλης που το χε φέρει για να απλώσει τα ρουχα που πλυνε στην αθήνα κι έφερε βρεγμένα στη θεσσαλονίκη) απ'το κάγκελο που συνορεύει με την τρελή που μακάρι να της είχαμε βγάλει κάποιο άλλο παρατσούκλι για να την ξεχωρίζουμε από τους άλλους τρελούς της οικοδομής (έτσι αποκαλεί την πολυκατοικία η άλλη τρελή -η διαχειρίστρια-άλλου είδους τρελή αυτή) αλλά ναι και για να είμαστε πιο πολιτικλι κορέκτ ααχ ένιωσα λίγο μικροαστή τώρα καλά πάμε ναι κι έτσι που λες σήμερα λέρωσα πολύ τα χέρια μου αυτό σημαίνει ότι υπάρχω όπως λένε κι υπαρξιστές και πήγα όλο χαρά να κάνω εργασία στο σπίτι της συναδέλφου ύστερα γύρισα σπίτι μου νωρίς γιατί θα ξυπνήσω αύριο στις 8 κι αποφάσισα να κρατάω ημερολογιο γιατί δεν πάνε πολύ καλά αυτά τα μουντ σουιγκς και έτσι όπως γράφω με παίρνει η ιωάννα τηλέφωνα που ναι με την ματάκια σε ενα μαγαζί στη βαλαωρίτου δίπλα στο πλαν μπι (!) λεντιζ ναιτ τσάμπα ποτά για τα κορίτσια και λέω να περάσω να πιω κι εγώ ένα ποτάκι
8:44-9:05
μετά από επανηλειλημενες αποτυχημένες προσπάθειες να γράψω ή να ζωγραφίσω ή οτιδήποτε και μετά από πολλές ώρες πήξιμο στο σπίτι εξαιτίας της ασθένειας μου το γκουκλ λέει το έντερο διαμαρτύρεται για κάτι χωρίς να θέλω να του δώσω κάποια μεταφυσική διάσταση αλλά ξέρω πολλούς ανθρώπους γύρω μου που τους βγαίνουν όλα στο στομάχι θα μπορούσε να είναι και σ'αυτήν την περίπτωση ψυχοσωματικό δεν ξέρω αλλά δεν βοήθησε και πολύ αυτο το ταιμινγ με το στομαχάκι πυρετό καμένα μάτια κι υπερευαισθησία στα δάκρυα κάθε άλλο θα λεγα ήταν ότι χειρότερο μπορεί να μου συμβεί να αναγκαστώ να κάτσω σπίτι άλλη μια μέρα και καθόμουν έτσι οριζόντια -βοηθάει λεει το γκουγκλ- όλη μέρα σε μια κατάσταση θρήνου για αυτήν την γενικευμένη απώλεια που λένε οι ψυχολόγοι και λεω ωχ μανούλα μου πάει έχω κατάθλιψη δεν εξηγείται δεν είναι όμως κατάθλιψη ακριβώς έχει και κάτι από θυμό που μου είναι τόσο δύσκολο να ανταποκριθώ στα στάνταρτς μου και στα επίπεδα ζωντανότητας που επιθυμώ να βρεθώ αλλά δυστυχώς τσακώθηκα και με την μανούλα για τη σχολή κι ύστερα το μικρό σπιουνάκι μου πε οτι συζητάγανε μειώσεις στους (ελάχιστους) πόρους μου κι έτσι αισθάνομαι σε όλα αυτα κι αποκομένη από την οικογένεια σ'αυτές τις δύσκολες στιγμές κι αντι να πάρω τηλέφωνο την μανούλα να της πω μαμά είμαι χεστρούλα τι να κάνω κάθομαι τυλιγμένη με κουβέρτες και πέρνω το ένα ντεπόν μετά το άλλο και φαντασιώνομαι ότι η μαμα είναι στην κουζίνα και μου φτιάχνει ρυζάκι κι εγώ παρακολουθώ κάτι αδιάφορο στην τηλεόραση δυστυχώς κάπου εδώ πρέπει να σταματήσω να γράφω κρίμα που μένω σ'αυτην την αξιολύπητη εικόνα αλλά αυτό ήταν το κονσεπτ εξ αρχής μία έτσι στα γρήγορα πριν το αντιψειρικό μου καίει το κεφάλι και θα πρέπει να πάω να το ξεβγάλω ήθελα να κάνω κάτι δράστικό μέσα σ'όλη αυτήν την αδράνεια
κυριακή
κάποιος χτύπησε το κουδούνι και πετάχτηκα δεν απάντησε κανείς πίσω στο κρεβάτι στο κινητό δίπλα στο μαξιλάρι κάποιος ακόμα άνθρωπος με είχε εγκαταλήψει ήδη απ'το βράδυ ξημέρωμα καλό ξημέρωμα μου είπε πετάχτηκα ξανά απ'τα σκεπάσματα σηκώθηκα ο τελευταίος καφές που ήπια ήταν την πέμπτη 8/10 - έτσι άρχισα πάλι να καθαρίζω αυτο το κωλόσπιτο που μόνο να βρωμίζει το ροζ βετέξ γινόταν μπλε απ'την σκόνη πολύ σλοπ ποπ σκέφτηκα μου άρεσε να το ξεβγάζω ύστερα σφουγγάρισα το μπαλκόνι σκέφτηκα τους γείτονες να γελάνε αλλά αμέσως έδωσε το καθαρό μπαλκόνι κρέμασα καινούργιο σκοινί (που μας άφησε ο μανώλης που το χε φέρει για να απλώσει τα ρουχα που πλυνε στην αθήνα κι έφερε βρεγμένα στη θεσσαλονίκη) απ'το κάγκελο που συνορεύει με την τρελή που μακάρι να της είχαμε βγάλει κάποιο άλλο παρατσούκλι για να την ξεχωρίζουμε από τους άλλους τρελούς της οικοδομής (έτσι αποκαλεί την πολυκατοικία η άλλη τρελή -η διαχειρίστρια-άλλου είδους τρελή αυτή) αλλά ναι και για να είμαστε πιο πολιτικλι κορέκτ ααχ ένιωσα λίγο μικροαστή τώρα καλά πάμε ναι κι έτσι που λες σήμερα λέρωσα πολύ τα χέρια μου αυτό σημαίνει ότι υπάρχω όπως λένε κι υπαρξιστές και πήγα όλο χαρά να κάνω εργασία στο σπίτι της συναδέλφου ύστερα γύρισα σπίτι μου νωρίς γιατί θα ξυπνήσω αύριο στις 8 κι αποφάσισα να κρατάω ημερολογιο γιατί δεν πάνε πολύ καλά αυτά τα μουντ σουιγκς και έτσι όπως γράφω με παίρνει η ιωάννα τηλέφωνα που ναι με την ματάκια σε ενα μαγαζί στη βαλαωρίτου δίπλα στο πλαν μπι (!) λεντιζ ναιτ τσάμπα ποτά για τα κορίτσια και λέω να περάσω να πιω κι εγώ ένα ποτάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου