Να με σκέφτεσαι που περπατάω στους δρόμους με το βλέμμα κενό.
Να με σκέφτεσαι το βράδυ πριν κοιμηθείς που στριφογυρίζω στο κρεβάτι μου.
Να με σκέφτεσαι πριν βάλεις αυτές τις αηδίες που τρως στο στόμα σου που το στομάχι μου είναι ανακατωμένο.
Να με σκέφτεσαι όταν με σκέφτεσαι που δεν σε σκέφτομαι καθόλου.
Γενικά,ελπίζω να σκέφτεσαι πως υπήρξα άνθρωπος και πριν από σένα.
2 σχόλια:
γράφεις τόσο αφοπλιστικα
που τα σχόλια είναι δύσκολα
μα ότι κι αν κάνεις
οι φωτογραφίες σου
θα προδίνουν πάντοτε
το εκχύλισμα της ακαταμάχητης ευαισθησίας σου...
;)
καλημέρα!
Ποιος σκέφτεται ποιον ?
Εδώ και χρόνια δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για την ζωή, για την ποιότητα της ζωής, για αλήθειες.
Δημοσίευση σχολίου