το ξέρω ότι ακροβατώ στα όρια
μα είναι που δεν έχω τίποτα καλύτερο
να κάνω
σε παρακαλώ μην τρομάξεις
που παίζω γύρω σου
κοίτα με όπως θα 'πρεπε να με βλέπεις.
να δεν φοβάμαι καθόλου πια
μου μοιάζεις πολύ μικρός
κι ας είσαι γέρος
με λεπτό δέρμα στα μπράτσα
και το ποδαράκι της χήνας στα μάτια
παίξε μαζί μου
γιατί δεν έχω τίποτα πίσω μου.
1 σχόλιο:
Τον είδα κάπου στ΄όνειρά μου, εθελοντή αιχμάλωτο.
Να χάνεται μεσ΄ το κενό χωρίς το φόβο,
της αιώνιας ησυχίας.
Αντίκρυ του η απαίτηση :
‘’Κι΄ άλλο’’
ή
‘’πιο σκληρά’’
Χωρίς καμιάν επίφαση αμοιβαιότητας.
Η γυναίκα με το πολύεδρο πρόσωπο,
του δάνεισε το βάθος.
Όπως η γη την επανάληψη.
Πάνω της είχε δει πολεμιστές
Ξέροντας πια ποιός θα νικήσει.
Γνώριζε τον πόνο του ακρωτηριασμού, που θάρθει.
Γνώστης απαθής
Χάνεται μέσα στις σκιές.
Σ΄αυτές που κολυμπούν κάποιοι
Πλησιάζοντας-
στο ατελές.ν.
Δημοσίευση σχολίου