Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Ότι κι αν έγινε το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Κοιμόμαστε μόνοι μας.
Δηλαδή:
Όλα όσα έγιναν,είτε έγιναν,είτε δεν έγιναν είχαν το ίδιο αποτέλεσμα.
Δηλαδή:
Ακόμα κι αν άλλαζε κάτι από αυτά που γίναν το αποτέλεσμα θα παρέμενε το ίδιο.
Δηλαδή:
Τίποτα από όσα που γίναν δεν έχει σημασία αφού το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Δηλαδή:
Αφού τίποτα απ' όσα γίναν δεν έχει σημασία μιας και δεν θα άλλαζε κάτι στο αποτέλεσμα,θα μπορούσαν να γίνουν πολλά καλύτερα ή χειρότερα πράγματα εφόσον δεν κάνει καμία διαφορά.
Δηλαδή:
Το γεγονός ότι τίποτα απ'όσα γίναν ή θα μπορούσαν να γίνουν δεν έχει σημασία,δημιουργεί μια συνθήκη που δεν μπορεί να εξαντληθεί.
Δηλαδή:
Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσε να περιορίσει τις σκέψεις μου για το τι θα μπορούσε να γίνει εφόσον τίποτα δεν θα είχε σημασία.
Δηλαδή:
Ήμουν ελεύθερη να σκεφτώ οποιαδήποτε τροπή θα μπορούσαν να πάρουν τα πράγματα.
Δηλαδή:
Ήταν τέτοιο μεγάλο το πλήθος των δυνατών εξελίξεων,που απλώνονταν σε μια αχανής έκταση και το μυαλό μου είχε κουραστεί να περιπλανιέται.
Δηλαδή:
Είχα μπουχτίσει από το πλήθος των δυνατών εκδοχών των πραγμάτων που γίναν και δεν γίναν,
κι έτσι αποφάσισα
να κάτσω ήσυχα στα αυγά μου.
όλοι ξέρουμε τι θα γίνει στο τέλος
θυμήθηκα όλους τους λόγους έναν έναν
όλα τα όρια που έβαζα στον εαυτό μου.
για το καλό μας το έκανα.
για το καλό μας.
μα δεν με μετράς εμένα αν νιώθω.
τη γαμάω τη βεβαιότητα σου.
να τη βάλεις στον κώλο σου.
κοίτα μόνο τα μάγουλά μου.
κοίτα τα.
ΚΟΙΤΑ ΤΑ.
Δεν νομίζεις κι εσύ ότι αρχίζουν να αλλάζουν;
κάνουν γωνίες,να όπως σαρέσουν.
ΚΟΙΤΑ καταραμένε κοίτα που σου δείχνω.
για το καλό μας το 'κανα,θυμάσαι;
στο ορκίστηκα.
ναι.
καλά κάνεις και δεν με πιστεύεις.
δε πιστεύω σε τίποτα,μου 'πανε.
Δεν ήξερα πως να σε πιάσω.
συνεχώς άλλαζες σχήμα.
Φοβόμουν μην καώ.
Φοβόσουν μη δεν καταφέρω να σε σηκώσω.
Φοβόμουν μην χυθείς μέσα από τα δαχτηλά μου.
Φοβόσουν μη γλιστρίσω και πέσεις και σπάσεις.
δεν είμαι σίγουρη πως σε ακούμπησα τελικά.
ούτε ότι με ακούμπησες εσύ.
δεν ξέρω τι συνέβη.δεν ήμουν εκεί.
ίσως να χες δίκιο πως θα τα ξεχάσω όλα αύριο.
ίσως πάλι και όχι.
κοίτα τι καλά που παίζεις με το μυαλό μου.
αυτά τα κόλπα σου είναι φτηνά.
σε έχω μάθει τόσο καλά
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
παραμονεύεις
καθόμουν με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο
και το βλέμμα καρφωμένο απέναντι.
μέτρησα όλα τα πλακάκια της κουζίνας σου
τα αναμένα και τα σβηστά κεράκια
τις άδειες συσκευασίες πάνω στον πάγκο σου.
μέτρησα νοητά τα βήματα που μας χωρίζουν
κι ακολούθησα το ρυθμό της ανάσας σου.
με κάνεις να μιλάω
να γεμίσω τις παύσεις μας
πριν η σιωπή γίνει τόσο πυκνή στο δωμάτιο
ώστε να μην μπορώ να σε βλέπω
γιατί τότε
ο κίνδυνος μεγαλώνει
και δεν ξέρω από που θα μου 'ρθει.
με αλλοτριώνεις.
με έναν ωραίο τρόπο.
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
προφάσεις
Λέω δεν βρήκα ακόμα το κατάλληλο στιλό
το κατάλληλο τετράδιο
τους κατάλληλους φίλους.
Δεν βρήκα την κατάλληλη αφίσα
την κατάλληλη στιγμή να σου μιλήσω
μα ούτε τις κατάλληλες λέξεις για να πω
Κοιτάζω γύρω μου πολλές φορές αυτό που βλέπω
να το χωνέψω.
Κι αν μερικές φορές θέλω να το βάλω στα πόδια
ευτυχώς,δεν έχω που να πάω.
κόβω βόλτες στο
προσπαθώντας να με ηρεμήσω
γρήγορα πριν το δέρμα μου γίνει πορσελάνινο.
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
Όλα ήταν τόσο post και γω ήμουν τόσο ex
αλλά με θυμάμαι να θέλω να ρθει το αύριο
να σου πω πόσο ευτυχισμένη ήμουν χτες.
μέχρι που με πλησιάσε και με τράβηξε και μου πε
δεν κουράστηκες να ξφαοολνβσς;
κι επανέλαβα
δεν κουράστηκες να φσκφαςπρλε;
και μου πε
εγώ κουράστηκα να ςρεοκλαπφ,
εσύ δεν κουράστηκες να δίνεις σόου;
και γω δεν είπα τίποτα μόνο σηκώθηκα κι έφυγα.
τι κρίμα.
τόσο λίγες σκέψεις
τόση πολύ διαφήμιση.
αλλά με θυμάμαι να θέλω να ρθει το αύριο
να σου πω πόσο ευτυχισμένη ήμουν χτες.
μέχρι που με πλησιάσε και με τράβηξε και μου πε
δεν κουράστηκες να ξφαοολνβσς;
κι επανέλαβα
δεν κουράστηκες να φσκφαςπρλε;
και μου πε
εγώ κουράστηκα να ςρεοκλαπφ,
εσύ δεν κουράστηκες να δίνεις σόου;
και γω δεν είπα τίποτα μόνο σηκώθηκα κι έφυγα.
τι κρίμα.
τόσο λίγες σκέψεις
τόση πολύ διαφήμιση.
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Με ακινητοποίησες.
Με φίμωσες και μου δεσες τα χέρια
μου δωσες μια και τα πόδια μου λυγίσανε.
κι έπεσα καταγής στο πάτωμα
κι ούτε που σάλεψα
μα κράτησα την ανάσα μου όσο μπορούσα
να μην τραβήξω την προσοχή σου
κι ούτε που τόλμησα να ανοίξω το στόμα μου
να ακούσεις τους ανθρώπινους ψιθύρους μου
γιατί τώρα δεν ήμουν άνθρωπος
δεν ήμουν τίποτα παρά ένα κουβαράκι στην άκρη του δωματίου
και μόνο αναρωτιόμουν κάπου κάπου
αν έπρεπε περπατήσω στο ξύλινο πάτωμα
να ακούσεις τα παπούτσια μου να τρίζουν
για να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω μου
να τρέξεις να μου ρίξεις αλάτι να ζαρώσω ξανά
και να μου ψιθυρίζεις πάλι στο αυτί
μέχρι να ανοίξω τρύπα στο πάτωμα και να χυθώ εκεί μέσα.
γιατί όσο περνάει η ώρα πιάνομαι
και θέλει προσπάθεια να παραμείνεις κουβαράκι.
Με φίμωσες και μου δεσες τα χέρια
μου δωσες μια και τα πόδια μου λυγίσανε.
κι έπεσα καταγής στο πάτωμα
κι ούτε που σάλεψα
μα κράτησα την ανάσα μου όσο μπορούσα
να μην τραβήξω την προσοχή σου
κι ούτε που τόλμησα να ανοίξω το στόμα μου
να ακούσεις τους ανθρώπινους ψιθύρους μου
γιατί τώρα δεν ήμουν άνθρωπος
δεν ήμουν τίποτα παρά ένα κουβαράκι στην άκρη του δωματίου
και μόνο αναρωτιόμουν κάπου κάπου
αν έπρεπε περπατήσω στο ξύλινο πάτωμα
να ακούσεις τα παπούτσια μου να τρίζουν
για να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω μου
να τρέξεις να μου ρίξεις αλάτι να ζαρώσω ξανά
και να μου ψιθυρίζεις πάλι στο αυτί
μέχρι να ανοίξω τρύπα στο πάτωμα και να χυθώ εκεί μέσα.
γιατί όσο περνάει η ώρα πιάνομαι
και θέλει προσπάθεια να παραμείνεις κουβαράκι.
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012
Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012
Είμαι ένα μπάσταρδο αδέσποτο.
Να με σκέφτεσαι που περπατάω στους δρόμους με το βλέμμα κενό.
Να με σκέφτεσαι το βράδυ πριν κοιμηθείς που στριφογυρίζω στο κρεβάτι μου.
Να με σκέφτεσαι πριν βάλεις αυτές τις αηδίες που τρως στο στόμα σου που το στομάχι μου είναι ανακατωμένο.
Να με σκέφτεσαι όταν με σκέφτεσαι που δεν σε σκέφτομαι καθόλου.
Γενικά,ελπίζω να σκέφτεσαι πως υπήρξα άνθρωπος και πριν από σένα.
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012
δεν θυμάσαι
το ξέρω ότι ακροβατώ στα όρια
μα είναι που δεν έχω τίποτα καλύτερο
να κάνω
σε παρακαλώ μην τρομάξεις
που παίζω γύρω σου
κοίτα με όπως θα 'πρεπε να με βλέπεις.
να δεν φοβάμαι καθόλου πια
μου μοιάζεις πολύ μικρός
κι ας είσαι γέρος
με λεπτό δέρμα στα μπράτσα
και το ποδαράκι της χήνας στα μάτια
παίξε μαζί μου
γιατί δεν έχω τίποτα πίσω μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)