Αγόρασα ένα βιβλίο με ενωμένες τις σελίδες.Τα βράδια πριν κοιμηθώ,διαβάζω λίγο.
Μόνο που χρειάζομαι κι ένα μαχαίρι για να κόβω τις ενωμένες σελίδες.
Έτσι τα βράδια που διαβάζω λίγο πριν κοιμηθώ,έχω δίπλα στο μαξιλάρι μου ένα μαχαίρι για να κόβω τις ενωμένες σελίδες..
Μόνο που φοβάμαι μην ξυπνήσω ξαφνικά μες στην νύχτα καμιά μέρα και με σκοτώσω.
5 σχόλια:
πόσες φορές έχει περάσει απ'το μυαλό μου αυτό..
Μπορείς να το κάνεις με το χέρι το χώρισμα...
έχει μεγαλύτερη απόλαυση!!:P
ειναι που ισως τελικα να γουσταρεις να σκοτωνεις λιγο λιγο καποια κομματια σου. και μετα να τα θρηνεις, και να τα ανασταινεις, ή να χορευεις γυρω απ τα πτωματα τους. μικρές χαρές/ενοχες απολαυσεις της ζωης.
τουλάχιστον να είναι ωραίο το βιβλίο... :)
Τα πιο όμορφα βιβλία είναι αυτά! Οι άθικτες σελίδες, οι ανέγγιχτες σκέψεις, ένα ταξίδι. Και με το χαρτοκόπτη, με το μαχαίρι σου, ανοίγεις δρόμο στους ομορφότερους και πιο γεμάτους κόσμους.
Καλές αναγνώσεις, Κατ!
Πολύ μ'αρέσει η ματιά σου!
Δημοσίευση σχολίου