Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Συμβίωση

reveyon 428
Εγώ θα πω κάτι που δεν εννοώ
θα το μετανιώσω και θα δαγκώσω τα χείλη μου.
Εσύ δεν θα πεις τίποτα
και θα βγεις αμίλητη απ'το δωμάτιο.
Εγώ θα μετανιώνω αλλά δεν θα κάνω τίποτε παραπάνω
γιατί δεν έχω το κουράγιο να απολογηθώ άλλη μια φορά.
Αυτοί θα κουνήσουν το κεφάλι και θα πουν "το παιδί δίνει πανελλήνιες".
Όταν αργότερα σε ρωτήσουν πως νιώθεις που θα φύγω,
θα πεις πως δεν σου κάνει καμία διαφορά πλέον γιατί δεν με βλέπεις ποτέ.
Όταν μετά από καιρό βγούμε στα διπλωματικά τραπέζια,
εγώ θα χω ξεχάσει ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσω.
Εσύ θα κρέμεσαι από κάθε μου κουβέντα μου
και γω θα τρέμω μήπως πω κάτι και πέσεις και σπάσεις,
μια περίοδο που τα λάθη μου δεν θα συγχωρούνται πια
ελπίζοντας ότι όλα καλά θα πάνε στο τέλος
προσπαθώντας ξανά και ξανά μέχρι να 'ρθει το ρημάδι το τέλος.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

taftizomai

A. είπε...

η καραμελα των γονιων ενα χρονο τωρα..λιγο εμεινε,φτου ξελευτερια