κι εγω κορδωνόμουν μέσα μου μυστικά κάπως
και ταπεινά χαμογέλαγα απέξω μου
κι ας δεν υπήρχε πια κανένα σημάδι ότι γνωριζόμαστε
εκτός από μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες πεταμένες στον σκληρό μου
κι όταν με έβλεπε που δεν έδινα δεκάρα
ήθελε να με εκδικηθεί
μου πε δεν θα σου πω
του πα πες μου
μου πε κάηκε το παλιό σπίτι μας
και η γάτα μας
κι εγώ καταλάβαινα το ύπουλο παιχνίδι του
μα δεν μπορούσα ποτέ να του πω στα μούτρα ότι δεν θέλω να με ακουμπάει γιατί με πνίγει
γιατί νοιαζότανε για κάτι πρώτη φορά στη ζωή του
κι εγώ ήθελα να μαι όπως πάντα παντού
κι αυτός με κράταγε άθελα του σαν μπαλόνι απ'το κορδόνι μου
και έκλαψα για χάρη του
αλλά δεν παραδόθηκα ολοκληρωτικά
δεν έκλαψα για την γάτα
έκλαψα για το μπάνιο του
για την οδοντόβουρτσά μου ανάμεσα στις δικές τους
για την μπανιέρα του
τα δώδεκα χιλιάδες λεπετιτ μερσεγιέ
την ξυριστική μηχανή του
το καζανάκι της τουαλέτας που δεν τραβιότανε ποτέ
για τα μεγάλα μπουρνούζια και το νυχτικό της μάνας του πίσω απ'την πόρτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου