Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

park 001
Άνοιξα τα μάτια μου.
Και τα ξανάκλεισα.
Και τα ξανάνοιξα.
Αλλά δεν υπήρχε καμία διαφορά.
Πηχτό σκοτάδι.
Σ'ακουσα δίπλα μου να ρουφάς τη μύτη σου.
Τρόμαξα και τινάχτηκα όρθια.
Δεν ήμουν σίγουρη ότι ήσουν εσύ.
Δεν σε είχα ακούσει ποτέ να κλαις.
-Τι περίμενες; με ρώτησες με μια φωνή που δεν ήταν η δική σου.
Πήγα να ανοίξω το στόμα μου,αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε.
-Δεν ξέρω... ψέλλισα...σίγουρα όχι αυτό.
Σώπασες.
Πλησίασα προς τα κει που ακούστηκε η φωνή σου.
Άπλωσα το χέρι μου να σου χαιδέψω την πλάτη,
μα εσύ τινάχτηκες στο άγγιγμα μου.
Ξαφνιάστηκα.
Πισωπάτησα.
Γύρισα κι έκανα να φύγω μα δεν έβλεπα τίποτα μες το σκοτάδι.
Άπλωσα τα χέρια κι άρχισα να ψάχνω ένα τοίχο στα τυφλά για να στηριχτώ.
Μα δεν υπήρχε τίποτε.
Σωριάστηκα στο πάτωμα.
Ήμασταν τώρα δυο φοβισμένα κουτάβια ζαρωμένα στις γωνιές τους.
Εγώ να φοβάμαι να σε ξαναπλησιάσω στη προοπτική μιας δεύτερης απόρριψης,
κι εσύ να φοβάσαι τη μεγάλη απόσταση που μας χωρίζει.

1 σχόλιο:

sepatuholig-Grace Njio είπε...

reveal day... ah ah ah....
http://sepatuholig.blogspot.com/