*naked under the blankets

Μου υποσχέθηκε πως θα με κάνει άνθρωπο,μια στιγμή της ζωής μου που δεν με ένοιαζε τίποτα,
κι έτσι αφέθηκα μην έχοντας τιποτα να χάσω.

Όταν αργότερα θα με ρωτάγανε πως ξεκίνησα θα απαντούσα:
άρχισα να ντύνομαι όπως μου υποδείκνυε.
Κάθε πρωί,είχε ακουμπισμένες τις καλτσες και τα εσώρουχα στην άκρη του κρεβατιού.

Της είμαι ευγνώμων που με μάζεψε και με φρόντιζε παρόλο που δεν το αξίζει.
Οι προθέσεις της κάθε άλλο παρά ανιδιοτελείς ήτανε.

Αλλά δεν παραπονιέμαι.Ποτέ δεν παραπονέθηκα.
Ήμουν το παιχνίδι της.Με έντυνε και με έβαζε να υποδύομαι ρόλους.
Είχε μεθύσει με την εξουσία που ασκούσε πάνω μου.
Ακόμα και τις τελευταίες μέρες δεν έλεγα τίποτα παραπάνω από αυτά που μου επέτρεπε.
Κι ενώ στα μάτια των φίλων ήμουν το σκυλάκι της,
στην ουσία εκείνη είχε εξαρτηθεί απόλυτα μαζί μου.
Κι όταν με έβαζε να της κάνω έρωτα μου υπαγόρευε από πριν τις κινήσεις μου,τον τόνο της φωνής μου.
Ήθελε να 'μαι επιθετικός και αποφασιστικός στις κινήσεις μου.
Στην αρχή βέβαια,υπήρχε πρόβλημα λόγω της μαλθακότητας του χαρακτήρα μου,όπως έλεγε.
Επαναλάμβανα τα λόγια μου άψυχα.
Δεν ταιριάζανε στο στόμα μου.Δεν ήταν λόγια που θα βγαίναν από μέσα μου.
Εκείνη τότε με έβριζε και με χτυπούσε αλλά ποτέ δεν θύμωσα γιατί την λυπόμουν.
Άλλωστε η μανία της δεν κράταγε πολύ.
Τις περισσότερες φορές ξεσπούσε σε κλάματα.
Την έκανα,έλεγε,να νιώθει πως όλα γύρω της ήταν πλαστικά.
Κι εγώ τότε δεν καταλάβαινα τι εννοούσε,αφού αυτή επέμενε να ξεστομίσω αυτά τα λόγια
κι έτσι έμενα όσο πιο ακίνητος μπορούσα για να γίνω αόρατος
και την παρακολουθούσα να κλαίει βουβά στο πάτωμα
να μην την ακούσουν οι υπηρέτες.