*naked under the blankets

Η γιαγιά μου είναι μικρή.Τόσο μικρή που τις φερόμαστε όλοι σαν να ταν μωρό.
Την μαλώνουμε όταν δεν τρώει όλο της το φαΐ.Όταν δεν υπακούει

Η γιαγια μισεί τον ήλιο.Λατρεύει τα πράγματα.

Γι'αυτό δεν αφήνει τίποτα να το βλέπει ο ήλιος.Για να μην τα καταστρέψει.

Μετακινεί τις καρέκλες στην αυλή και της βάζει στη σκιά.

Πολλές φορές κρύβω τα πράγματα μου.Βάζω τα στυλό μες τα βιβλία

Για να μη χτυπήσουν στο μάτι της γιαγιάς και τα καταχωνιάσει μαζί με τους χρωματιστούς θησαυρούς της,όπως έκανε με το πορτοκαλί κομπολόι του μπαμπά,το λαστιχάκι της μαμάς και τη κόκκινη πλαστική σακούλα που χα τα βιβλια μου.

Άλλες φορές τη λέω "αμερικανάκι" γιατί το αγαπημένο της φαγητό ειναι η πίτσα και η κοκα κόλα.

Ο μπαμπάς λέει οτι είναι επειδή δεν τα 'χει χορτάσει.Της είναι καινούρια.

Επίσης λέει πως δεν πετάει τίποτα γιατί έχει κατοχικό σύνδρομο.

Μασουλάει γαρύφαλλα για να μυρίζει ωραία η αναπνοή της.

Είναι πολύ μικρή σε μέγεθος και έχει μεγάλη καμπούρα.Πολύ συχνά αστειεύομαι γιαυτό.

Αλλα ξέρω πως είναι κακό να κοροϊδεύεις τη γιαγιά.

Θέλω να της πω "γιαγια,θυμάσαι τότε που...",αλλά εκείνη όντως δεν θα θυμάται και φοβάμαι πως θα στεναχωρηθεί γι'αυτο.