το χεις ; να συνεχίσουμε;

με τα μάτια κλειστά παριστάνοντας τους μισοκοιμισμένους
δεν μετράει τίποτα από όλα αυτά δεν μετράει
κι αν πας να πεις κάτι θα σου πούμε ότι το είδες στον ύπνο σου

καλυπτόμαστε με ένα μικρό κουβερτάκι που νομίζουμε ότι μας κάνει αόρατους

δεν θα μιλήσουμε γι'αυτό έξω από εδώ
γυρίζουμε σπίτι το πρωί
μιλάω μπερδεμένα
αλλά τουλάχιστον μιλάμε
για πρώτη φορά

κοιτάμε ίσια μπροστά
δεν έχουμε τίποτα ακόμα
μόνο την ιπποκράτους

προσπαθώ να μην κοιτάζω πίσω
αλλά τόσο καιρό συνήθισε το μάτι μου
τώρα βλέπω μόνο το μοτίβο

μπαίνουμε στο ψιλικατζίδικο κάτω απ'το παλιό σου σπίτι
νιώθω ότι βεβηλώνω την ιστορία μας

γιατί να υπάρχει αυτή η πλευρά σου
που αρνιόμουν τόσο καιρό να συμπεριλάβω

κόβω το πάνω χέρι μου
σταματάω να σου κάνω σκιά
πρέπει να βρεις το νόημα στον ήλιο

κι εγώ τι πρέπει να κάνω;
θα ρωτήσω τις φίλες μου