βρίσκουμε λέξεις

κάποιοι φίλοι μας είναι μοντέρνοι κάποιοι μεταμοντέρνοι
και γω πάντα ήθελα να γράψουμε μανιφέστο αλλά ποτέ δεν τα καταφέραμε

σ'ακούω να αναστενάζεις καθώς τεντώνεσαι και κρατάω τ'αυτιά μου
να μείνουν στη θέση τους γιατί πάνε να ξεκολλήσουνε να τρέξουν
να σε βρουν μέσα απ'τους τοίχους να κολλήσουν στην κοιλιά σου σαν βεντούζες
τα ζω πλατωνικά και μόνο τα μάτια μας επιτρέπω να ερωτοτροπούν
τρώω βιαστικά και παίζω το μουνί μου βιαστικά
σαν να μην τελειώνει ποτέ η προκοπή που πρέπει να φέρω εις πέρας
με την μπουκιά και την καύλα στο στόμα 2 βδομάδες απ'οταν φύγατε
καταπίνω φλέματα ασταμάτητα γιατί δεν μπορώ να φτύσω στην τάξη
ούτε στον διάδρομο ούτε στη δουλειά ούτε στο λεωφορείο
όλοι μου λένε φτύστο φτύστο (και για κείνα τα δευτερόλεπτα μου λείπει η μαμά μου)
απ'όλες τι συμβουλές που μου δώσανε κρατάω το να πίνω πολλά υγρά
γιατί είναι η πιο εύκολη (μου την έδωσε η πιο σικ φίλη μου)

μου λείπει η μαμά μου όπως μου λείπει  το σάββατο πρωί
το σποτάκι του μελωδία fm  ηλεκτρική σκούπα
και τα αντικείμενα του σπιτιού αναστατωμένα

αλλά γύρω απ'τη καινούργια μας φωτιά μπορούμε να ακούμε αττίκ
και να καπνίζουμε να ζωγραφίζουμε ή να κοιτάμε το ταβάνι
(ζούμε όλες μαζί γι'αυτό ποτέ δεν προλαβαίνω να νιώσω μόνη)

απόψε ακούμε ζωή φυτούση
ποτέ πια η απελπισία μου δεν θα ναι όπως παλιά

ο κόσμος μου γίνεται όλο και πιο συνεκτικός
τώρα που μεγαλώσαμε και μάθαμε 5 πράγματα
που τόσο καιρό μας κρύβανε