Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

αγνωστικιστική μέρα


ξύπνησα με κάποιο παράπονο σήμερα να πάω στη δουλειά
στο ασανσέρ για πάνω η άνια μου πε ξέχασε να πάρει σερβιέτες
και έτριψε το κεφάλι της
της είπα κι εγώ ξύπνησα έτσι και σταύρωσα μουτρωμένα τα χέρια μου
να της δείξω πως έτσι

όταν πήγα να κάτσω το αφεντικό μου με εβαλε να ανοίξω καλά το παράθυρο
να βγάλει την καινούργια γλάστρα που έφερε στο περβάζι
κι ένιωσα αυτό το παράθυρο να μου κλείνει το μάτι πως θα ναι το σπίτι μου για το καλοκαίρι


σαν το μόνο πράγμα που ξέρω για το μέλλον

η μέρα κύλησε σε ένα κλίμα αγνωστικιστικό για το μέλλον της μέρας
ήταν μουντά έξω
στεναχωριόμουν που δεν μπορώ να καπνίσω
αλλά ταυτόχρονα χαιρόμουν κιόλας γιατί δεν νιώθω λίγο μπλιάξ τελευταία με το κάπνισμα
που αυτό κι αν δίνει στον αγνωστικισμό
και μετράγαμε την ώρα που απομένει σε μπισκοτάκι ανά τέταρτο

τι φάση ήταν αυτο που ένιωθα

δεν ήμουν δεμένη με καμιά ιδέα που μπορούσε να με κρατήσει σε κάποιο νόημα
σαν να μην ξέρω τι θα χει γίνει σε κάποιες μέρες
παραίτηση από την συνεχή αγωνία για νοηματοδότηση;
δεν υπήρχε κάτι που με νοιαζε να ερμηνεύσω
τα πράγματα γινόντουσαν πολύ ακαταλαβίστικα ή πολύ απλά
δεν υπήρχαν πράγματα να πεις μόνο να κάνεις
τα βλεπες να σουν κλείνουν το μάτι απ'τη γωνία αυτής της σπείρας


στο μεταξύ σκάσαν μύτη τα απογεύματα
ακόμα κι αν ήταν μια ώρα καύσωνας και μετά συννεφιά
τα μπρατσάκια είναι σίγουρα έξω
τα κορίτσια αράζαν με τις γλάστρες τους στα γρασίδια και μας είπαν τα χαρτιά

νοιάζεται
τηλεφώνημα
τσακωμός
σεξ
διλλήματα
απόσταση
ζήλια

αυτά ήταν όλα τα χαρτιά της τράπουλας
σε διαφορετικούς συνδυασμούς για την κάθε μία

τι να πεις

μόνο να βγαίνεις για αγνωστικιστικές μπίρες μπορείς









Δεν υπάρχουν σχόλια: