δεν έχω χειρότερο από τη μέρα που φεύγω
και τις μια δυο προηγούμενες
πήγε κλιμακωτά
η τεχνική της απώθησης το σπαθί μου
η καλύτερη επίθεση η άμυνα
φορτώνομαι όλο το βιός μου
ζυγίζει όσο δυο πτώματα μαζί
κρεμασμένα στους ώμους μου μπροστά και πίσω - αυξάνεται ο όγκος μου
εγώ συν το διπλάσιο
3 ο αγαπημένος σου συνδυασμός
το βάρος με καρφώνει στη γη
μπαίνω στην άσφαλτο μέχρι τα μπατζάκια
μισογεμάτη πατησίων
εξαρτάται πως το βλέπεις
πάλι πίσω απ΄τα παρασκήνια της πόλης
αφίξεις αναχωρήσεις στεναχωρήσεις
μισοάδεια η πατησίων
μια ζωή liminality
In anthropology, liminality (from the Latin word līmen, meaning "a threshold"[1]) is the quality of ambiguity or disorientation that occurs in the middle stage of rituals, when participants no longer hold their pre-ritual status but have not yet begun the transition to the status they will hold when the ritual is complete. During a ritual's liminal stage, participants "stand at the threshold"[citation needed] between their previous way of structuring their identity, time, or community, and a new way, which the ritual establishes.
υπήρξα επιπλοκή στην τελετή κάθαρσης σου
οι ώμοι μου είναι ακόμα ασήκωτοι
και το κεφάλι σου 10 πόντους ελαφρύτερο
έτοιμη για ολοκλήρωση
είμαι μπροστά στα τελευταία στάδια μύησης σου στην κανονική ζωή
σε βλέπω στον δρόμο σε βλέπω να γελάς σε βλέπω να βλέπεις τους φίλους σου
γελάω κι εγώ 6 ώρες στην αθήνα ακόμα χαρισμένες χάιδεμα στον εαυτό μου
6 ώρες κλεμένες απ΄την κανονική ζωή
6 ευρώ απ'το μηνιάτικο ένα τζιν + ταξί + λεφτά για ότι χρειαστεί χάιδεμα
με πάγο
5 ώρες ευφορία ταμπούρλα και τζέμπε για την ηρωική μου έξοδο
4 ώρες ακόμα τσεκάρω
2 ώρες παίζει το τραγούδι μας σε ψάχνω
ανασηκώνω τους ώμους ποιος ξέρει
είσαι κάπου εδώ είναι απόλαυση είναι χάιδεμα είναι η ζωή μου
είσαι κάπου εδώ
πάνω απ όλα
πάνω απόλα ψήλά είμαι δυνατή
είμαι ψηλά πάνω απ'το πλήθος είσαι στο χώρο σε αισθάνομαι
η κανονική ζωή είναι μαρτυρική
είμαι κάτω κρυμμένη ανάμεσα στο πλήθος σου
στο κανονικό πλήθος σου
είχαμε επιπλοκές
δεν θα πρεπε δεν υπολογίζαμε ότι θα μαι εκεί
1 ώρα κοντεύεις να ολοκληρωθείς
έτοιμη για αύριο
μισή ώρα οι επιλοκές μπερδέψαν τα περιεχόμενα
τα υπόψην την ιστορία το τέλος την τελευταία γεύση
μια πικρίλα κάτω απτα μαλλιά μου κρύβεται το χείλος μου που τρέμει
είναι κι αυτό αυτό που φοβόμασταν που κάναμε πως δεν υπάρχει
κάπως κιτς εκ μέρους μας
είναι κι αυτό πάρτο στη μούρη μου κάθε φορά που σε ψάχνω
είναι κι αυτό η τελετή σου ολοκληρώνεται
είσαι καθαρή
ελεύθερη
καθηκόντων
ολοκληρώθηκε με επιτυχία
σειρά έχει τώρα ο γυρισμός μου
σειρά μου
με πάνε με το αυτοκίνητο
σε ένα τέταρτο ξεκινάει
η τελετή μου
σου σφίγγω το χέρι είμαι ψηλά πάνω απόλα
αφού δεν πέθανα και σήμερα
είμαι ψηλά
κρέμομαι
απ΄το ανεκφραστό σου χέρι μέσα στο δικό μου
εσύ τελείωσες κι εγώ ακόμα δεν άρχισα
την απαραίτητη διαδικασία
το χέρι σου είναι παγωμένο κι αναρωτιέμαι μήπως είμαι μαζοχίστρια
στο μυαλό παίζει η σκηνή με την συγκάτοικο να μου χαιδεύει τα μαλλιά
να μου λέει γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου
γιατί μου αξίζει
αυτό είναι η μαρτυρική κανονική ζωή που διάλεξα
στο τσιμέντο μέχρι τα γόνατα δεν λέει να ανοίξει η γη να με καταπιει να κυλιστώ στο οισοφάγο της
να με χωνέψει να με ξεβράσει πίσω στη θεσσαλονίκη κάτω απ΄τα σκεπάσματα μου
δεν λέει να ανοίξει μια τρύπα να με πετάξει απ΄την κωλοτρυπίδα της πίσω στην τρύπα μου
πηδάω έξω απ'το αυτοκίνητο
ξημερώνει
ας συντομεύουμε παρακαλώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου