είχε γαμήσει το κεφάλι το google earth
αν κι αυτές βλέπανε το ανάγλυφο του εδάφους από πάνω
με καλύτερο ρέντερ
γύρισα δίπλα μου στην δίπλα ομπρέλα μια τύπισσα κάπνιζε με τα δάχτυλα των ποδιών της τεντωμένα
όπως κάθονται πάντα οι γκόμενες
προσεχτικά μελετημένα κολακευτική στάση
θυμήθηκα που έλεγες γι'αυτήν την μακιγιέζ που μου μοιάζει
η στάση του σώματος της είπες δεν είναι η κολακευτικότερη
αλλά αυτό είπες την έκανε γλυκιά
σκέφτηκα αυτή τη μακιγιέζ πάνω απ'τα κεφάλια της να ζωγραφίζει και να πλάθει το υλικό της
σκέφτηκα πόσο θα ήθελα να ρίξω το κεφάλι μου στην πλάτη της καρέκλας να την αφήσω να με πλάσει
παρακολουθώντας το βλέμμα της να δουλεύει τις επιφάνειες μου να νιώθω τις κινήσεις της
φαντάστηκα να φοράει βραχιόλι αλυσίδα
πάλι αυτή η αλυσίδα
και να κουδουνίζει όποτε κουνάει τα χέρια της
ήθελα να γνωρίσω αυτή τη μακιγιέζ που σου άρεσε
υπέθεσα ότι η γυναίκα με τα τεντωμένα δάχτυλα σίγουρα έχει γαλλικό μανικιούρ στα πόδια
-πράγμα που σιχαίνομαι-αλλά δεν σιχάθηκα
συνέχισα να κοιτάω αριστερά και δεξιά τις χρωματιστές ομπρέλες που θελε να βγάλει με το i phone της
αλλά δεν κατάφερνε να απαθανατίσει αυτό της προηγούμενης δεκαετίας σκηνικό
προηγούμενης δεκαετίας -έτσι αόριστα
αλλά πάντα μίλαγε με δεκαετίες
ξεκίναγε τις ιστορίες των γονιών της πχ έλεγε είναι τώρα δεκαετία του ογδόντα και συνέχιζε να λέει
την ιστορία με φόρα
ελένη το καπέλο του μπαμπά μου που είναι;
δεν είπε δεκαετία αυτή τη φορά
είπε βουγιουκλάκη
πάνω σε γαιδούρι
τραγούδησε και το τραγούδι
δεν απέχαμε πολύ από ρεπορτάζ του σταρ για το πόσο γέμισαν με παραλίες με λουόμενους τα πρώτα καλοκαιρινά σαββατοκύριακα σίγουρα όχι τόσο τραγικά
αλλά σίγουρα κάτι σε διακοπές στην κρήτη με την οικογένεια
it works for me.η βεβαιότητα με την οποία είπες δεν μου φαίνεσαι άνθρωπος που αδειάζει το μυαλό σου την μέρα που σε γνώρισα από κοντά και σου μίλαγα για την φιλοδοξία μου να κάνω φέτος διακοπές μου διέλυσε όλα τα σχέδια και τα προσχέδια και τις μακέτες των κυκλάδων και τις αναπαραστάσεις που χα στο μυαλό μου
ήξερα ότι έχεις δίκιο καταλάβαινες δεν ήσουν των διακοπών
καταλάβαινα δεν ήμουν των διακοπών
και μετά όλη αυτή η επιθυμία για κάποιο είδους συνέχειας νοήματος στις αγωνίες μου
η δυνατότητα να μπω κάτω από μια δροσερή επικεφαλίδα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
να βρω καταφύγιο σε μία ενιαία αφήγηση να ησυχάσει το μυαλό μου
καταλάβαινα ότι δεν ήμουν μόνο εγώ θρυμματισμένο άτομο
αλλά και το καλοκαιρινό μου φαντασιακό το ίδιο
προσπαθούσα να ανασύρω κομμάτια αισθήσεις και μουντ συνειδητότητας απ'την μνήμη μου
όπως το συναίσθημα του να κολυμπας για ώρα με γυρισμένη την πλάτη στην παραλία
κοιτώντας τον ορίζοντα μέχρι που οι φωνές στο κεφάλι σου γίνονται παραμιλητό και μπορεί και να τραγουδήσεις μουρμουριστά παρακολουθώντας το σώμα σου κάτω απ'το νερό να κάνει τούμπες απ'τη χαρά του που είναι ενεργοποιημένο ολόκληρο επιτέλους
κατάλαβα ότι δεν είναι τόσο εύκολο
αλλά μιας κι ανησυχίες μου αυτήν την περίοδο είναι τέτοιου επιπέδου πόσο άσχημα να ναι τα πράγματα
και δεν πηγαίνανε καθόλου άσχημα μέχρι τώρα
τουλάχιστον ανασάνανε λίγο τα βυζάκια μας
και μπορούσα να χύνομαι και να κρεμάω τις ποδάρες μου στην καρέκλα
και να ρίχνω το κεφάλι μου πίσω και να σκέφτομαι τη μακιγιέζ
κι είχα εσένα να με τρομάζεις πάνω απ΄το κεφάλι μου να ρίχνεις τα μαλλιά σου στην μούρη μου και να μου κάνεις γκριμάτσες
είχα και την μάνα μου να ωρύεται που ξέχασα τον θερμοσίφωνα πάλι ανοιχτό τόση ώρα
και την τηλεόραση να παίζει ειδήσεις στο τέρμα
ότι πιο αποτελεσματικό για να νιώσεις ότι σου αρκεί να μην χαλάσεις την ζαχαρένια σου που λες κι εσύ
I have always lived in the city.
I Don't know what to do
with all this space.
I think of it as a God's backyard.
Just sit back and let
it clean out the impurities.
-And the heat?
-Lots of ice tea and no deep thinking.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου