όλα κοπάσανε κι οι επιθυμίες και οι τηλεπικοινωνίες και όλα
καμία ιδιαίτερη θέληση να σηκωθούμε το πρωί
κι ούτε που ξέρω τι ακριβώς συνέβη το βράδυ
αν ξύπνησες να κάνεις ντουζ για να μην σε τσιμπάνε τα κουνούπια
μόνο πολύ αργότερα με βρήκα να κοιμάμαι στη φωτογραφική μου μια βδομάδα πριν
λειτουργούμε βάση ενστίκτου πια καμιά φορά έχουμε δίκιο καμιά φορά υποθέτουμε λάθως
στριφογυρνάμε κολλάω στην πλάτη σου απλώνομαι
σηκώνομαι φτιάχνω καφέ σου μαζεύω
περιμένω να σηκωθεις μετέωρη να φύγω να κάτσω
περιφέρομαι στο σπίτι με τα αγχωμένα μου χέρια λιγδωμένα απ΄τις κρέμες
_____________________________________________________________________________________
στριφογυρνάμε κολλάω στην πλάτη σου απλώνομαι
σηκώνομαι φτιάχνω καφέ σου μαζεύω
περιμένω να σηκωθεις μετέωρη να φύγω να κάτσω
περιφέρομαι στο σπίτι με τα αγχωμένα μου χέρια λιγδωμένα απ΄τις κρέμες
_____________________________________________________________________________________
αποφασίζω να βγω πλατεία μεσολογγίου εννοούσες έτσι
τους βρίσκω παίρνω τη θέση μου i'm on board τωρα πάμε
σηκωνόμαστε όταν αρχίζει να μας βρέχει το ποτιστικό
χωριζόμαστε και περιφερόμαστε λίγο ακόμα
μιλάμε με τον νησγια χρειάστηκαν 3 χρόνια για να σταματήσω να μαι η πρωην του κολλητού του
μου λέει έχω αλλάξει ρε
τα ίδια πάλι συμβαίνουν πάλι δεν μιλάνε με τον τάδε γιατί παίχτηκε μαλακία με την τάδε
οι φίλοι μου απ΄την γειτονιά
μπαίνουμε στο τζιπάκι
παραπονιέται ρε παιδιά όντως θα πάμε εξάρχεια εγώ πρέπει να πάρω τον γάτο μου να τον πάω στα πατήσια
ο γειτονόπουλος μου μετακομίζει
ή θα πάμε να βρούμε την μούρη
όταν κάναν ανταλλαγή τα σχολεία τους ήρθαν οι άλλοι κι ύστερα φτιάξανε σελίδα στο φεισμπουκ
βρέθηκε ο πιο άσχημος στον κόσμο με την φωτογραφία του - αλλά ποτέ δεν φάνηκε να πτοήθηκε
ήδη από το λύκειο κυκλοφορούσαν φήμες ότι πηγαίνε με τις καλύτερες γκομενες και οτι τις κέρναγε κόκες
τώρα οργάνωνε εκθέσεις στο θέατρο του πατέρα του και έκανε ρεβεγιον με βιολιά
γιατί όχι μετά από χρόνια θα λες ότι πήγες σπίτι του όλοι έτσι το βλέπανε μισοαστεία μισοσοβαρά
ή παραλία εε παραλία ε η δικιά σας
να ψηφίσουμε αντε πάμε κι αύριο μέρα είναι να βρούμε τους άλλους
απότομη στροφή κι απότι φαίνεται πάμε παραλία
δεν με χάλασε νιώθω ότι είμαι με συνομήλικους μου χωρίς να ναι αλήθεια απαραίτητα
μου δείχνει το σχολείο της στην παραλιακή λέει όταν έχανε το σχολικό ερχόταν με τα πόδια απ'το παγκράτι έχανε μόνο τις πρώτες ώρες τρελή
πρώτη φορά είμαι στην μαρίνα φλοίσβου
περπατάμε στο ξύλινο ντεκ και χαζεύουμε τα φουτουριστικά κότερα που κοιμούνται
εμείς πηγαίνουμε να κατουρήσουμε
βρέχουμε τα πόδια μας κι ύστερα παρακολουθούμε τα ρυάκια μας σκυμμένες από πάνω να δούμε αν θα ενωθούνε τελικά
στην άκρη της προβλήτας έχει μια σχεδία ξεπλένουμε τα πόδια μας -ποιο να ναι το πιο βρωμικο νερό στην αθηνα;
έρχεται ένας φωσφοριζέ σεκιουριτάς μας λέει δεν επιτρέπεται να βρισκόμαστε εδώ
ο καθένας ακολουθεί την γραμμή του
- ναι ναι τώρα φεύγουμε
-ούτε ένα τέταρτο ακόμα;θα κάτσετε εδώ να μας περιμένετε να φύγουμε;
- που να το ξέρουμε
- ποιος σας ειδοποίησε ότι ήμαστε εδώ
ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ
την κάνουμε οι άλλοι κάτι του λένε
τον ρωτάω και που επιτρέπεται;
μας λέει όπως στρίβετε στο τάδε έχει κάτι παγκάκια είναι σκοτεινά εκεί μας κλείνει το μάτι
του λεω ευχαριστούμε και φεύγουμε
όχι κι ευχαριστούμε μου λέει ο νησγια
του λέω δεν ξέρω προσπάθησε τουλάχιστον
ο γειτονόπουλος πετάει το μπουκάλι της μπίρας στη θάλασσα
οι άλλοι αρχίζουν να φωνάζουν ρε μαλάκα επιπλέει γιατί νομίζεις οι ναυαγοί πετάνε μπουκάλια σε μηνύματα
πρώτη φορά τον βλέπω έτσι γελάω μου θυμίζει εκείνο τον φίλο μου που χαμε πει να βρεθούμε σήμερα αλλά κανείς μας δεν τόλμησε να πάρει τηλέφωνο
δεν ήμαστε έτοιμοι για τετ α τετ ακόμα- λειτουργούμε καλύτερα συμμαχικά σε μεγαλύτερες παρέες να σχολιάζουμε
ο αέρας παίρνει το τσίγκινο κουτάκι μου το παρακολουθώ μέχρι να πέσει στην θάλασσα
κολλάω το χέρι του γειτονόπουλου ω τώρα τα μπουκάλια μας κάνουν παρέα
μου το παίζετε κι οικολόγοι ωρύεται ο άλλος
δεν είπα ποτέ ότι είμαι του φωνάζω
σκατοχίπιδες του κώλου συνεχίζει
εσύ σκατοχίπι του κώλου
ο νησγια κάνει την γκρμάτσα που κάνει πάντα όταν παραφέρομαι εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος
πίσω στο αυτοκίνητο χαζεύω τα κτίρια
τεράστια αρχιτεκτονική έκθεση προσπαθώ να καταλάβω αυτό που λένε το πνεύμα του τόπου
οι άλλοι ψάχνουν τις τσέπες τους το αφήσαμε εκεί
δεύτερο που χάνουμε στην ίδια βδομάδα
τι να κάνει κανείς
τελευταίο τσιγάρο πριν χωριστούμε για τα σπίτια μας
πάνω πάνω στο άλσος εκεί που κάθονται πάντα τα αλάνια της γειτονιάς (οχι εγώ)
----->
σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη θα κάνω την μάνα μου που θα κοιμηθώ σπίτι απόψε
πριν ανοίξω την πόρτα του δωματιου ο μπαμπάς με φωνάζει απ΄τον καναπέ
δεν με νοιάζει που μαι τόσο κλασμένη γιατί φαντάζομαι καμιά φιλική εξυπνάδα θα μουρμουρίσει μέσα στον ύπνο του
μου λέει μήπως να κοιμηθείς μέσα η άλλη έχει φέρει τον μαντράχαλο
τρυπώνω στα σκοτάδια στην κρεβατοκάμαρα της λέω μανούλααα θα κοιμηθούμε μαζί σήμεραα προφανώς δεν κοιμάται
ξαπλώνω και την αγκαλιάζω ποτέ δεν το κάνω απλά της γυρνάω την πλάτη
μου λεει ντιρλα είσαι της λέω όχι
μου λέει βρωμοκοπάς της λέω μπίρα είναι
πωωω πιιιφ συνεχίζει της λεω αμαν ρε μαμά μια φορά να ρθω και να μην μου πεις ότι βρωμάει το στόμα μου καημό το χω
τραβιέμαι κι αυτή μου κρατάει το χέρι να μην φύγω αλλά εγώ της γυρνάω την πλάτη και μουρμουρίζω βλαμμένο
15 ΙΟΥΛΙΟΥ σκέφτομαι not bad και στριφογυρίζω στο κρεβάτι μέχρι να βολευτώ
μέσα στον ύπνο μου πάω να την αγκαλιάσω από συνήθεια νομίζω ότι κοιμάμαι μαζί σου ξυπνάω και προσπαθώ να τραβηχτώ πίσω
σε σκέφτομαι κι ανησυχώ λίγο αλλά με παίρνει ο ύπνος πάλι
τους βρίσκω παίρνω τη θέση μου i'm on board τωρα πάμε
σηκωνόμαστε όταν αρχίζει να μας βρέχει το ποτιστικό
χωριζόμαστε και περιφερόμαστε λίγο ακόμα
μιλάμε με τον νησγια χρειάστηκαν 3 χρόνια για να σταματήσω να μαι η πρωην του κολλητού του
μου λέει έχω αλλάξει ρε
τα ίδια πάλι συμβαίνουν πάλι δεν μιλάνε με τον τάδε γιατί παίχτηκε μαλακία με την τάδε
οι φίλοι μου απ΄την γειτονιά
μπαίνουμε στο τζιπάκι
παραπονιέται ρε παιδιά όντως θα πάμε εξάρχεια εγώ πρέπει να πάρω τον γάτο μου να τον πάω στα πατήσια
ο γειτονόπουλος μου μετακομίζει
ή θα πάμε να βρούμε την μούρη
όταν κάναν ανταλλαγή τα σχολεία τους ήρθαν οι άλλοι κι ύστερα φτιάξανε σελίδα στο φεισμπουκ
βρέθηκε ο πιο άσχημος στον κόσμο με την φωτογραφία του - αλλά ποτέ δεν φάνηκε να πτοήθηκε
ήδη από το λύκειο κυκλοφορούσαν φήμες ότι πηγαίνε με τις καλύτερες γκομενες και οτι τις κέρναγε κόκες
τώρα οργάνωνε εκθέσεις στο θέατρο του πατέρα του και έκανε ρεβεγιον με βιολιά
γιατί όχι μετά από χρόνια θα λες ότι πήγες σπίτι του όλοι έτσι το βλέπανε μισοαστεία μισοσοβαρά
ή παραλία εε παραλία ε η δικιά σας
να ψηφίσουμε αντε πάμε κι αύριο μέρα είναι να βρούμε τους άλλους
απότομη στροφή κι απότι φαίνεται πάμε παραλία
δεν με χάλασε νιώθω ότι είμαι με συνομήλικους μου χωρίς να ναι αλήθεια απαραίτητα
μου δείχνει το σχολείο της στην παραλιακή λέει όταν έχανε το σχολικό ερχόταν με τα πόδια απ'το παγκράτι έχανε μόνο τις πρώτες ώρες τρελή
πρώτη φορά είμαι στην μαρίνα φλοίσβου
περπατάμε στο ξύλινο ντεκ και χαζεύουμε τα φουτουριστικά κότερα που κοιμούνται
εμείς πηγαίνουμε να κατουρήσουμε
βρέχουμε τα πόδια μας κι ύστερα παρακολουθούμε τα ρυάκια μας σκυμμένες από πάνω να δούμε αν θα ενωθούνε τελικά
στην άκρη της προβλήτας έχει μια σχεδία ξεπλένουμε τα πόδια μας -ποιο να ναι το πιο βρωμικο νερό στην αθηνα;
έρχεται ένας φωσφοριζέ σεκιουριτάς μας λέει δεν επιτρέπεται να βρισκόμαστε εδώ
ο καθένας ακολουθεί την γραμμή του
- ναι ναι τώρα φεύγουμε
-ούτε ένα τέταρτο ακόμα;θα κάτσετε εδώ να μας περιμένετε να φύγουμε;
- που να το ξέρουμε
- ποιος σας ειδοποίησε ότι ήμαστε εδώ
ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ
την κάνουμε οι άλλοι κάτι του λένε
τον ρωτάω και που επιτρέπεται;
μας λέει όπως στρίβετε στο τάδε έχει κάτι παγκάκια είναι σκοτεινά εκεί μας κλείνει το μάτι
του λεω ευχαριστούμε και φεύγουμε
όχι κι ευχαριστούμε μου λέει ο νησγια
του λέω δεν ξέρω προσπάθησε τουλάχιστον
ο γειτονόπουλος πετάει το μπουκάλι της μπίρας στη θάλασσα
οι άλλοι αρχίζουν να φωνάζουν ρε μαλάκα επιπλέει γιατί νομίζεις οι ναυαγοί πετάνε μπουκάλια σε μηνύματα
πρώτη φορά τον βλέπω έτσι γελάω μου θυμίζει εκείνο τον φίλο μου που χαμε πει να βρεθούμε σήμερα αλλά κανείς μας δεν τόλμησε να πάρει τηλέφωνο
δεν ήμαστε έτοιμοι για τετ α τετ ακόμα- λειτουργούμε καλύτερα συμμαχικά σε μεγαλύτερες παρέες να σχολιάζουμε
ο αέρας παίρνει το τσίγκινο κουτάκι μου το παρακολουθώ μέχρι να πέσει στην θάλασσα
κολλάω το χέρι του γειτονόπουλου ω τώρα τα μπουκάλια μας κάνουν παρέα
μου το παίζετε κι οικολόγοι ωρύεται ο άλλος
δεν είπα ποτέ ότι είμαι του φωνάζω
σκατοχίπιδες του κώλου συνεχίζει
εσύ σκατοχίπι του κώλου
ο νησγια κάνει την γκρμάτσα που κάνει πάντα όταν παραφέρομαι εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος
πίσω στο αυτοκίνητο χαζεύω τα κτίρια
τεράστια αρχιτεκτονική έκθεση προσπαθώ να καταλάβω αυτό που λένε το πνεύμα του τόπου
οι άλλοι ψάχνουν τις τσέπες τους το αφήσαμε εκεί
δεύτερο που χάνουμε στην ίδια βδομάδα
τι να κάνει κανείς
τελευταίο τσιγάρο πριν χωριστούμε για τα σπίτια μας
πάνω πάνω στο άλσος εκεί που κάθονται πάντα τα αλάνια της γειτονιάς (οχι εγώ)
----->
σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη θα κάνω την μάνα μου που θα κοιμηθώ σπίτι απόψε
πριν ανοίξω την πόρτα του δωματιου ο μπαμπάς με φωνάζει απ΄τον καναπέ
δεν με νοιάζει που μαι τόσο κλασμένη γιατί φαντάζομαι καμιά φιλική εξυπνάδα θα μουρμουρίσει μέσα στον ύπνο του
μου λέει μήπως να κοιμηθείς μέσα η άλλη έχει φέρει τον μαντράχαλο
τρυπώνω στα σκοτάδια στην κρεβατοκάμαρα της λέω μανούλααα θα κοιμηθούμε μαζί σήμεραα προφανώς δεν κοιμάται
ξαπλώνω και την αγκαλιάζω ποτέ δεν το κάνω απλά της γυρνάω την πλάτη
μου λεει ντιρλα είσαι της λέω όχι
μου λέει βρωμοκοπάς της λέω μπίρα είναι
πωωω πιιιφ συνεχίζει της λεω αμαν ρε μαμά μια φορά να ρθω και να μην μου πεις ότι βρωμάει το στόμα μου καημό το χω
τραβιέμαι κι αυτή μου κρατάει το χέρι να μην φύγω αλλά εγώ της γυρνάω την πλάτη και μουρμουρίζω βλαμμένο
15 ΙΟΥΛΙΟΥ σκέφτομαι not bad και στριφογυρίζω στο κρεβάτι μέχρι να βολευτώ
μέσα στον ύπνο μου πάω να την αγκαλιάσω από συνήθεια νομίζω ότι κοιμάμαι μαζί σου ξυπνάω και προσπαθώ να τραβηχτώ πίσω
σε σκέφτομαι κι ανησυχώ λίγο αλλά με παίρνει ο ύπνος πάλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου