νιάου

κοίτα πως πάει.
εγώ βγαίνω εκτός ελέγχου και δεν μπορώ να μαζέψω το στόμα σου.
εσύ με φοβάσαι,αλλά διασκεδάζεις.
αλλά φοβάσαι τι άλλο μπορώ να πω,αφού δεν φαίνεται να σταματάω πουθενά.
ω θεέ μου ξέφυγε πάλι η κατάσταση απ'τον ελεγχό σου;
ω μα είσαι ένα ανύμπορο πλασματάκι τώρα μπροστά μου;
μα λέω μόνο μαλακίες αλλά μόνο επειδή φοβάσαι πως ισχύουν τις πιστεύεις
κι απλά συνεχίζω να πιέζω τα οριά σου
μέχρι να ξυπνήσεις να με ξεσκεπάσεις
να μου πεις μαζέψου,λες μαλακίες
και τότε είμαι ευτυχισμένη
that's my boy
και κουρνιάζω νιαουρίζοντας στα πόδια σου

τελευταία

δεν είναι η κοιλιά μου που γουργουρίζει.
είναι που βράζω μέσα μου.

είμαι ερωτευμένη μ'αυτόν τον πλανήτη.
είμαι ερωτευμένη μ'αυτόν τον γαλαξία.μ'αυτό το σύμπαν.ή ότι άλλο είναι αυτό που περικλείει τα πάντα μας.
είμαι ερωτευμενη με τα πάντα.

γιατί έχω ανάγκη τις τελείες τελευταία;
γιατί έχω ανάγκη τις τελείες σου τελευταία;

πω ρε φίλε είσαι ο τύπος που μπορώ μπορεί να γράφω γι'αυτόν.

μόνο εγώ σ'αγαπάω μ'αυτόν τον τρόπο.
μόνο εσύ μπορείς να μ'αγαπήσεις μ'αυτόν τον τρόπο.

τίποτα στη ζωή μου δεν αγαπώ όπως τους portishead

βάζει το roads.ωπ.να τα.

φτιάχνει το κλίμα αποφεύγοντας να βάλει το glory box.

τελειώνει.

ψάχνει το επόμενο στα προτεινόμενα.

το glory box είναι ακόμα εκεί.

δεν το επιλέγει.ψάχνει κι άλλο.

βάζει κάτι.

είναι όλο το άλμπουμ.

έξυπνη κίνηση.τώρα θα το ακούσουμε καταλάθος.τάχα.

κι έτσι όπως στεκόταν εκεί στην άλλη άκρη του καναπέ σκέφτηκα πως δεν ήξερα πιο φοβισμένο πλάσμα.

και μετά σκέφτηκα τους φίλους μου που θα διαβάζανε αυτήν την πρόταση.

πόσοι φίλοι μου θα νόμιζαν ότι μίλαγα γι'αυτούς.

και μετά σκέφτηκα πόσο φοβισμένους φίλους έχω.

και μετά σκέφτηκα πόσο φοβισμένα είμαστε όλα μας.

θα βιντεοσκοπείς αυτά τα πράγματα για μένα;

τίποτα δεν αγαπώ όπως τους portishead.

τίποτα δεν αγαπώ όσο όπως τους portishead.

τίποτα δεν αγαπώ όπως τους portishead στη ζωή μου.

τίποτα δεν αγαπώ όπως τους portishead στον κόσμο.

τίποτα δεν αγαπώ.

πως βρήκα την εργασία μου για τον βαρότσο

Είμαι πολύ άσχημη σήμερα.
πολύ άσχημη.

αλλά μ'αγαπάω ακόμα.

με τον ίδιο τρόπο που αγαπάς τα σκατά σου.
μόνο και μόνο επειδή είναι δικά σου δικό σου δημιούργημα.



για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη να βάλω τελείες σήμερα.



τελεία.

μακάρι να ήσουν λιγότερο εύκολος

σήμερα εγώ κι ο αρκούδος μου ζούμε σε δεντρόσπιτο

και δεν κατεβαίνω κάτω ο κόσμος να χαλάσει

θέλω μόνο να κρεμιέμαι σε κλαδιά

τόσο ψηλά που ούτε που σκέφτεσαι να κοιτάξεις πάνω

γιατί είσαι πολύ απασχολημένος με τον εαυτό σου εκεί κάτω

που καιρός για να κοιτάξεις τον ουρανό

νοσταλγία το 2013

αυτός ο κόσμος ήταν πιο παλιός και ρομαντικός

και δεν είχε βάλει στα σπίτια του τις τηλεοράσεις ΤFT,τις LCD,τις LED,τις MLS,τις GPS,τις RGB,τις GDA,τις SMS,τις DVD

και είχε ακόμα αυτές τις βαριές με την μεγάλη καμπούρα 

και την κοίλη οθόνη 

θα θυμόταν πως ηλεκτρίζονταν οι τρίχες όταν πλησίαζες το χέρι σου σαυτές

κι επομένως

η φράση:

"τα σώματά μας ήταν τόσο κοντά που ένιωθα σαν να με γαργαλάει η τηλεόραση"

θα ήταν κατανοητή από όλους.

θεωρία και πράξη της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης

το λατρεύω τόσο το γατί μου.
όπως λέω έχει τον καλύτερο χαρακτήρα που θα μπορούσε να χε μια γάτα.
είναι ΤΟΣΟ γάτα.πως θα μπορούσατε να μην το βλέπετε;
οι γάτες είναι οι αρχηγοί αυτού του κόσμου.
είμαι σίγουρη πως πίσω απόλαυτά τα σκάνδαλα κρύβεται μια γάτα.
σίγουρα ο πλανητάρχης μας είναι γάτα.απλά δεν το ξέρουμε.γιατί είναι ΤΟΣΟ γαμάτος.
το γατί μου που λέτε είναι τόσο ναζιάρικο και ύπουλο και χουρχουριάρικο και ανεξάρτητο και ατρόμητο και ατίθασο και συμφεροντολόγο και βαθιά ρομαντικό και απαλό και ολιγαρκές και άπληστο και αυθόρμητο και στρατηγικό και παιχνιδιάρικο και πεισματάρικο και υπεροπτικό και μπαμπέσικο και πιστό και -ύπουλο είπα;
κι όταν προσπαθώ να το μαλώσω επειδή ανεβαίνει στο τραπέζι,νιώθω τόσες τύψεις επειδή προσπαθώ να το κάνω να πειθαρχήσει και να πολιτιστεί και να απαρνηθεί την φύση του και νιώθω τόσο φασίστας   και κακούργος που προσπαθώ να αλλοιώσω αυτό το αριστούργημα -γιατί περί αριστουργήματος πρόκειται- η προσωπικότητα του.
γι'αυτό κάνω ότι δεν βλέπω ότι τρώει τα γεμιστά της συγκατοίκου από το τραπέζι
κι αν το μαλώνω επειδή ανέβηκε πάνω στην κουζίνα και το πιτσιλάω με νερό
(που πάλι νιώθω τύψεις γιατί το βρίσκω αυταρχικό να συνδυάσει το νερό με την τιμωρία)
μετά από λίγο τα βρίσκουμε πάλι και ξαπλώνουμε μούρη με μούρη
και σκαρφαλώνει στην πλάτη μου σαν παπαγάλος
και του φιλάω με δύναμη την μουσούδα
και νιώθω περήφανη από μέσα μου που η ανάσα του μυρίζει γεμιστά.
that's my boy.

αυτό το καταραμένο χοντροκέφαλο μου.πάλι δεν το χωράει.

σκατά.
δεν φτάνει αυτή η ζωή ούτε για να λατρέψω και να εξυμνήσω όλα αυτά που υπάρχουν σ'αυτό το δωμάτιο.
πως μπόρεσα η ηλίθια να πιστέψω για μια στιγμή ότι θα κατάφερνα να γνωρίσω όλο τον κόσμο;

εμείς σε 69 λέξεις

το πάρτι.εγώ.οι φίλοι του.αυτός.η σιωπή του.αυτός.

το μήνυμα στο φέισμπουκ.

η κόντρα.

τα νάζια.

το στοίχημα.

η έξοδος.

το μετρό.

η πανεπιστημίου.

το περπάτημα.η αθήνα.

τα εξάρχεια.η ίντριγκα.

το τραπέζι στο παράθυρο.

η αντιβίωση.η μπίρα.

η συζήτηση.η αρεν.τα λακι στράικ.

ο γυρισμός.

η αμηχανία.

το "τα λέμε" κάτω από το σπίτι μου.

το μήνυμα στο κινητό το ίδιο βράδυ.

η προσωπική νίκη.

το μοτίβο της σχέσης ήταν ήδη έτοιμο.

άλλη μια φορά κάποιος μου πέρνει τη θέση σ'αυτον πλανήτη

 εγώ το σκέφτηκα πρώτη είμαι σίγουρη
εγώ έπρεπε να με αυτός
εγώ έπρεπε να το δείχνω στα παιδιά
εγώ έπρεπε να χω αυτό το τέλειο εργαστήριο για εφήβους
γαμώ το.μείον ένα λιγότερο.
και το αγαπούσα αυτό.

θέματα σκηνοθεσίας

η διαφορετική αίσθηση του να υπάρχεις σε ένα αστικό τοπίο
γι'αυτό θα ταξιδέψω
για να βλέπω τον εαυτό μου να καδράρεται
από άλλο πλαίσιο τη φορά
.
τα μαλλιά μου χαιδεύουν το πρόσωπο
θα κουρεύομαι όπως θέλω
για να συνθέσω όπως θέλω
το κάδρο μέσα απ'το οποίο θα παρατηρούν τα μάτια μου τη ζωή
στην κυριολεξία
θα κουρευτώ λοιπόν για λόγους σκηνοθεσίας
.

υπάρχει ένας τελείως διαφορετικός τρόπος να με κοιτάζεις τώρα
τα νέα μου μαλλιά
εγώ εκεί ήμουνα
εσύ δεν με βλεπες πίσω απ'τα παλιά μου μαλλιά
πολλές φορές αποφεύγω να υπάρχω με έναν τρόπο
μήπως είναι προδοσία προς τον εαυτό
που ξέρετε εσείς
και με προσδιορίζετε ως ύπαρξη
αν σβήσει κι αλλάξει
θα υπάρχει ακόμα θέση στη συνείδησή σας;
.

θα μπορούσα να 'μαι το αντικοινωνικό κοριτσάκι
με αυτό το μαλλί σε αυτή τη στάση
θα μπορούσα
αλλά δεν θα σου δείξω
.

η διαφορετική αύρα της ανθρώπινης σχέσης
η αίσθηση της αλλαγής
από τη μία σχέση στην άλλη
ο διαφορετικός εαυτός σου
.

κλαίω με το Dirty Dancing
μπορώ να ανακαλέσω και να συνθέσω συναισθήματα
νιώθω παντοδύναμη

μερικές φορές μου λείπει ήδη λιγο το σχολείο

ο Dim Dk με γούσταρε στο δημοτικό
εγώ πήγαινα έκτη κι αυτός πέμπτη
είχε βάλει έναν φίλο του να μου το πει
δεν μιλάγαμε ποτέ με τον Dim Dk
μίλαγα όμως με κάποιους φίλους του
ούτε χαιρετιόμασταν όταν βλέπαμε ο ένας τον άλλον στη γειτονιά
στην εποχή του μσν μετά από μερικά χρόνια
εγώ κι ο Dim Dk είχαμε μιλήσει κάποια βράδια για πολύ ώρα
αλλά ήταν πάντα μικρότερος
και μισός σε μήκος και πλάτος από μένα
μετά από αυτό χαιρετιόμασταν μερικές φορές
άλλες πάλι όχι
ποτέ δεν ξαναμιλήσαμε με τον Dim Dk
μόνο που και που ανταλλάζαμε λάικ στις φωτογραφίες μας
κι αυτό πολύ σπάνια
άμα έπεφτε στην αντίληψη μας τίποτα στο χομ μας
μια μέρα είδα πως μια παλιά κολλητή μου απ'το δημοτικό
πόσταρε κάτι στον τοίχο του
είχαμε χαθεί μ'αυτήν μετά στο γυμνάσιο
είχαμε αυτήν την σχέση κρυφής εκτίμησης
χαμογελάγαμε άμα τύχαινε να συναντηθούμε στο προαύλιο
ε,λοιπόν,χάρηκα για την παλιά μου φίλη και τον Dim Dk
ταιριάζουνε πάρα πολύ είμαι σίγουρη
όχι αλήθεια χάρηκα
αλήθεια
όχι
ούτε καν
καλά
μόνο λίγο

έκτατο/συμβαίνει τώρα/απευθείας μετάδοση

20:34
το γατί μου ζει σε επικίνδυνες συνθήκες
φοβάμαι μην του συμβεί κάτι εξαιτίας μου
δεν θα μπορώ να ησυχάσω
ήρθε η ώρα να φύγεις παντελή
λίγο ακόμα να αργήσεις
και μετά δεν θα το επιτρέψω να φύγεις
θα μείνεις δικός μου για πάντα
γιατί θα σε θέλω δικό μου για πάντα
γι'αυτό θα αφήσω την πόρτα ανοιχτή 
ακούς παντελή;
δεν είναι μέρος για ένα μικρό γατάκι σαν εσένα

23:08
ανακατεύεται με τα πράγματα μου στο γραφείο.
ελίσσεται ανάμεσα στα κεράκια μου.
ανησυχώ έχει ένα κάτω του.
κάνω να το πάρω.
σκατά.
καπνός
μυρίζει καμένο.
το πιάνω.
έχει καψαλιστεί το τρίχωμα της κοιλιάς του.
το γατί αναπηδά.
τρέχει στο κρεβάτι μου κι ύστερα στο πάτωμα κι ύστερα σ'όλο το δωμάτιο.
το ορκίζομαι πως μύρισα ψημένο κοτόπουλο.

γι'αυτό κι εγώ κάνω ότι δεν βλέπω πως τρώει τα ψίχουλα απ'το πιάτο μου.

εγώ και το παρεάκι μου

με λένε κατερίνα,
και μ'αρέσει να αράζουμε με την παρέα μου σε σπίτια
στον ελεύθερο χρόνο μου μ'αρέσει να τον περνάω με τους αγαπημένους μου ανθρώπους κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί
ξέρετε οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια
μπορεί να μην τα βλέπεις εκεί έξω,αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν δίπλα σου
και γι'αυτό κι εγώ μ'αρέσει να μαζεύω τους ανθρώπους μου κοντά μου
τα αστέρια μου
έτσι τους λέω χαιδευτικά
γιατί είναι αυτοί που μου φωτίζουν το σκοτεινό μου δρόμο
με βοηθούν να ξεφεύγω από κακοτοπιές
εγώ και το παρεάκι μου περνάμε ανέμελα όταν είμαστε μαζί
λένε ότι είναι και γαμώ και υποσχόμαστε στους εαυτούς μας ότι δεν θα χαθούμε ποτέ
την άλλη τετάρτη μάλιστα θα πάμε να κάνουμε τατού τα αρχικά μας
είμαστε αχώριστοι
πολλοί μας λένε ότι έχουμε αρχίσει να μοιάζουμε κιόλας
συχνά όταν μας βλέπουν στο δρόμο μόνους μας ρωτάνε που είναι οι άλλοι
τους φαίνεται απίστευτο που μας βλέπουν μαζί
απευθύνονται σε μας με ένα παρατσούκλι
η αλήθεια είναι ότι είμαστε δεμένη παρέα
ποτέ δεν έχουμε τσακωθεί
είναι που επικοινωνούμε πολύ βαθιά
καταλαβαίνουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες ο ένας του άλλου
έχουμε αναπτύξει ένα δικό μας κώδικα
επικοινωνούμε με μια κουβέντα,ένα βλέμμα,ένα χάδι
αυτά αρκούν
για να καταλάβουμε αμέσως
η αλήθεια είναι πως μας ξενίζει όταν συναναστρεφόμαστε με άλλους
κι αυτοί δεν καταλάβουν απ'την πρώτη λέξη τι λέμε
γι'αυτό αποφεύγουμε να τους μιλάμε
είναι βλάκες ποτέ δεν θα φτάσουν εδώ που είμαστε εμείς
έχω ακούσει μερικούς να λένε πως είμαστε σνομπ
αυτά είναι μαλακίες
απλά ξοδεύουμε το σάλιο μας μαζί τους
μερικοί έχουν πλάκα
νομίζουν πως είναι καλύτεροι από μας
τους βλάκες!
γι'αυτό φροντίζουμε να τους δείχνουμε ότι είναι ένα τίποτα
τους φτύνουμε στην μούρη τους
κι όταν δεν τους φτύνουμε στην μούρη τους λέμε
"σε φτύνω στη μούρη ρε"
κι όταν δεν τους λέμε αυτό
απλά τους φτύνουμε
μεταφορικά
δεν μας περνάει ποτέ απ'το μυαλό ότι μπορεί να 'ναι καλύτεροι
κι έτσι περνάμε τέλεια
ο καθένας στα κυβικά του

ο άνθρωπος άνθρωπος

δεν θέλω να βγω απ'τα σκεπάσματά μου
νιώθω το βάρος του ρουχένιου ιγκλού στα πόδια μου
τα ποδαράκια μου
τα καταπονημένα ποδαράκια μου
κάνει πολύ κρύο εδώ στο ξαναλέω
έβρεχε κιόλας σήμερα
τις βαρέθηκα όλες τις φόρμες και τους τρόπους με τους οποίους μπορώ να υπάρχω και να εκφράζομαι
χτες άρχισα να μουγκρίζω με δύναμη
δοκίμασε το
μπορείς να νιώσεις την δύναμη με την οποία πατάω τα πλήκτρα άμα γράψω:
μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ ;
σκέφτηκα να αρχίσω κάτι μεγάλο
μετά φοβήθηκα πως ο κόσμος δεν θα το καταλάβει
κι έπειτα αποφάσισα να εκπαιδεύσω τον κόσμο στην αισθητική μου
ανθρωπάκος γίνεσαι όταν ασχολείσαι με τη ζωούλα σου
αυτό το ξέρουν όλοι
κι όταν μπουχτίζεις αλλάζεις θέση στα έπιπλα
δεν μπορώ να το χωνέψω ότι είναι όλα τόσο ανάλαφρα
κλαίω που δεν μπορώ να πάρω τίποτα στα σοβαρά
βαριέμαι να λέω στον κόσμο χρόνια πολλά
δεν με νοιάζει να μη θυμηθείτε τα γενέθλια μου
οι φίλοι μου ανησυχούν που θα μείνω μόνη μου το σ/κ
αλλά δεν καταλαβαίνουν
έχω το γατί μου
θα βαράω τύμπανα και θα χορεύουμε στο άδειο σπίτι
στο ορκίζομαι δεν κόβω τα μαλλιά μου για κανένα λόγο
ούτε ξεσπάω,ούτε μου την βαράει κάπως
απλά τυχαίνει
μιας και τίποτα δεν έχει τόση σημασία
καταλαβαίνω ότι έχω παραμελήσει τον εαυτό μου απ'τα μακριά μου νύχια
σιχαίνομαι τα μακριά νύχια
σκέφτηκα να αρχίσω να γράφω κάτι και να το καίω την επόμενη στιγμή
την αίσθηση της ελευθερίας
τι κρίμα που δεν μπορείτε να ακούσετε τον τόνο της φωνής μου όταν τα λέω αυτά
να καταλάβετε πότε ειρωνεύομαι και πότε όχι
ένα τίποτα είμαι χωρίς την ειρωνεία μου

δεν έχω όρεξη να κοιμηθώ σήμερα
όταν ήμουν μικρή
τότε που έμενα με τους γονείς μου ακόμα
η αγαπημένη μου ώρα της ημέρας ήταν αργά το βράδυ
που όλοι είχαν πέσει για ύπνο
και το σπίτι πέρα από τα σημεία που έφτανε το φως απ'το κρεβάτι μου
ήταν θεοσκότεινο και πανήσυχο

εγώ,εγώ,εγώ
ακόμα να με ξεράσετε;

όλα στη θέση τους
το κρεβάτι κρεβάτι
το μαξιλάρι μαξιλάρι
το πάπλωμα πάπλωμα
τα ρούχα πάπλωμα
εσύ πάπλωμα

δεν θα μάθεις ποτέ τι μεσολάβησε από τη μία γραμμή στην άλλη
από την μία λέξη στην άλλη
από τη μία μέρα στην άλλη

είμαι ναυάγιο

ξύπνησα αλαφιασμένη από φωνές
κάποιος φώναξε βουλιάζουμε
πετάχτηκα πάνω και προσπάθησα να βάλω τα παπούτσια μου ενώ το πάτωμα κουνιόταν
βγήκα έξω στο διάδρομο και τους είδα όλους να τρέχουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις
τους φώναξα να μάθω τι συμβαίνει μα κανείς τους δεν απάντησε
κατέβηκα κάτω στο αμπάρι και το νερό μου φτανε στα γόνατα
ένα χέρι με γράπωσε και μου έδωσε ένα κουβά
κουνήσου μου είπε
άρχισα να γεμίζω τον κουβά με τον νερό από την λίμνη που σχηματιζόταν γύρω μου
και να το πετάω απ'τα φινιστρίνια
συνέχισα να το κάνω μέχρι που με πόναγαν πια τα μπράτσα κι η μέση μου
και το νερό ανέβαινε όλο και πιο πάνω
κάποια στιγμή τα χέρια μου πονούσαν τόσο που δεν μπορούσα να τα κουνήσω άλλο
κάθισα κοκαλωμένη εκεί που ήμουν και τους παρατηρούσα όλους σκυφτούς και πανικοβλημένους
ήταν μάταιο προφανώς
τους γύρισα την πλάτη και κατευθύνθηκα προς την καμπίνα μου
χώθηκα με τα ρούχα κάτω απ'το κρεβάτι και κουκουλώθηκα με τα σκεπάσματα
κι έμεινα εκεί
να περιμένω στωικά το τέλος

απολογισμός

πόσα χέρια συνολικά θα χαιδέψουν το κορμί μου;

τι αναμνήσεις θα πρεπε να φρεσκάρουμε;

ήμασταν πλέον μεγάλα κορίτσια

μπορούσαμε να πάρουμε οτιδήποτε ζηλεύαμε

να φάμε γλυκά για μεσημεριανό

να μείνουμε σε σπίτια αγνώστων

να ξοδεύουμε τα χρήματα μας

να μην κοιμόμαστε για μέρες

να πηγαίνουμε σε απαγορευμένα μέρη και να κάνουμε απαγορευμένα πράγματα

Μερικές φορές νομίζω πως με πιάνεις κορόιδο.              

Κι εγώ τσιμπάω και πιστεύω όλα τα νάζια σου και τα παιχνίδια σου

Κι εσύ χαμογελάς και με ταίζεις τα χάδια σου κι εγώ τα δέχομαι υπνωτισμένη και δεν σε ρωτάω περισσότερα γιατί φοβάμαι να μας ξεγυμνώσω και να χαθεί αυτή η πυκνή ατμόσφαιρα που καλύπτει και γεμίζει την μεταξύ μας απόσταση κι αναρωτιέμαι αν είναι αυτό το τίμημα που πληρώνω επειδή απολαμβάνω την έκσταση του να ψηλαφίζεις στα τυφλά,να είμαστε πάντα εγώ κι εσύ,ένα συν ένα και ποτέ εμείς,ποτέ ένα,και πάντα πράγματα να συμπληρώνουν το καρέ μας ή μάλλον εμείς να συμπληρώνουμε τα καρέ των άλλων γιατί δεν μπορούμε να υπάρξουμε μόνοι μας αυτοτελείς 

και εγώ να σφίγγω τα δόντια μου πάντα συγκρατημένη στις πράξεις και τις δηλώσεις μου 

κι εσύ να κατεβάζεις τα ρολλά στα μάτια σου μην τυχόν μ'αφήσεις να ρίξω κλεφτές ματιές μέσα

και βρεθούμε απέναντι εκτεθειμένοι χωρίς προστατευτικό στον κενό χώρο ανάμεσα μας.