τράβηξα μια γραμμή στο πάτωμα με κιμωλία
του πα εγώ είμαι ως εδώ
εσύ μπορείς να σαι κάτι στον υπόλοιπο χώρο αν θες
δεν καταλάβαινε.
ερχόταν στη μεριά μου και γω τον έδιωχνα απαλά
με κοίταζε με αυτά τα μάτια κι εγώ γυρνούσα απ'την άλλη για να μην τον βλέπω.
κανείς μας δεν περνούσε καλά
μα δεν μπορούσα να κάνω πίσω
το 'χα πει τώρα πια.
8 σχόλια:
Τι γλυκουλης γατουλης!
:)
είναι πανέμορφος..
τι μου θύμισες τώρα...
ψυχή μουυυ=')
Καταραμένος Μπούρας
μα τι υπέροχο γατί!!!!!! <3
Όποτε και να σε διαβάσω, ό,τι και να γράφεις, όπως και να είμαι, νιώθω κάπως.
Δημοσίευση σχολίου