ένα φίδι έχει φωλιάσει στο κεφάλι μου
και πλατσουρίζει στα αυλάκια του εγκεφάλου μου
γι'αυτό γέρνω πότε απ'τη μία και πότε απ'την άλλη από το βάρος του
κι όταν πέφτω να κοιμηθώ δεν ησυχάζει.
όταν διαβάζεις για πολύ ώρα ένα βιβλίο,μετά δεν νιώθεις σαν προέκταση του ήρωα;
δεν σκέφτεσαι όπως αυτός πριν ξεθυμάνει η αίσθηση του στο μυαλό σου;
μιλάγαμε όλη μέρα και τα βράδια πριν κοιμηθούμε κι εγώ κοιμόμουν και συνέχιζα να σ'ακούω
δεν υπάρχει χώρος για όλους μας εδώ μέσα
εμένα,εσένα και το φίδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου