κοιμηθήκαμε τρεις

και ξυπνήσαμε δυο

λες και ποτέ μας δεν υπήρξαμε τρεις

ήμασταν οι δυο μας

αλλά εγώ το θυμάμαι καλά

ήμασταν ένας χτες

στο πάρτι των πολιτικών μηχανικών | η τριλογία

Ι.
κάθονται όλοι και τρώνε τα φαγητά που φέρανε
μιλάνε και παίζει νταμπ
σε λίγο θα χορεύουν φιφτι σεντ και σάκη

ΙΙ.
η γκόμενα με τα μακριά ξανθά μαλλιά
κάθεται στο σκαμπώ
την πιάνω να κοιτάει το στήθος μου τη στιγμή που βγάζω την ζακέτα
είναι πολιτικός μηχανικός
στο βόλο
και της λείπει ο βόλος τώρα που εχει μετακομίσει θεσσαλονίκη
όπως της έλειπε η θεσσαλονίκη
και το σπίτι της στη μυτιλήνη
αλλά κι η αθήνα λίγο
όταν σηκωθούμε όλοι θα σηκωθεί κι αυτή θα χορέψει κουμπωμένα,θα ζεσταθεί,θα βγάλει το πουλόβερ της και θα το δέσει στη μέση γιατί όπως θα δούμε αργότερα που θα χει ξεθαρρέψει κάπως και τη βγάλει κι απ'τη μέση,θα φοράει κολάν και θα διαγράφει το βρακί της ντροπαλά

αυτή η γλυκούλα που πρέπει να κανε χρόνια στίβο και την έπεφτε στη φίλη μου
με τα μεγάλα της μάτια κάπως αθώα αλλά στα πολύ βαθιά όχι τόσο
που τα έχει τελικά μ'αυτον τον κρικάκια από τη λάρισα
που νομίζεις πως στην πέφτει στην αρχή αλλά τελικά τα μάτια του είναι τόσο πονηρά συνέχεια

η γκόμενα που χορεύει κάπως καγκούρικα όπως θα λέγανε διάφοροι κακεντρεχείς
και φοράει ζιβάγκο
και με την άκρη του ματιού της σκανάρει το χώρο και χαριεντίζεται με την ασχημούλα και χαζούλα φίλης της

ο ξανθός τσουπωτούλης κλασσική πολιτικόφατσα στου χώρους του πολυτεχνείου
που θα μας βγάλει την μισοφαγωμένη τούρτα από το ψυγείο
θα σχολιάσει τα κουταλάκια που χουν γίνει πια ένα με την τούρτα
κι αργότερα θα βγάλει το ζιβάγκο του και θα μείνει να χορεύει με το άσπρο φανελάκι με την πρώτη προτροπή

τα αγόρια που χορεύουν κι αγγίζονται και παίζουν μεταξύ τους
κι ύστερα ζωγραφίζουν με μαρκαδόρους ο ένας το πρόσωπο του άλλου

η κλασσική σοβαρή όμορφη γκόμενα
που δεν μπορείς να την φανταστείς μια καθημερινή στη σχολή
που θα χορέψει εξίσου σοβαρά και θα πάει να δυναμώσει μόνη της την μουσική
κι ίσως αν έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις κι ότι έχει και χιούμορ
που θα σου ζωγραφίσει στο μέτωπο ερωτηματικό όταν οι άλλοι ψηφίζουν να σου γράψουν x

ο φίλος που θα πει ότι θέλει κι αυτός καρέκλα ένα δεκάλεπτο αφού κατεβεί ο εορτάζων
που χορεύει με τα κορίτσια τα σηκώνει και τα γυρίζει
που ξεμένει με την τούρτα και την τρώει μόνος του
και θα χορέψει σουιγκ σαν τη κυρία λίλα την συνταξιούχο καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας στα μαθήματα λάτιν όταν τα πράγματα ηρεμήσουν και τα φώτα ανάψουν κάπως

ΙΙΙ.
ανάβουν τα φώτα κι όλοι είναι εκτεθειμένοι στις θέσεις και τις στάσεις που χαν στην ασφάλεια του σκοταδιού

κι αυτή που στο τέλος τη βραδιάς αράζει με την συγκάτοικο χυμένες στον καναπέ
μου κάνει νόημα να χουφτώσει το τύπο που μόλις έσκυψε
και ξαφνικά κλείνουν τα φώτα κι εγώ τότε γελάω δυνατά
και γελάει κι αυτή δυνατά για να μου δείξει ότι γελάει στο σκοτάδι

κι ο πολιτικός μηχανικός που γουστάρει μόνο αρχιτεκτόνισσες
έρχεται προς το μέρος μου
έκανε τατουάζ ένα κομμάτι της γκουέρνικας στο μπράτσο του
αλλά σίγουρα δεν μοιάζει αυτό που φαντάζεστε

όχι ότι έχει σημασία γιατί παίζει το milkshake και σηκώνομαι
και βλέπω το άσπρο της χεράκι στο σκοτάδι να έρχεται προς το μέρος μου
και χορεύουμε οι δυο μας
κάπου στη μέση
γιατί με έχει μάθει πια να χορεύω χαριτωμένα
και να μπορώ να ελέγχω αυτό που στην έκτη δημοτικού μου είπαν πως με κάνει να χορεύω σαν στριπτιτζού

και να καυλώνω μυστικά από το πόσο τέλειοι είναι όλοι τους

από την αρχή του δημοτικού παίζαμε sims

παίζαμε sims μόνες μας και μαζί κι όταν πηγαίναμε η μία στο σπίτι της άλλης

όπως κάναμε και με τα playmobil παλιότερα

ήταν απλά μια στιγμή ούτε που το καταλάβαμε πως έγινε

νομίζω είχαμε κατεβάσει πολλά καινούργια άουτφιτς 

δεν ήταν μόνο αυτό που μπορούσες να αφήσεις την sims σου γυμνή

ήταν κι άλλα πολλά

απλά μια μέρα αποφασίσαμε να κάνουμε την sim μας ολόγυμνη

ξέρεις είχε πλάκα

χωρίς μαλλιά και φρύδια και ρούχα

μόνο δέρμα

ύστερα είπαμε να την κάνουμε πόρνη

βάλαμε στην πόρτα είσοδο από αυτή στο open for business

έτσι για πλάκα 

για την καφρίλα

την βάζαμε να πηδιέται συνέχεια

της γεμίζαμε τις ανάγκες με το max motives

ώστε να μην μας γκρινιάζει ότι πεινάει ή κατουριέται

ξέρετε τι πρήξηδες μπορούν να γίνουν οι sims

η φίλη μου που ταν τρελή κομπιουτεράκιας είχε βρει και τον κωδικό που βγάζει τα τετραγωνάκια όταν κάνουν μπάνιο

και καθόμασταν για ώρες στο χωλ μέσα στο σκοτεινό άδειο σπίτι μου να βλέπουμε την sim μας να κάνει woohoo και να καυλώνουμε από μέσα μας

δεν περίμενα ποτέ να εκτεθούμε για την ένοχη μας απόλαυση

όταν μιλάγαμε με τις άλλες δυο φίλες μας

-μια πάντα μεσαία κολλητή και το κορίτσι που μουν ερωτευμένη στο δημοτικό-

γέλασα όταν αποκαλύφτηκε ότι η φίλη μου και συμπαίκτρια έπαιζε μπουρδέλο με την μεσσαία κολλητή με τα playmobil

ένιωσα κάπως προδομένη δεν μπορώ να πω

αλλά σίγουρα δεν περίμενα ότι θα με τράβαγε και μένα χαμηλά στα μάτια της δεύτερης

και θα της αποκάλυπτε το μυστικό μας

και σίγουρα δεν ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω την τρομαγμένη ματιά της

όταν μου πε με απέχθεια και απογοήτευση ότι δεν το περίμενε αυτό από μένα.

πως άρχισα να επιτίθομαι στον κόσμο.που δεν με καταλάβαινε.

τζούρα και γουλιά
γουλιά γουλιά και τζούρα
και ύστερα κι άλλη γουλιά και ξανά τζούρα
τζούρα τζούρα και γουλιά
τζούρα και γουλιά

είμαι   παντού   και   δεν   είμαι   πουθενά

με πεινάς

ταίζαμε η μία την άλλη ένα ένα τα τορτελίνια 

για να διασκεδάσουμε την πείνα μας

στο τέλος τέλειωσαν τα τορτελίνια

και στο τέλος τέλος καμιά μας δεν είχε νιώσει ότι πραγματικά είχε φάει κάτι

τα παγόβουνα είναι τα καλύτερα

φιλάει με όχι

κοιτάει με ναι

δεν σε πιστεύω

νωρίς άρχισα να μην σε πιστεύω

ξέρεις δεδομένης της γοητείας σου

μην χρησιμοποιείς πολλές λέξεις

ούτε λιγότερες από πέντε

άστο γάματο μη μιλάς καθόλου

τελικά

δεν θέλω να σ'ακούω

φιλιώντουσαν μέχρι που πεθάνανε
τους βλέπαμε εγώ κι η αδερφή μου
που παίζανε στην απέναντι αυλή
καλοκαίρι στο απόγευμά του

τα λάστιχά μου είναι ξεφούσκωτα
και τα μάτια μου πρησμένα

να φουσκώσω τα λάστιχα
να ξεπρήξω τα μάτια

να κάνω πετάλι

απαγορεύεται η στάθμευση εδώ

δεν θέλω να φύγω ακόμα

δεν θέλω να πω καληνύχτα

κρύφτηκα κάτω απ'τον καναπέ

μπορώ να σ'ακούσω και να βλέπω τα πόδια σου

τώρα που δεν με βλέπεις να σε κοιτάζω μπορώ να παρατηρήσω τις γάμπες σου

χρρρρρρρρρρρρρ

με αρπάξαν απ'το σβέρκο

με πετάνε έξω

γκντουπ








μιαου

γλυκέ μου
όλα μαζί σου είναι τόσο μεταβαλλόμενα το κάθε δευτερόλεπτο
που είσαι τόσο προσωρινός
που με πιάνει νοσταλγία ήδη
και κουρνιάζω στην αγκαλιά σου
ναι κουρνιάζω
γλυκέ μου

λέω στον εαυτό μου δεν πειράζει

αφού δεν πειράζει τίποτα

και λούζω τα μαλλιά μου 

και τρίβω το σώμα μου

κι είμαι πάλι καθαρή

κι έτοιμη να βγω στον κόσμο

κι έπειτα βγαίνω κι ο κόσμος με στενεύει κάπως

αλλά περπατάω 

πηγαίνω μέχρι τη λέσχη 

τρώω ψεύτικες μανιταρόσουπες και σπανακόριζα

παίρνω και μήλο 

παρόλο που το σιχαίνομαι κι αυτό πλέον

βλέπω συνομήλικούς μου πολλούς

όλοι πολύ φυσιολογικοί

κι ύστερα και φίλους και πιο φίλους

κι όλοι περιμένουν από μένα να είμαι εγώ

και δεν τους απογοητεύω 

καταναλώνω την ενέργεια που δικαιούνται

γιατί είναι φίλοι μου και τους το οφείλω

κι ύστερα σκορπιζόμαστε πάλι

και πηγαίνει ο καθένας σπίτι του

κι εκεί δεν είναι κανένας να περιμένει κάτι από μένα

και δεν ξέρω τι κάνω

μόνο αναρωτιέμαι πότε άρχισαν να γίνονται όλα τόσο δύσκολα

αλλά δεν πειράζει

ξέρω πως θα μου περάσει

γιαυτό λούζω τα μαλλιά μου και πέφτω για ύπνο

carpet diem

νομίζω πως τα βήματα ήταν κάπως έτσι
βρίσκεις πρώτα ένα κενό χώρο κάπου μέσα στο σπίτι
κι ύστερα απλώνεις εκεί ένα χαλί
στο οποίο θα κατοικείς από δω και πέρα/μέχρι όσο πιο πέρα
πρέπει να αποφασίσεις τι θα φοράς
και τι βάζεις μέσα στο νέο σου σπίτι
δεν έχω αποφασίσει ακόμα τους όρους
τα χαρτόνια,οι κόλλες και τα ψαλίδια επιτρέπονται
τα μανό με γκλίτερ επιτρέπονται
επιτρέπεται επίσης να μιλάς και να παλεύεις με το γάτο σου
να βγάζεις φωτογραφίες με το κινητό σου/αρκεί να μην το χρησιμοποιείς ως τέτοιο
η ώρα περνάει
πλέον επιτρέπεται και ο καφές
αρκεί να είναι ζεστός και να μυρίζει φουντούκι
το τσιγάρο επιτρέπεται;
απαγορεύονται τα κανονικά τασάκια
το τσιγάρο;
το τσιγάρο δεν ξέρω/είμαι ακόμα διστακτική μ' αυτό
ίσως αλλά μόνο αν είσαι ξαπλωμένος ανάσκελα στο χαλί και κοιτάς το ανάγλυφο του τοίχου
και φροντίζεις να παίρνεις την ευθύνη για κάθε εκπνοή καπνού
μπορείς να κοιτάς και το ταβάνι αν θες αλλά σου λέω τι διευκολύνει περισσότερο συνήθως
επιτρέπεται να σημειώνεις ότι θέλεις
προτείνεται μάλιστα να θέλεις,για να είμαι ειλικρινής
πρέπει να σου ξεκαθαρίσω μάλλον ότι απ'τη στιγμή που ανάψεις το τσιγάρο απαγορεύεται να το εγκαταλείψεις
πρέπει να το καπνίσεις μέχρι τέλους
ακόμα κι αν σου προκαλεί αναγούλα
πάλι θυμάσαι το πέρυσι έτσι;
νιώσε σαν πέρυσι/σαν εκείνες τις μέρες
δεν πειράζει εδώ πέρα

δεν ξέρω πότε ξεκίνησα να εξαφανίζομαι

δεν κοίταζα πολύ ψηλά

δεν μου άρεσε να βλέπω

το βλέμμα μου χαμήλωνε 

και χάζευε το δρόμο

και να που άμα συγκεντρωθείς

γίνεται πιο εύκολη η διαδρομή

κι ύστερα ποιο εύκολα κρατάς το νου σου στο δρόμο

μετράς τα πλακάκια 

τα βήματα τις τσίχλες

και περπατάς

και σέρνεται στην άσφαλτο το λουράκι σου

τι ωραία που περπατάω

ένα βήμα κι ένα ακόμα

και κοίτα πόσο περπάτησα ούτε που το κατάλαβα

θέλω να μιλάς

σκάσε και μίλα

τις νύχτες φοβάμαι

δεν θυμάμαι πόσος καιρός πάει που έφυγες

τουτ τουτ ο φούρνος μικροκυμάτων τουτ τουτ
ο καφές μου είναι έτοιμος
το σπίτι μου απροετοίμαστο
εεει σπίτι είσαι χάλια
δεν σαγαπώ σήμερα
σήμερα είμαι έτοιμη
παίρνω τον καφέ μου και φεύγω
να είσαι φρόνιμο μέχρι να γυρίσω
η μαμά έχει δουλειά
θα παίξει μαζί σου άλλη φορά

την άκουσα που μουρμούριζε κάτι μέσα απ'τα δόντια της
μου πε μην στέκεσαι στην πόρτα πέρνα
και μπήκα δειλά μην μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από τους τοίχους και τα πράγματά της
και κάθησα σταυροπόδι πάνω στο κρεβάτι της
κι ο γάτος της ήρθε και θρονιάστηκε πάνω μου
πάνω από δέκα κιλά με ακινητοποίησαν
κι ήταν όλα τόσο παράξενα που δεν ήξερα τι να πρωτοκοιτάξω
άρχισε να μιλάει και γω πίεζα τον εαυτό μου να συγκεντρωθεί στα λόγια της μα
οι λέξεις γλιστράγαν τόσο γρήγορα η μία μετά την άλλη
και σκορπίζαν στο δωμάτιο
κι άντε να τις βρεις μέσα σ'αυτό το χάος
που τίποτα δεν είχε συνοχή μεταξύ του
και πέρασαν ώρες πολλές έτσι
μέχρι να καταλάβω πως δεν νιώθω τα πόδια μου
κι όταν προσπάθησα να τα κουνήσω να ξεμουδιάσουν
συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πια πόδια
μου τα χε ροκανίσει ο γάτος της
κι όταν την κοίταξα τρομαγμένη
αυτή έριξε πίσω το κεφάλι της κι άρχισε να γελάει τόσο δυνατά
που πόναγε το κεφάλι μου
και μείναμε έτσι
ούτε κι εγώ δεν θυμάμαι πόσο
αυτή να γελά
και γω να μην ξέρω πως να αντιδράσω σε ένα τέτοιο κόσμο.

γιατί κοιμάσαι συνέχεια;
ο ύπνος είναι για τους αδύναμος
γιατί αποφεύγεις αυτήν την πραγματικότητα τελευταία;
εσύ;
εγώ;
ποιά απ'τις δυο μας έχει λάθος;
αυτή τη φορά;
αυτή τη φορά τι;
πρόκειται για μια φορά απ'τις χιλιάδες
πρόκειται για τον αγώνα μας ολόκληρο
ποιά τρέχει γρηγορότερα στο αγώνισμά μας;
ποιά παίρνει την ζωή πιο σοβαρά;
τρέχω
τρέχω μ'όλη μου την δύναμη
μ'αρέσει να τρέχω
εσένα;
τρέχω γρήγορα και τόσο αργά
σημασία έχει να τρέχεις μ'όλη σου την δύναμη
ε;
σημασία έχεις εσύ
έχω εγώ
έχουν όλα
καμία σημασία
κι αυτό σου επιστεί όλη σου την δύναμη
δεν μπορείς να σταματήσεις να τρέχεις
γι'αυτό να τρέχεις γρήγορα

είσαι τόσο σκληρή κι απρόσιτη

που νιώθω γλυκιά και μικρή

με κάνεις γλυκιά και μικρή

επειδή είσαι τόσο σκληρή κι απρόσιτη

μου αρέσει να μαι γλυκιά και μικρή

επειδή μου αρέσουν οι σκληροί κι απρόσιτοι άνθρωποι

είμαι τόσο γλυκιά και μικρή

απ'την λατρεία μου για τα σκληρά κι απρόσιτα άτομα

δεν με πειράζει που γίνομαι γλυκιά και μικρή

γιατί σκληρά κι απρόσιτα πλάσματα σας λατρεύω

νατο συμβαίνει πάλι

ξαναερωτεύομαι όλο τον κόσμο

έφυγες και γύρισα

είμαι εγώ που λατρεύω όλο τον κόσμο

αυτή είμαι

τι σκεφτόμουν όσο εσύ διέλυες την ντουλάπα σου στα συνθετικά της μέρη

δεν θα βρεις άλλο σπίτι με τέτοιο μπαλκόνι
βλέπω παιδάκια να περνάνε το δρόμο
θέλω να κάνω παιδιά αυτές τις μέρες
τα παιδιά μου θα ξέρουνε ότι κι οι μαμάδες κλαίνε
βλέπω τους τύπους στο γυμναστήριο του 4ου ορόφου
όλη η γειτονιά ακούει πόσα ακόμα σετ πρέπει να κάνουν
βάζεις μουσική
τώρα βγαίνει κι ο δικός μας ήχος στην γειτονιά
είμαστε κι εμείς εδώ
δεν μιλάμε
το ψιλόμεσο τζιν της μάνας μου με στενεύει
θα το βγαζα αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ να με κοιτάνε οι τύποι απ'το κεθεα απέναντι
ξέρω μαλακία μου
αλλα τι να κάνω
ο ήλιος χτυπάει αλύπητα το μπαλκόνι σας
το δέρμα μου καίει
ξέρεις πως μυρίζει το καμένο απ'τον ήλιο δέρμα;
οι μασχάλες μου βρωμάνε
δεν αναρωτιέσαι τι γράφω
θα το δεις σε λίγες ώρες άμα μπεις στο μπλόγκ μου
δεν ξέρω γιατί μου βγαίνει τόση επιθετικότητα
μου τη δίνει που δεν καταλαβαίνεις
θα φύγεις την παρασκευή
είναι καλό να σκέφτεσαι-έρχεσαι κοντά με τον εαυτό σου
είναι καλό να γράφεις-σε κάνει να σκέφτεσαι
είναι καλό να πίνεις μπάφους-σε κάνει να σκέφτεσαι και να θες να γράψεις μην ξεχάσεις
δεν το πιστεύω ότι μου λες ότι ξεχνάω
δεν ξεχνάω,δεν θέλω να ξεχνάω
δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να την αιχμαλωτίσω
δεν μπορεί να μην ενθουσιάζεσαι από αυτά που συμβαίνουν
δεν μπορεί να μην στεναχωριέσαι για τα δευτερόλεπτα που περνούν
πως γίνεται να μην σε νοιάζει
όλα γίνονται παρελθόν
δεν μπορεί να μην νιώθεις τη ζωή που φεύγει
δεν μπορεί να μην φοβάσαι που σαι ήδη 21 χρονών
αγωνιώ/αγωνιώ
καπνίζω το τσιγάρο μου στο μπαλκόνι σου
που θα καπνίζω το τσιγάρο μου σε 1 χρόνο από τώρα;
δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι εννοώ
όταν λέω απίστευτο και κοιτάζω σαν χάνος
είχα διαβάσει στο εγχειρίδιο βλακείας
ότι οι βλάκες σοκάρονται από τα πάντα
ότι βλέπουν τα πάντα για πρώτη φορά
ότι δεν τα περιμεναν
δεν ξέρω νιώθω σαν έναν βλάκα που τον πέταξε ξαφνικά το μουνί της μάνας του στην ζωή
αισθάνομαι βλάκας να σου αποκαλύπτω τι μικρά πράγματα σκέφτομαι
θα θελα πολύ να τα κρατάω όλα για τον εαυτό μου
αλλά δεν μπορώ
συγνώμη δεν έχω την δύναμη να τα κρατάω μέσα μου
με γελοιποιείς στους φίλους σου
νιώθω την κριτική σου συνεχώς πάνω μου
αλλά νιώθω πιο βλάκας όταν περιορίζω τις σκέψεις και τις δράσεις μου εξαιτίας της κριτικής σου
δεν είμαι βλάκας
δεν είμαι βλάκας
δεν καταλαβαίνεις
με κάνεις και κλαίω
τα κρεμασμένα σιντί για τα περιστέρια αντανακλούν το φως στην απέναντι πολυκατοικία
βρωμάνε οι μασχάλες μου το γραψα;
φεύγω πάω να διαβάσω για το πολεοδομικό σύστημα στα ελληνιστικά χρόνια
έχω και μια ρηχή ζωή να συνεχίσω όσο θα λείπεις

.

και τη μία γουλιά μπίρα μετά την άλλη

και το ένα τσιγάρο μετά το επόμενο

και το βλέμμα να πλανάται αδιάφορα μακριά απ'το τραπέζι στους περαστικούς

να κάνω κάτι να μετριέται η ώρα

καρφωμένη στις καρέκλες του στεκιού τους

να ουμε να ουμε να ουμε να ουμε

και στο πίσω τραπέζι ο τυπάς λέει στους φίλους του για την καργιόλα του

αφού του φέρεται έτσι θα της φέρεται έτσι κι αυτός

κι η πρεζοσερβιτόρα πηγαινοφέρνει παγωμένα ποτήρια και μιλάει για κάτι μαθήματα ξενάγησης

ο σκληρός τριαντάρης με ρώτησε αν είδα αυτό κι έδειξε τα πόδια του

κοίταξα κάτω απ'το τραπέζι κι είδα ένα λούντρινο κουτάβι

τον ρώτησα γιατί 

μου πε το πήρε με την κοπέλα του να το μεγαλώσουν 

αλλά μετά από δυο μέρες η κοπέλα του έφυγε και μεινε ο σκύλος

ο σκληρός τριαντάρης κάπνιζε κάτι τσιγάρα αλλιώτικα με μπορντό φιλτράκι

ο μαλακός τριαντάρης είπε φυτρώνουν στους θάμνους

ο σκληρός είπε τα παιρνε ένα ευρώ το πακέτο

έστριψα κι άλλο κι άλλο κι άλλο τσιγάρο

παρατηρώντας κάθε φορά τα λεπτά αδύνατα δάχτυλα του μαλακού τριαντάρη που πλαισιώνονταν απ΄την παντόφλα του

ο σκληρός τριαντάρης ασχολιόταν με το ψάρεμα ένα διάστημα

είχε και φορτηγό το πήρε επτά χιλιάρικα το πούλησε τεσσεράμισι

αργότερα όταν θα είχαμε πιει και τα τσίπουρα και θα χε ψηθεί να μιλήσει λίγο παραπάνω

θα μάθαινα πως στην ηλικία μου ήταν κλόουν σε παιδικά πάρτι

τον ρώτησα αν είχε σχέδια για το μέλλον μου πε σκόπευε να κανονίσει να βγάλει σύνταξη

γέλασα

απορίας μου είπε

το εννοούσε

ο μαλακός τριαντάρης βιδώθηκε

είπε κάτι για όλους τους έλληνες που ναι ίδιοι

γιαυτό δεν πάμε μπροστά είπε

ο σκληρός τον ρώτησε αν τον πείραζε να του δίνει ένα σεντ το μήνα για να είναι αυτός καλά

ο μαλακός είπε ναι με πειράζει

κι έπειτα το ξανασκέφτηκε είπε εντάξει

για σένα που σαι φιλαράκι μου ναι ρε μαλάκα

αλλά για κανέναν άλλον μόνο επειδή είσαι εσύ

εγώ έβγαζα τα κουκούτσια απ'τις ελιές με τα χέρια

ο μαλακός μου πε πως τρως έτσι είσαι κι αθηναία

του πα σωστά

ο σκληρός είπε τι λες το κορίτσι μια χαρά είναι

ο μαλακός απάντησε πως με πείραζε για να δει πως θα αντιδράσω

και καλά ξηγιέμαι για αθηναία

του χωσα μια σφαλιάρα
κι οι τριαντάρηδες γελάσανε

δεν είχα λάπτοπ

κι έτσι άνοιξα το ράδιο

για να επικοινωνήσω με τον έξω κόσμο

ρύθμισα και την ώρα που χε μείνει κολλημένη στις 5.13 το πρωί

και το καλό μου ραδιόφωνο έπαιξε το perfect day

κι o έξω κόσμος με παρηγορούσε απαλά

You self destructive,
Little girl.
Pick yourself up,
Don't blame the world.
So you screwed up,
But you're gonna be okay.

η μαμά όταν γυρνούσε απ'τη δουλειά καθόταν στον καθρέφτη και καθάριζε το πρόσωπο της με βαμβάκι και κρέμα ντεμακιγιάζ κι ύστερα πέταγε τα μπαμπάκια στο καλάθι του μπάνιου αλλά εγώ τα έβλεπα που ήταν μαύρα απ'το καυσαέριο
η μαμά πήγαινε για δουλειά με το μηχανάκι στο κέντρο της αθήνας
γυρνούσε σπίτι
κατουρούσε
 κι έτριβε τη δουλειά από το προσωπό της
και η δουλειά ήταν μαύρη
και δεν ήθελε να την δούμε με την δουλειά στο προσωπό της

της έλεγε
για μια νέα σύσταση μολότοφ
που χρησιμοποιούν στην αίγυπτο
και σκάει σαν μίνι ναπάλμ
γιατί πρώτα γίνεται η έκρηξη
και μετά σκάει η φωτιά
και βάζουνε κροτίδες
γύρω γύρω και καλά
δεν έχει καταλάβει
γιατί
δεν ξέρει
από ένα σημείο και μετά δεν πρόσεχε

πόσα άλογα είναι το αυτοκίνητό μου;
πόσα απίδια πιάνει ο σάκος σου;
πόσες λέξεις μπορείς να λες το λεπτό;
είμαι πιο μεγάλη από εκείνη τη φωτογραφία
είμαι πιο μεγάλη από αυτήν την πρόταση είμαι πιο μεγάλη κάθε δευτερόλεπτο
είμαι πιο μικρή από την απόσταση μεταξύ δυο τελείων
μπορώ να δω μέσα απ'τις λέξεις που γράφεις
σε βλέπω ανάμεσα στα γράμματα
θρηνώ τις σκέψεις που ξέχασα
δεσμε εδώ κι εδώ κι εδώ
με δένω σε φωτογραφίες
δεν υπάρχει πια εκείνο το δευτερόλεπτο
δεν υπάρχω πια εκείνο το δευτερόλεπτο
είμαι πιο έξυπνη από εκείνη την πρόταση
θέλω να το ξέρεις αυτό
είμαι πιο ήρεμη
από το πλυντήριο
λίγο πιο ζωηρή από το ψυγείο
πάτησε με λίγο
δάγκωσέ μου το δέρμα
έτσι σε νιώθω
είμαι πιο βρώμικη από χτες
τα υγρά της μέρας
στάζω
μάζεψε με
χύνομαι
προσωπική συνεδρίαση
όλοι στο κέντρο ελέγχου
που βαδίζουμε;
ο δρόμος δεν με πάει μέχρι το σπίτι σου
κι εγώ μόνη μου μέχρι που να φτάσω
περιορίζω την κυκλοφορία του αίματος μου με σηλοτέηπ
δεν είμαστε για σπατάλες
δεν βγαίνουμε
που να πάμε
αδειάζουμε και τα τελευταία αποθέματα
τώρα μάλιστα
τώρα δεν υπάρχει τίποτα
μπορώ να κάνω τίποτα
μόνο απλά να αναπνέω
.......................................
λες άμα χορέψω να βγω εκτός προϋπολογισμού;

τα δάχτυλα των ποδιών μου κουλουριάζονται
συγκεντρώσου
που;
εκεί
κι άλλο
λίγο ακόμα

inside we play

περιστατικά και περιστασιακά
αν μ'αγαπάς δεν με πειράζει
είδα ζευγάρια φεύγοντας που τρώγανε ψωμί και πατζάρια
11-1 δεν έχω κάτι άλλο να κάνω
άμα σε βολεύει
χαζεύω φωτογραφίες για να κάνω την κόρη μου να διαστέλλεται
ζευγάρια διαστολή
πατζάρια συστολή

τόπο στα νιάτα
φάτε πατζάρια

αν μ'αγαπούσες πραγματικά θα έκανες την εργασία μου
δεν θέλεις να παίζουμε
πεζέ

όχι δεν το λέω σε σένα
σε κείνο τον τύπο με τον σκύλο πίσω σου

δεν θέλεις να βλέπεις

το ορκίζομαι πως θέλω το καλό σου

θα γίνω και γω άγγελος τώρα;

δυσ-πιστείς
παρα-μιλάω
αξιο-πρέπεια
αμετρο-έπεια
κενό-λογία
τσι-γάρο
νόμο-τέλεια
τέλεια-τελεία

σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς

μάζεψε τέσσερα αγρίμια απ'τον δρόμο

τα τάισε και τα έντυσε

τα έλουσε με ροζ σαμπουάν και γαλάζιο γαλακτώδες κοντίσιονερ

τα τέσσερα αγρίμια τον κοίταζαν με πεντακάθαρα πλέον μάτια

εμείς τι θα κερδίσουμε απ'αυτό;

προσπαθούμε να βολευτούμε στα καθίσματά μας

κοιτάμε τάχα με ενδιαφέρον τις αφίσες στον τοίχο

ρίχνουμε κλεφτές ματιές στο κινητό μας

ανάβουμε τσιγάρα το ένα μετά το άλλο

σε ένα δωμάτιο που κάποιος διακόσμησε για να κάνει πιο υποφερτή τη διαμονή του σ'αυτό

κοιτάμε εξεταστικά τα νέα πρόσωπα

που μπαίνουν και παίρνουν θέση

βάζουν νερό στα ποτήρια τους να πιουν

τους κοιτάμε δύσπιστα

κανείς δεν πίνει νερό σήμερα

χαμογελάμε συμπαθητικά

αποφεύγουμε να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια

δεν θέλουμε επιπλοκές

είμαστε προσωρινά εδώ

περιμένουμε

όπου να ναι

όπου να ναι 

είμαστε προσωρινά εδώ

πόσο να ζυγίζουν τα μάτια μου;

4.53
δεν θα αργήσω αυτή τη φορά
θα μαι εκεί εγκαίρως

ανοίγω το λάπτοπ στα πόδια μου
αυτή είμαι εγώ απέναντι σ'ολόκληρο τον κόσμο

σας είπα ότι κλαίω με το dirty dancing έτσι;
ανατριχιάζω
κλαίω και με το it's me or the dog στο σκάι
μου ρχετε αυτή η όρεξη
ξέρεις
να αλλάξω τον κόσμο

αν οι λέξεις που έχω μέσα μου καταλαμβάνουν χώρο
τότε πρέπει να πρόκειται για μέγεθος μορίου
απείρως απειροάπειρα μόρια που καταλαμβάνουν όλο το χώρο μέσα μου

σκέφτομαι για να επισπέυσω την διαδικασία
να κόψω το χέρι μου και να στο φέρω σε χασαπόκολλα

ορίστε πάρτο
έτσι κι αλλιώς αργά ή γρήγορα θα φυτρώσουν δύο στη θέση του

είμαι ετερόφωτο σώμα
με ετεροφωτίζω
με σημειώνω
θεε μου είναι φαύλος κύκλος

αν κόψω τα δάχτυλά μου θα αναγκαστώ να χρησιμοποιώ το στόμα μου
μαλακία
κανείς δεν θέλει να ακούσει

νανουρίζω το κεφάλι μου το νουνουρίζω μου το κεφάλι να

τόσοι πολλοί φύλλοι στο μπαλκόνι
που βούλωσε το σιφόνι
και πλυμμηρίσαμε

αν ήταν εδώ η γιαγιά μου εσείς δεν θα σασταν ακόμα εδώ
γιαγιά στριφόνι

σπίτι γρήγορα

μικρό χρονικό

σήμερα πάτησα το κουμπί που γυρίζει ο τροχός
σταμάτησε στο παιδαριώδες
το κοίταξα καλύτερα
παιδαριώδες
γύρισα να δω μήπως πρόλαβαν να το δουν κι άλλοι
παιδαριώδες
ένας τύπος μου έγνεψε τι περίμενες; με τους ώμους του

σκέφτηκα δεν πιστεύω στον τροχό
πιστεύω σε σένα

σκέφτηκα πόσο έχεις σπείρει μέσα μου την αμφιβολία
για τα πάντα
σου είμαι ευγνώμων
γιατί ξανανακαλύπτω τους λόγους για τους οποίους έκανα αυτά που αμφισβητούσες:
γιατί έτσι μου αρέσει

--------------------------------------------------------
να λοιπόν οι κομμένες σκηνές μας
--------------------------------------------------------

το κρεβάτι μου
το νεκροκρέβατό μου
εκεί να με σκέφτεσαι
έδινε σημασία στο λαιμό μου,την πλάτη μου,τα κόκαλά μου,τη μέση μου
μου λεγε πως είμαι υπέροχη
τι άλλο ήθελα απ'τη ζωή μου;
όλοι εκεί δεν ήταν
θα τον ξαναδώ αποφάσισα
αλλά ήξερα πως θα συνέχιζα να ζω χωρίς προσπάθεια
έτσι αβίαστα κι εύκολα
αφήνοντας τα πράγματα να μου συμβούν

είχε απαντήσεις για όλα όσα του λεγα
δεν έπρεπε να το χάσω αυτό

14.04.13
είμαι ελέυθερη.να κάνω ότι θέλω.
θα δεις τι ετοιμάζω.

εδώ.κι άλλο.κι άλλο μέχρι να σταματήσω να θέλω άλλο.

δεν περίμενα να μαι τόσο αστεία όταν κάνω αυτήν την γκριμάτσα.
δεν περίμενα να μαι αστεία.
και τώρα τι κάνουμε;

πιο αργά.πιο αργά.πιο αργά.
θέλω.εσένα.τώρα.
αν δεν είχες κι αυτή τη γεύση.

ποιος θα φιλήσει τώρα το φαρμακωμένο μου στόμα;
πάντα θα βρεις κάτι να κοροιδέψεις.


πυρήνας με πυρήνα
πυρηνική σύγκρουση
πυρηνική έκρηξη
πυρηνική ενέργεια
ο πυρήνας σου με τον πυρήνα μου.

ούτε να κλάψω δεν μπορώ πια.

σε έξι λεπτά θα σε ξυπνήσω.
έξι λεπτά σου δίνω ακόμα.

δεν κοιμάται καλά στο κρεβάτι μου.

άσε με να χωθώ μέσα σου.
άσε μια τρύπα ανοιχτή για μένα
να τρυπώσω μέσα σου.
δεν θα σε δηλητηριάσω αυτή τη φορά.
το υπόσχομαι.
πες ότι είμαι ο έρωτας της ζωής σου
και θα φύγω
θα σταματήσω να σε πονάω
το υπόσχομαι
θα σε αφήσω ήσυχο
αυτό πες μόνο
και μετά συγνώμη.θα φύγω.
δεν γίνεται αλλιώς
έχω αφήσει ανοιχτό τον θερμοσίφωνα.

.
γύρισα σπίτι.μόνη αυτή τη φορά.
έχω ξεχάσει πως είναι
τους σιχαίνομαι όλους τους παλιούς τρόπους που έχω υπάρξει και συναναστραφεί

.

δυστυχώς μου πανε σ'αυτή τη ζωή
τη βοήθεια την αξίζουν αυτοί που δεν την ζητάνε
και περιμένω να με κοιτάξεις στα μάτια
να καταλάβεις
χωρίς να χρειαστεί να ζητήσω βοήθεια.

.
τι;όχι!δεν εννοούσα αυτό!
ούτε αυτό βλάκα
καλά πλάκα έκανα δεν το κατάλαβες;
αλήθεια δεν το εννοούσα έτσι

τετάρτη 05/06/13
τόσο καιρό έχω να γράψω ημερομηνίες
ξέχασα πάλι τι χρονιά έχουμε
ψάχνω να μας βρω πιθανές εξελίξεις,πιθανά τέλη

χτες αποφάσισα ότι μ'αρέσουν τα μάγουλά μου
μπορώ να τα αντέξω στο πρόσωπο μου
άμα βλέπεις το προσωπό με τον ίδιο τρόπο που το έβλεπα εγώ
πολλές φορές όταν κάνω ζουμ άουτ απ'το πρόσωπό σου
ξενίζομαι και σκαλώνω
πιάνω τον εαυτό μου να λέει "μπορώ να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο;"
κάπως σαν να βλέπω τον συνδυασμό των φάτσεων μας αισθητικά

αυτό το παιχνιδάκι που ξεκίνησα
να σκέφτομαι αν θα μπορούσα να πω για τον τάδε άνθρωπο
"εγώ είμαι ο άνθρωπος της ζωής σου"
πολύ με έχει καταστρέψει
-ακούω ασανσέρ,ακόμα πιστεύω πως θα ρθεις-
αυτές οι καταστροφικές σκέψεις είναι καυτές
τις απωθώ από το μυαλό μου γιατί ξέρω ότι δεν μου κάνουν καλό
-είναι μη φυσιολογικές,μη κουλ-
αλλ-εσύ.λες δεν θα ρθεις.-άντε πάλι να γυρίσω στον ειρμό μου τώρα-θεέ μου πρώτη απόρριψη νομίζω
το μυριζόμουν.θα προτιμούσα να μην μου χες στείλει.θα ταν πιο κουλ.τώρα και βίωσα την απόρριψη στα μούτρα και ξεφεύγει απ'τον κουλ ελεγχό μας,θεέ μου,στέλνουμε και μηνύματα μέσα στην μέρα,όχι,όχι,πρέπει να βρούμε πάλι τον έλεγχο,υπερένταση,με 2 ώρες ύπνου,σκατά,σκατά,σκατά,κι ύστερα πάλι γιατί δεν πέφτουμε με τα μούτρα;να απ'την άλλη είδες πως βανδαλίστηκε εκείνη η σχέση;ναι αλλά απ'την μία τι ίδια περίπτωσή είναι;ή μήπως να το γενικεύσω και να αρχίσω να λέω "πουτάνες όλες τους.'";
-χωρίς θαυμαστικό-

ηρέμησε κορίτσι μου ανάσες,άναψε τσιγάρο,κούλαρε δικέ μου.μα όχι δεν γίνεται να αφήσω το μολύβι.ούτε για να το ξύσω καλά καλά.μα ναι μπορώ να ακούσω τη φωνή μου.αυτή είμαι εγώ!αυτή που γράφει αυτές τις λέξεις!
γόπες και γομίδια
    εεε ξυστρίδια
τσιγάρο,τσιγάρο.τσιγάρο.παύση.
    πότε θα σταματήσει να έρχεται η λέξη ποζεριά στο μυαλό μου;
την κάνω μπλοκ αλλά που;
μα τι άγχος για την αυθεντικότητα!
αυτό το κορίτσι πρέπει να ναι πέρα για πέρα αληθινό!
Μα ναι κυρ-Βάγγο μου,το οφείλω στον εαυτό μου κυρίως.το αισθάνομαι να με βαραίνει σαν αποστολή /καθήκον

ΤΣΙΓΑΡΟ!(τώρα)

.
έχει ένα σπίτι που μπορεί κανείς να το ζει με τον μεγαλύτερο δυνατό τρόπο
να ξερνάει τον εαυτό του στους τοίχους όσο κανένα άλλο
και δεν ζει ποτέ μέσα σ'αυτό.
τι κάνεις όταν ξυπνάς;
γιατί καπνίζεις με τέτοια φιλτράκια;ποζεριά;
γιατί αυτόν τον καπνό;
γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι;
τώρα;τώρα τι σκέφτεσαι;γιατί;
όλα πρέπει να χουν κάποιο λόγο για να τα κάνεις κι όταν δεν έχουν να σκέφτεσαι πως δεν το κάνεις για κάποιο λόγο(χωρίς να το πιστεύεις και πολύ όμως έ;)
 
σου λέω συγνώμη κι ας ξέρω ότι δεν πρέπει
ή δεν το αξίζεις να σου πω συγνώμη
ή δεν μου αξίζει
από αδιαφορία;
να μπω στον κόπο;
που να μπαίνω σε κόπο τώρα.
Νυστάζω.

11/06/13
Δεν θέλω να μιλάω γι'αυτό
το κάνω να φαίνεται μικρό

15/06/13

έχουμε πόλεμο.δεν το γελοιοποιώ.ίσα ίσα το παίρνω στα σοβαρά.ούπς.πάλι απολογητική είμαι.
έχουμε πόλεμο.πρέπει να οχυρωθώ.

.
πιέζω με δύναμη τα χείλη μου στο μάγουλό σου
κεφαλοκλείδωμα
σταματάω
τα ούλα μου έχουν ματώσει
πιο απαλά
πιο απαλά για να σε προλαβαίνω
κι όλη αυτή η λογοκρισία
μυγάκια εγκλωβισμένα στο βούτυρο
πάλι τα κατάστρεψα όλα.
είμαι ένα τέρας που δηλητηριάζει τα πάντα στο πέρασμά μου
αν μπορείτε σταματήστε με.
πως θα βγάλω τα μυγάκια απ'το βούτυρο;
κι ύστερα -δεν είναι αρκετό αυτό-
πως θα προλάβω να σκαλίσω το βούτυρό μου;
ποιητική αηδία της γλώσσας

24/06/13
κι όλα αυτά που συνεχίζουμε να λέμε
χωρίς να ξέρουμε αν τα εννοούμε πια
μόνο και μόνο γιατί έτσι ξέρουμε να υπάρχουμε

ευτυχώς που υπάρχουν τα τσιγάρα
και μπορείς να κάνεις κάτι όταν δεν ξέρεις τι θέλεις ή πρέπει να κάνεις τα επόμενα λεπτά
ή όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνεις

03/07/13
αρρωσταίνω.αρρωσταίνω.


05/07/13
γαλλικός καφές και παγάκια
κάθομαι σε ένα μαρμάρινο τραπέζι όπως η σκάρλετ γιόχανσον στο βίκυ κριστίνα μπαρτσελόνα
στο τραπέζι της κουζίνας μου
γιατί δεν ήρθες ποτέ να δεις το σπίτι μου;
δεν σε νοιάζει πραγματικά έτσι;
στην μια άκρη του τραπεζιού κάθομαι εγώ κι η κούπα μου
στην άλλη η μαμά μου και το λάπτοπ
και στα παγάκια στον γαλλικό κάνουν κριτς κριτς τα καημένα
κι είναι πάραπονεμένα
η μαμά μου γελάει με αστεία στο φέισμπουκ
ήρθε χαράτσι στην ανιψιά μου για το σπίτι της μπάρμπι


κι έβλεπα τα γράμματα των κοριτσιών σε κείνα τα λευκώματα
χαριτωμένα και καθωσπρέπει

.
εγώ λατρεύω τα δάχτυλα των χεριών σου
αναμφισβήτητα φτιάχνεις τα καλύτερα τόστ
εσύ λατρεύεις τα δάχτυλα των ποδιών μου
τα μπάζεις μέσα στην στοματική σου κοιλότητα
εσύ είχες δίκιο όταν έλεγες πως εγώ θα αναμασήσω την καλοκαιρινή τροφή
εγώ δεν λέω τίποτα όταν εσύ έχεις δίκιο
και δες το στόμα μου
μασημένη τροφή
αηδία ε;
θα μάθω να μαγειρεύω τον αύγουστο
θα μάθω να σε εντυπωσιάζω καλύτερα



θα μείνω εδώ μέχρι να ερωτευτώ τα δαχτυλά μου
πέντε λεπτάκια δώσμου
κι ύστερα θα τρέξω να σε βρώ

10/08/13
είμαι τόσο μικρούλα.
γιατί τα κανα θάλασσα πάλι;
γιατί δεν το υποστήριξα καλύτερα;

27/08/13
μου πε μα τι αυτά δεν είναι για σένα

28/08/13

άμα το σκεφτώ λίγο καλύτερα σε μισώ που αντέχεις να μην μου μιλάς τόσο καιρό

3:36
θέλω να πάω βόλτα στην πόλη το βράδυ
ακούω devics  και το γατί κάθεται με μάτια μισάνοιχτα δίπλα στο λάπτοπ
πότε έφτασα σ'αυτή την σελίδα;
τι κάνεις;που είσαι;
όχι δεν με νοιάζει μη μου πεις