κομμένα τα φιλιά επ που σουν εσύ
κομματιασμένα αυτά που είχαμε
και μοιρασμένα
ο καθένας θα κρατήσει το μερίδιο για τον εαυτό του
ψευτιά κομμένη και μοιρασμένη στα δύο
για χάρη ποιανού
καλύπτουμε με σεντόνια τα κειμήλια
μουσειακά είδη
για χάρη ποιανού
κλείνουμε απόψε
χαραμάδες
στάζω
φτάνουν εσωτερικά μέχρι τις πατούσες μου
δεν φυσάει καθόλου
πως σκορπίστηκαν τα κομμάτια
με χτυπάνε
και με ξύνουν με τα νύχια τους
χαραμάδες
για να αερίζεσαι καλύτερα
έχει απνοια
και δεν κρυώνω
είδα,δεν ήταν τίποτα λοιπόν είχες δίκιο
περιμένω τα κρύα του μάρτη
βλέπω τα ποτήρια να μου πέφτουν απ'τα χέρια
βλέπω τηλεόραση
έχει άπνοια ή εγώ δύσπνοια;
γιατί κλαις
αφού κλαίω κι εγώ
γιατί να κλαίμε μόνες μας
δανεικά
μικρά μικρά μπιμπελό
σου τα χαρίζω
να γεμίσεις το δωμάτιο που νοικιάζεις
που δεν θα ναι ποτέ σπίτι σου
μικρά μικρά φιλάκια
και μικρα μικρά θεε μου δεν αντέχω άλλο
να γεμίσουν το δωμάτιο σου
αφού δεν μυρίζω τίποτα
πως να σημαδέψω τα σεντόνια σου
μόνο αίμα μπορώ να φτύσω στον νιπτήρα σου
μπορώ να κάνω το μαιμουδάκι σου
να σου φτιάξω κολατσιό για τη δουλειά
να σου κρύψω μικρά μικρά κομματάκια απ τα δόντια μου στο τοστ σου
μωρό μου δεν ήθελα να σε πνίξω
ακούμπα με
ακούμπα σε πάνω μου
στις 7 σερβίρουμε το τσάι
κουλουράκι και φιλάκι
θα δεις είναι ωραία
κοιμόμαστε τώρα
κοιμόμαστε για να ξυπνήσουμε αύριο που θα χει ήλιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου