Ναι, ο αναπτήρας ίσως είναι το πιο προσωπικό αντικείμενο κάποιου, ίσως μετά τα παπούτσια του. Ναι, ίσως είναι το σύμβολο της κρυμμένης - βαθιάς - φλόγας του. Που την κρατάς, μπορείς, στα δάχτυλα -αχ, αυτός ο ερωτικός υλισμός σου- και ανάβεις ένα απλό τσιγάρο, βάζεις φωτιά και τα καις όλα. Ο ξεχασμένος αναπτήρας στο τραπεζάκι μοιάζει με σβηστή ανάμνηση στην μοναξιά του επόμενου πρωινού. Σαν να γίνανε όλα στάχτη, έτσι που έχουν πέσει γύρω από το σταχτοδοχείο. Μια εικόνα σταχτύ ξενοδοχείου τα ξημερώματα.
1 σχόλιο:
Ναι, ο αναπτήρας ίσως είναι το πιο προσωπικό αντικείμενο κάποιου, ίσως μετά τα παπούτσια του.
Ναι, ίσως είναι το σύμβολο της κρυμμένης - βαθιάς - φλόγας του.
Που την κρατάς, μπορείς, στα δάχτυλα -αχ, αυτός ο ερωτικός υλισμός σου- και ανάβεις ένα απλό τσιγάρο, βάζεις φωτιά και τα καις όλα.
Ο ξεχασμένος αναπτήρας στο τραπεζάκι μοιάζει με σβηστή ανάμνηση στην μοναξιά του επόμενου πρωινού.
Σαν να γίνανε όλα στάχτη, έτσι που έχουν πέσει γύρω από το σταχτοδοχείο. Μια εικόνα σταχτύ ξενοδοχείου τα ξημερώματα.
Δημοσίευση σχολίου