Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

περαστική

projecthouse 113
του πα μα είναι όλα τέλεια
μου πε μα είναι όλα χάλια
κι είχε τόσο δίκιο
κι είχα τόσο δίκιο
μονορούφι
αφού πάνε έτσι όλα,τι είμαι εγώ να μείνω εκτός παιχνιδιού;
κι αν δεν θέλω τόσο γρήγορα;
ποια είμαι εγώ να μην την αφήσω να με παρασύρει;
μαλλιά που μακραίνουν και ξανακονταίνουν
ματαιότητα
μαμά γιατί δεν μου το πες πως θα ναι όλα τόσο γρήγορα;
νόμιζα πως με έφερες στη ζωή για να μείνω.
αν ρουφάς με δύναμη ξανανάβει
έτσι είναι τα πράγματα μου πε το Κ.
το Κ μου.το Κ της.
τι είναι δικό μου και τι δικό σου;
τα μπλέξαμε πια.
μαυρίζω τα πνευμόνια μου
χρωματίζω την ψυχή μου.
τα μικρά της αποτσίγαρα στο μεγάλο τασάκι
το κλαράκι μου.
με ποιον θα πας μωρή της είπα  μου είπε
ακούς τι λες μου είπε της είπα
έλεγες πως είναι δική σου;
είναι δική μου του πα.
πάμε να φύγουμε ήθελα να της πω
αλλά καθόμουν εκεί να την βλέπω να φιλιέται
αλλά καθόμουν εκεί να με βλέπω να στάζω φαρμάκι
να σηκωθεί να γλιστρήσει στο φαρμάκι μου
να πέσει κάτω να τη σηκώσω
να της πω είσαι καλά;έλα πάμε σπίτι.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είσαι επώδυνη τελευταία, μεγαλώνεις μικρό.
Μ αρέσουν αυτά τα αιμάτινάσου, είναι ερωτικά σκέτα.
ν.