σκότος

 

σήμερα το βράδυ όταν πέρασε το σκουπιδιάρικο

τα παιδιά που δουλεύανε τραγουδούσαν το πότε θα κάνει ξαστεριά

meteo girl

πλάθουμε ασταμάτητα
καινούργια πιο ανθεκτικά παραμύθια
με τα ελάχιστα υλικά


την πρώτη μέρα που έφυγες έφαγα νουντλς και σκόνη με νερό
βγήκα βόλτα και σκέφτηκα ότι θα ήσουν περήφανη


έκανε τόσο κρύο σαν κρύο απ’ τα παλιά που χες ξεχάσει
ζήλεψα τα παιδιά που παίζαν κρικετ στο ψιλόβροχο
κρύο και φλέμα απ’ το τρέξιμο
σαν να χω να το νιώσω απ’ το σχολείο

σκέφτηκα πόσο εξημερωμένο είναι το σώμα μου 

χρειάζομαι κάποιο να μου θυμίζει πως η τροφή είναι Τροφή,
η κυριακή Κυριακή και η ζωή Ζωή




βουτάω στο κρεβάτι με τα δυο παπλώματα 

συχνάζω εκεί που σε είδα τελευταία φορά