μετά απ' τις σιωπηλές βδομάδες
την μέρα που μιλήσαμε για 6 ώρες
προσπαθώντας να βγάλουμε άκρη απ'το μέσεντζερ
έπεσα για ύπνο και ξύπνησα
με μια μελωδία στο κεφάλι μου
δένοντας τα κορδόνια μου
μου ρθαν και κάποιες λέξεις
ποιος θα σου φέρει αγάπη μου το γράμμα που χω τάξει
κι αμέσως τις γκούγκλαρα και βρήκα πως ήταν το
ο ταχυδρόμος πέθανε
απ'την στιγμή που πήγα στη δουλειά
περίμενα καρτερικά την ώρα που το αφεντικό μου θα φύγει
για να το βάλω να το ξανακούσω
κι όταν επιτέλους έφυγε και το άκουσα αρκετές φορές
συνέχισα με χατζιδάκη μέχρι που
θυμήθηκα την μαμά να μας νανουρίζει
τραγουδώντας το χάρτινο το φέγγαράκι
raw material της φωνής της μαμάς μου
να λέει
αν με πίστευες λιγάκι θα ταν όλα αληθινά
πριν αρχίσει να μας βάζει το σιντί
με τις άδερφες τατά
και τον κυρ-Αντώνη
που πάντα όταν έφτανε σε κείνο το σημείο
πλάνταζα στο κλάμα
που δεν θα ξαναβγει στην αυλή
αφού για πάντα μεστο όνειρο του θέλησε πια να ζει
(και μετά αναρωτιέμαι γιατί βγήκα έτσι)
περίεργο πράγμα εκ μέρους της
γιατί δεν την λες και κουλτουριάρα
πιο πριν μας έβαζε βιβάλντι αλλά
σταμάτησε γρήγορα
γιατί η αδερφή μου φοβόταν τον χειμώνα
_____________________________________
κάποιος καιρό αφού χωρίσαμε
με τον πρώτο μεγάλο έρωτα στο Λύκειο
τους άκουσα να περνάνε κάτω απ'το σπίτι μου
να γελάνε και να περνάνε καλά
θυμάμαι έγραψα τότε στο ημερολόγιο μου
ότι δεν μου έλειπες πια τόσο αυτός
όσο αυτό που ήμουν εγώ όταν ήμουνα μαζί του
κολλάμε με ανθρώπους που μας αναγνωρίζουν με ένα τρόπο που μας αρέσει
ή αναγνωρίζουμε εμείς τον εαυτό μας μ'αυτούς με ένα τρόπο που μας αρέσει
όταν με λες σιωπηλή χελώνα ή επιθυμητική ροή
πεθαίνω με την γλώσσα που μιλάς
πεθαίνω με το πως με αναγνωρίζεις
και δεν με πειράζει να μαι η σούπα
κι εσύ ο ζωμός
να μου μιλάς για 8 ώρες συνεχόμενα
μ'αρέσει να μαι σιωπηλή χελώνα
γιατί μ'αρέσει να φιλοδοξώ να σε πείσω
να (μ΄) ακούς λίγο περισσότερο
τι να κάνω
μπορεί να φταίει η μάνα μου
που θέλω να πιστεύω
πως αν με πίστευες λιγάκι θα ταν όλα αληθινά
ναι ντάξει μου λες μίλα
πιστεύεις ότι πρέπει να μπορεί κανείς να παρουσιάζει τον εαυτό του
πιστεύεις ότι είναι καλό να έχει κανείς δημόσιο λόγο είχες πει πιο παλιά
ναι κι εγώ βρε πουλάκι μου
αλλά αμάν πια με τον καντ σου
και την φιλοσοφία του ίδιου
του κάνει ντις ο ποντύ μου
αγνοεί το πρόβλημα του άλλου
δεν μπορεί να σκεφτεί το διαφορετικό
ναι ντάξει κι εσύ φροντίζεις να σημειώνεις
ότι δεν είχε κάνει ποτέ σεξ
αλλά εμένα φαινομενολόγος μου συστήθηκες
μέσα στον τσακωμό μου έλεγες τώρα πως
αυτά τα πράγματα όταν τα νιώθεις τα λες
όταν τελείωσα την περιήγηση
στην Ιστορία και τα Τραύματα και τα πα όλα
μου πες ότι ήταν πολύ ψυχαναλυτικό όλο αυτό
και δεν περίμενες να σκέφτομαι έτσι
ένας θεός ξέρει πως με βλέπεις παναγία μου
