κι έτσι όπως καθόμουν άρχισαν να πέφτουν κέρματα απ'τις τσέπες μου
όχι όλα μαζί
ένα κάθε τέταρτο περίπου
σαν να πρεπε να βάλω ψιλά στο τζουκμποξ για να συνεχίσει να παίζει
σαν να έπρεπε να πληρώσω για τα ανέμελα λεπτά που περνούσαν
να νοικιάσω ένα προιόν ανακουφιστικό για τις ανάγκες μου
που όμως στην τελική ήταν όσο δραστικό μπορούσε να αντέξει η τσέπη μου
πολύ μπέιζικ δηλαδή
μετά έβγαλα τελείως το παντελόνι με τις τσέπες
με την θέληση μου
δεν παίζανε ψιλά πια γιατί δεν παίζανε κι ανάγκες
ξέρεις καθαρές αποστειρωμένες στιγμές τύπου πλένεις τα δόντια σου και πλένεις τα δόντια σου σκέτο
τίποτα άλλο
κι έπειτα μετά από κάμποσες πεντακάθαρες στιγμές και πεντακάθαρα δόντια
έκλαψα
μια φορά ακόμα
δεν ξέρω αν έκλαψα και βρώμισε ή αν βρώμισε και γι'αυτό έκλαψα
λίγο αργότερα σκεφτόμουν πως έκλαψα επειδή ήταν ανυπόφορα καθαρή στιγμή
όπως όταν είμαι κλασμένη και σου λέω ότι είμαι πιο διαυγής από ποτέ κι εσύ μου λες πως λέω μαλακίες
πολύ μπέιζικ δηλαδή
όταν ήμασταν μικρές έλεγε και το πίστευε πραγματικά
ότι το να γίνει κανείς πλούσιος είναι από τα ευκολότερα πράγματα του κόσμου
αρκεί ξέρεις,να θες πραγματικά
ε λοιπόν πολύ αργότερα σκεφτόμουν πως ένιωθα
σαν εκείνη την πλούσια φίλη που είπε γάμα τα λεφτά,δεν είναι εκεί το πρόβλημα
κι έτσι έκλαψα
μια φορά ακόμα
και γύρισα απ'την άλλη
κι ύστερα γύρισες κι εσύ απ'την άλλη
κι ήμασταν κι οι δυο γυρισμένοι απ'την άλλη
κι ύστερα εγώ γύρισα απ΄την δική σου άλλη
κι ήμασταν γυρισμένη απ'την άλλη σου
κι εσύ έβλεπες το τοίχο
κι εγώ την πλάτη σου
και δεν μπορούσα να πω τίποτα
δεν υπάρχει κάτι να πεις στον άνθρωπο που τα ξέρει όλα ήδη
μόνο πλησίασα πιο κοντά στην πλάτη σου
μήπως κρυφακούσω κάτι απ'το κεφάλι σου
και μάθω και γω κάτι από αυτά που ξέρεις
αλλά δεν πήρε τίποτα το αυτί μου
και κοιμήθηκα ανήσυχα μέσα στην άγνοια
την επόμενη μέρα αποφάσισα να γίνω πλούσια
πιο πλούσια
για να αντέχει περισσότερα η τσέπη μου
