δεν θυμάμαι αν το κανα σωστά
δεν θυμάμαι γιατί πήγε λάθος
και μου καψε τα χείλη
από μέσα
πως τα λένε τα χείλη από μέσα;
ξέρεις πιο μέσα εκεί που δεν είναι πια χείλη
που είναι πάνω απ'τα δόντια σου και κάτω απ'τη μύτη σου
και θεε μου μπορείς να βάλεις τη γλώσσα σου πάνω από τα δόντια σου και να φτάσεις μέχρι τους πρόποδες της μύτης σου
ξέρεις από μέσα
και μετά μπορείς να στρίψεις αριστερά ή δεξιά κι η γλώσσα σου να φτάσει μέχρι το κέντρο του μάγουλου σου
μπορείς να παραμορφώσεις της επιφάνεια του προσώπου σου

αν είχα πιο μακριά γλώσσα
μπορεί να φτανα και το μάτι μου με τη γλώσσα μου
από μέσα
θα έγλειφα τα μάτια μου να επουλωθούν
γιατί θολώσανε σήμερα απ'το πρωί
δηλαδή αρκετές ώρες τώρα
ποιος ξέρει
αν είχα μεγαλύτερη γλώσσα κι από αυτό
να μπορούσα να βγάλω τη γλώσσα μου απ'το μάτι μου
να άνοιγαν τα βλέφαρά μου και να βγαινε η άκρη της γλώσσας μου
και να μουν στο λεωφορείο
κι έτσι όπως με κοιτάζανε όλοι
οι αυτοί που με κοιτάζανε τελοσπάντων
με την άκρη του ματιού τους
να άνοιγα τα μάτια μου και να τους κοίταγα με την άκρη της γλώσσας μου
από το ένα μάτι δηλαδή
δεν θα γινόταν κι απ'τα δύο
ακόμα κι αν έκοβα τη γλώσσα μου στα δύο
δεν θα μπορούσα να τη μοιράσω και στα δύο μάτια
αλλά δεν γίνομαι αχάριστη
όχι
ας είναι στο ένα μάτι
και τότε θα μπορούσα να σε κοιτάω με το ένα μάτι
και με το άλλο
πως το λένε αυτό που γλείφεις τον αέρα με την άκρη της γλώσσας σου;
η άκρη της γλώσσας μου θα κουνιόταν χαρωπά σαν σκυλοουρά από την έκσταση
και
τα μάτια θέλουν να δουν
η γλώσσα να γλείψει
θα έγλειφα τον αέρα που μας χωρίζει
που χωρίζει την γλώσσα μου από τη γλώσσα σου
από το πρόσωπο σου
από το

θα έγλειφα την εικόνα σου
αν και δεν νομίζω να ήθελες ποτέ να φιλήσεις το μάτι μου
όχι με την γλώσσα μέσα του τουλάχιστον

θα ήθελες να φιλήσεις το στόμα μου με τη γλώσσα στη θέση της άραγε;

θα μπορούσαμε να φύγουμε αμέσως το πρωί
για να αποφύγουμε την αμήχανη σιωπή
θα μπορούσαμε
αλλά η στιγμή που πίναμε καφέ σιωπηλές
ήταν μια ειλικρινής στιγμή του τι ήμασταν
όλες μαζί κι η κάθε μία ξεχωριστά

αυτή δεν είναι μια μεταβατική περίοδος

η βραδιά θα μένει πάντα ατελείωτη γιατί δεν την βλέπεις
δεν θα μπορεί να σε πάρει ο ύπνος γιατί την σκέφτεσαι
αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε σε έπαιρνε ο ύπνος εύκολα

γεμίζω το μονό μου στρώμα
ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά

υπάρχει ένα πέπλο που συγκρατεί το μυαλό μου
και κάνει τις σκέψεις μου να ανακλούνται πίσω
να μου θυμίσουν πως
είμαι ρεαλίστρια
όποτε τολμάω να περάσω απ'την άλλη το μυαλό μου φοβάται
γιατί πέφτει με τόσο ιλιγγιώδη ταχύτητα που με πιάνει ναυτία
κι αμέσως τρέχει να κρυφτεί κάτω από την ρεαλιστική του κουβερτούλα

απότομες πτώσεις και μεγάλες εκπτώσεις
καλώς σας βρήκα

ξέρω πως πάνε αυτά
είμαι μεγάλο κορίτσι
στην αρχή είναι μόνο δύσκολο και μετά συνηθίζεις
κρατάς τον εαυτό σου απασχολημένο
με λίγη προσπάθεια θα καταφέρεις να το απωθήσεις τόσο μακριά που δεν θα σε αγγίζει πια
δεν θα σε αγγίζει τίποτα
δεν θα σε φτάνει τίποτα
δεν θα νιώθεις τίποτα

όλα θα πάνε καλά

μπαστούνια για μαγκούρες

τώρα ξέρεις στα σίγουρα πως σε διαβάζω
τοποθετήθηκα στο ακροατήριο σου
όταν σηκώνεις το βλέμμα από το πληκτρολόγιο θα μαι εκεί
φαντάζομαι το ήξερες ήδη
αλλά αλλιώς να στέκομαι εκεί όρθια με το μπαστούνι μου
δεν είπαμε ποτέ γι'αυτό το πράγμα
κάνω και γω ότι μου κάνανε
ήταν αλλιώς τα πράγματα όταν ξεκίνησα
όταν ξεκινήσαμε όλοι εμείς
κάποιοι καταφέρανε να το διατηρήσουν
αγνό μακριά απ'την κανονική τους ζωή
αυτό δεν θέλαμε;
γι'αυτό δεν το κάναμε άλλωστε;
αλλά ήταν αλλιώς τα πράγματα τότε
εμείς ήμασταν αλλιώς
επιτρέψτε μου να τοποθετήσω τον εαυτό μου στους παλιούς
εσείς οι πιο παλιοί επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ στους λιγότερο παλιούς
αλλά και πολύ λιγότερο καινούργιους
επιτρέψτε μου να κρατήσω το μπαστούνι μου
δεν είναι ένα πολύ παλιό μπαστούνι
αλλά αρκετά παλιό με τον τρόπο του
είναι ένα δικό μου μπαστούνι
αλλιώτικο από τα άλλα
μόνο και μόνο για να αθωωθεί
από την μετρήσιμη παλαιότητα του
στο κάτω κάτω
ένα μπαστούνι είναι ένα μπαστούνι
από μόνο του
δεν είναι μαγκούρα κατάπτωσης
είναι μπαστούνι σοφίας
είναι σαν μαγκούρα πρακτικά αλλά πιο ψηλό
όχι πολύ ψηλό για να μην το κατηγορήσουν για έπαρση
γιατί είναι σοφό μπαστούνι
είναι όσο ψηλό αντέχεις να κουβαλάς
το δικό μου θα έλεγα πως φτάνει στο ύψος των ματιών μου
ναι νομίζω ότι θα τολμούσα να κρατάω ένα τόσο ψηλό μπαστούνι
τόσο σοφό μπαστούνι
όχι τόσο πολύ
τόσο σκέτο
τόσο όσο που λένε
είναι τόσο ψηλό μπαστούνι όσο και σοφό
εμείς οι παλιοί με τα μπαστούνια μας λοιπόν
χωρίς να έχει σημασία αν οι άλλοι της συνωμοταξίας μου θέλουν να κρατάνε μπαστούνι
μιλάω για εμάς που κρατάμε
μιλάω για εμένα που κρατάω
και δεν αποκλείω την ύπαρξη άλλων
ένας είναι ήδη αρκετός για το είδος του άλλωστε

digital μίσος ταξικό

από εσάς
για εμάς
από εμάς για εσάς
εμένα για εσάς
εσάς για μένα
για αυτό
για αυτούς
για εκείνους
για εμάς
για εσένα
από εμένα για εμένα

γεννάς - δημοσιεύεις - εγκαταλείπεις

γεννάς για πάντα
και θα γεννάς για
για να

digital μωρά
digital κλανιές

digital for ever







Digital data, in information theory and information systems, are discrete, discontinuous representations of information or works, as contrasted with continuous, or analog signals which behave in a continuous manner, or represent information using a continuous function.
The word digital comes from the same source as the words digit and digitus (the Latin word for finger), as fingers are often used for discrete counting.