Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

πόσο να ζυγίζουν τα μάτια μου;

day4 096
4.53
δεν θα αργήσω αυτή τη φορά
θα μαι εκεί εγκαίρως

ανοίγω το λάπτοπ στα πόδια μου
αυτή είμαι εγώ απέναντι σ'ολόκληρο τον κόσμο

σας είπα ότι κλαίω με το dirty dancing έτσι;
ανατριχιάζω
κλαίω και με το it's me or the dog στο σκάι
μου ρχετε αυτή η όρεξη
ξέρεις
να αλλάξω τον κόσμο

αν οι λέξεις που έχω μέσα μου καταλαμβάνουν χώρο
τότε πρέπει να πρόκειται για μέγεθος μορίου
απείρως απειροάπειρα μόρια που καταλαμβάνουν όλο το χώρο μέσα μου

σκέφτομαι για να επισπέυσω την διαδικασία
να κόψω το χέρι μου και να στο φέρω σε χασαπόκολλα

ορίστε πάρτο
έτσι κι αλλιώς αργά ή γρήγορα θα φυτρώσουν δύο στη θέση του

είμαι ετερόφωτο σώμα
με ετεροφωτίζω
με σημειώνω
θεε μου είναι φαύλος κύκλος

αν κόψω τα δάχτυλά μου θα αναγκαστώ να χρησιμοποιώ το στόμα μου
μαλακία
κανείς δεν θέλει να ακούσει


νανουρίζω το κεφάλι μου το νουνουρίζω μου το κεφάλι να

vac2 562
τόσοι πολλοί φύλλοι στο μπαλκόνι
που βούλωσε το σιφόνι
και πλυμμηρίσαμε

αν ήταν εδώ η γιαγιά μου εσείς δεν θα σασταν ακόμα εδώ
γιαγιά στριφόνι

σπίτι γρήγορα

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

μικρό χρονικό

σήμερα πάτησα το κουμπί που γυρίζει ο τροχός
σταμάτησε στο παιδαριώδες
το κοίταξα καλύτερα
παιδαριώδες
γύρισα να δω μήπως πρόλαβαν να το δουν κι άλλοι
παιδαριώδες
ένας τύπος μου έγνεψε τι περίμενες; με τους ώμους του

σκέφτηκα δεν πιστεύω στον τροχό
πιστεύω σε σένα

σκέφτηκα πόσο έχεις σπείρει μέσα μου την αμφιβολία
για τα πάντα
σου είμαι ευγνώμων
γιατί ξανανακαλύπτω τους λόγους για τους οποίους έκανα αυτά που αμφισβητούσες:
γιατί έτσι μου αρέσει

--------------------------------------------------------
να λοιπόν οι κομμένες σκηνές μας
--------------------------------------------------------

το κρεβάτι μου
το νεκροκρέβατό μου
εκεί να με σκέφτεσαι
έδινε σημασία στο λαιμό μου,την πλάτη μου,τα κόκαλά μου,τη μέση μου
μου λεγε πως είμαι υπέροχη
τι άλλο ήθελα απ'τη ζωή μου;
όλοι εκεί δεν ήταν
θα τον ξαναδώ αποφάσισα
αλλά ήξερα πως θα συνέχιζα να ζω χωρίς προσπάθεια
έτσι αβίαστα κι εύκολα
αφήνοντας τα πράγματα να μου συμβούν

είχε απαντήσεις για όλα όσα του λεγα
δεν έπρεπε να το χάσω αυτό

14.04.13
είμαι ελέυθερη.να κάνω ότι θέλω.
θα δεις τι ετοιμάζω.

εδώ.κι άλλο.κι άλλο μέχρι να σταματήσω να θέλω άλλο.

δεν περίμενα να μαι τόσο αστεία όταν κάνω αυτήν την γκριμάτσα.
δεν περίμενα να μαι αστεία.
και τώρα τι κάνουμε;

πιο αργά.πιο αργά.πιο αργά.
θέλω.εσένα.τώρα.
αν δεν είχες κι αυτή τη γεύση.

ποιος θα φιλήσει τώρα το φαρμακωμένο μου στόμα;
πάντα θα βρεις κάτι να κοροιδέψεις.


πυρήνας με πυρήνα
πυρηνική σύγκρουση
πυρηνική έκρηξη
πυρηνική ενέργεια
ο πυρήνας σου με τον πυρήνα μου.

ούτε να κλάψω δεν μπορώ πια.

σε έξι λεπτά θα σε ξυπνήσω.
έξι λεπτά σου δίνω ακόμα.

δεν κοιμάται καλά στο κρεβάτι μου.

άσε με να χωθώ μέσα σου.
άσε μια τρύπα ανοιχτή για μένα
να τρυπώσω μέσα σου.
δεν θα σε δηλητηριάσω αυτή τη φορά.
το υπόσχομαι.
πες ότι είμαι ο έρωτας της ζωής σου
και θα φύγω
θα σταματήσω να σε πονάω
το υπόσχομαι
θα σε αφήσω ήσυχο
αυτό πες μόνο
και μετά συγνώμη.θα φύγω.
δεν γίνεται αλλιώς
έχω αφήσει ανοιχτό τον θερμοσίφωνα.

.
γύρισα σπίτι.μόνη αυτή τη φορά.
έχω ξεχάσει πως είναι
τους σιχαίνομαι όλους τους παλιούς τρόπους που έχω υπάρξει και συναναστραφεί

.

δυστυχώς μου πανε σ'αυτή τη ζωή
τη βοήθεια την αξίζουν αυτοί που δεν την ζητάνε
και περιμένω να με κοιτάξεις στα μάτια
να καταλάβεις
χωρίς να χρειαστεί να ζητήσω βοήθεια.

.
τι;όχι!δεν εννοούσα αυτό!
ούτε αυτό βλάκα
καλά πλάκα έκανα δεν το κατάλαβες;
αλήθεια δεν το εννοούσα έτσι

τετάρτη 05/06/13
τόσο καιρό έχω να γράψω ημερομηνίες
ξέχασα πάλι τι χρονιά έχουμε
ψάχνω να μας βρω πιθανές εξελίξεις,πιθανά τέλη

χτες αποφάσισα ότι μ'αρέσουν τα μάγουλά μου
μπορώ να τα αντέξω στο πρόσωπο μου
άμα βλέπεις το προσωπό με τον ίδιο τρόπο που το έβλεπα εγώ
πολλές φορές όταν κάνω ζουμ άουτ απ'το πρόσωπό σου
ξενίζομαι και σκαλώνω
πιάνω τον εαυτό μου να λέει "μπορώ να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο;"
κάπως σαν να βλέπω τον συνδυασμό των φάτσεων μας αισθητικά

αυτό το παιχνιδάκι που ξεκίνησα
να σκέφτομαι αν θα μπορούσα να πω για τον τάδε άνθρωπο
"εγώ είμαι ο άνθρωπος της ζωής σου"
πολύ με έχει καταστρέψει
-ακούω ασανσέρ,ακόμα πιστεύω πως θα ρθεις-
αυτές οι καταστροφικές σκέψεις είναι καυτές
τις απωθώ από το μυαλό μου γιατί ξέρω ότι δεν μου κάνουν καλό
-είναι μη φυσιολογικές,μη κουλ-
αλλ-εσύ.λες δεν θα ρθεις.-άντε πάλι να γυρίσω στον ειρμό μου τώρα-θεέ μου πρώτη απόρριψη νομίζω
το μυριζόμουν.θα προτιμούσα να μην μου χες στείλει.θα ταν πιο κουλ.τώρα και βίωσα την απόρριψη στα μούτρα και ξεφεύγει απ'τον κουλ ελεγχό μας,θεέ μου,στέλνουμε και μηνύματα μέσα στην μέρα,όχι,όχι,πρέπει να βρούμε πάλι τον έλεγχο,υπερένταση,με 2 ώρες ύπνου,σκατά,σκατά,σκατά,κι ύστερα πάλι γιατί δεν πέφτουμε με τα μούτρα;να απ'την άλλη είδες πως βανδαλίστηκε εκείνη η σχέση;ναι αλλά απ'την μία τι ίδια περίπτωσή είναι;ή μήπως να το γενικεύσω και να αρχίσω να λέω "πουτάνες όλες τους.'";
-χωρίς θαυμαστικό-

ηρέμησε κορίτσι μου ανάσες,άναψε τσιγάρο,κούλαρε δικέ μου.μα όχι δεν γίνεται να αφήσω το μολύβι.ούτε για να το ξύσω καλά καλά.μα ναι μπορώ να ακούσω τη φωνή μου.αυτή είμαι εγώ!αυτή που γράφει αυτές τις λέξεις!
γόπες και γομίδια
    εεε ξυστρίδια
τσιγάρο,τσιγάρο.τσιγάρο.παύση.
    πότε θα σταματήσει να έρχεται η λέξη ποζεριά στο μυαλό μου;
την κάνω μπλοκ αλλά που;
μα τι άγχος για την αυθεντικότητα!
αυτό το κορίτσι πρέπει να ναι πέρα για πέρα αληθινό!
Μα ναι κυρ-Βάγγο μου,το οφείλω στον εαυτό μου κυρίως.το αισθάνομαι να με βαραίνει σαν αποστολή /καθήκον

ΤΣΙΓΑΡΟ!(τώρα)

.
έχει ένα σπίτι που μπορεί κανείς να το ζει με τον μεγαλύτερο δυνατό τρόπο
να ξερνάει τον εαυτό του στους τοίχους όσο κανένα άλλο
και δεν ζει ποτέ μέσα σ'αυτό.
τι κάνεις όταν ξυπνάς;
γιατί καπνίζεις με τέτοια φιλτράκια;ποζεριά;
γιατί αυτόν τον καπνό;
γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι;
τώρα;τώρα τι σκέφτεσαι;γιατί;
όλα πρέπει να χουν κάποιο λόγο για να τα κάνεις κι όταν δεν έχουν να σκέφτεσαι πως δεν το κάνεις για κάποιο λόγο(χωρίς να το πιστεύεις και πολύ όμως έ;)
 
σου λέω συγνώμη κι ας ξέρω ότι δεν πρέπει
ή δεν το αξίζεις να σου πω συγνώμη
ή δεν μου αξίζει
από αδιαφορία;
να μπω στον κόπο;
που να μπαίνω σε κόπο τώρα.
Νυστάζω.

11/06/13
Δεν θέλω να μιλάω γι'αυτό
το κάνω να φαίνεται μικρό

15/06/13

έχουμε πόλεμο.δεν το γελοιοποιώ.ίσα ίσα το παίρνω στα σοβαρά.ούπς.πάλι απολογητική είμαι.
έχουμε πόλεμο.πρέπει να οχυρωθώ.

.
πιέζω με δύναμη τα χείλη μου στο μάγουλό σου
κεφαλοκλείδωμα
σταματάω
τα ούλα μου έχουν ματώσει
πιο απαλά
πιο απαλά για να σε προλαβαίνω
κι όλη αυτή η λογοκρισία
μυγάκια εγκλωβισμένα στο βούτυρο
πάλι τα κατάστρεψα όλα.
είμαι ένα τέρας που δηλητηριάζει τα πάντα στο πέρασμά μου
αν μπορείτε σταματήστε με.
πως θα βγάλω τα μυγάκια απ'το βούτυρο;
κι ύστερα -δεν είναι αρκετό αυτό-
πως θα προλάβω να σκαλίσω το βούτυρό μου;
ποιητική αηδία της γλώσσας

24/06/13
κι όλα αυτά που συνεχίζουμε να λέμε
χωρίς να ξέρουμε αν τα εννοούμε πια
μόνο και μόνο γιατί έτσι ξέρουμε να υπάρχουμε

ευτυχώς που υπάρχουν τα τσιγάρα
και μπορείς να κάνεις κάτι όταν δεν ξέρεις τι θέλεις ή πρέπει να κάνεις τα επόμενα λεπτά
ή όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνεις

03/07/13
αρρωσταίνω.αρρωσταίνω.


05/07/13
γαλλικός καφές και παγάκια
κάθομαι σε ένα μαρμάρινο τραπέζι όπως η σκάρλετ γιόχανσον στο βίκυ κριστίνα μπαρτσελόνα
στο τραπέζι της κουζίνας μου
γιατί δεν ήρθες ποτέ να δεις το σπίτι μου;
δεν σε νοιάζει πραγματικά έτσι;
στην μια άκρη του τραπεζιού κάθομαι εγώ κι η κούπα μου
στην άλλη η μαμά μου και το λάπτοπ
και στα παγάκια στον γαλλικό κάνουν κριτς κριτς τα καημένα
κι είναι πάραπονεμένα
η μαμά μου γελάει με αστεία στο φέισμπουκ
ήρθε χαράτσι στην ανιψιά μου για το σπίτι της μπάρμπι


κι έβλεπα τα γράμματα των κοριτσιών σε κείνα τα λευκώματα
χαριτωμένα και καθωσπρέπει

.
εγώ λατρεύω τα δάχτυλα των χεριών σου
αναμφισβήτητα φτιάχνεις τα καλύτερα τόστ
εσύ λατρεύεις τα δάχτυλα των ποδιών μου
τα μπάζεις μέσα στην στοματική σου κοιλότητα
εσύ είχες δίκιο όταν έλεγες πως εγώ θα αναμασήσω την καλοκαιρινή τροφή
εγώ δεν λέω τίποτα όταν εσύ έχεις δίκιο
και δες το στόμα μου
μασημένη τροφή
αηδία ε;
θα μάθω να μαγειρεύω τον αύγουστο
θα μάθω να σε εντυπωσιάζω καλύτερα



θα μείνω εδώ μέχρι να ερωτευτώ τα δαχτυλά μου
πέντε λεπτάκια δώσμου
κι ύστερα θα τρέξω να σε βρώ

10/08/13
είμαι τόσο μικρούλα.
γιατί τα κανα θάλασσα πάλι;
γιατί δεν το υποστήριξα καλύτερα;

27/08/13
μου πε μα τι αυτά δεν είναι για σένα

28/08/13

άμα το σκεφτώ λίγο καλύτερα σε μισώ που αντέχεις να μην μου μιλάς τόσο καιρό

3:36
θέλω να πάω βόλτα στην πόλη το βράδυ
ακούω devics  και το γατί κάθεται με μάτια μισάνοιχτα δίπλα στο λάπτοπ
πότε έφτασα σ'αυτή την σελίδα;
τι κάνεις;που είσαι;
όχι δεν με νοιάζει μη μου πεις

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

καμία απόδειξη για κείνο το ταξίδι

στον ύπνο μου είδα ότι πήγα βόλτα με το ποδήλατο
φορούσα και κράνος
έκανα ποδήλατο στους εθνικούς δρόμους μέχρι που σκοτείνιασε
πήρα μια στροφή που ανέβαινε
λάθος στροφή
εκεί είδα τρία παιδιά που μόλις είχαν σχολάσει
μου παν εκεί έχει γκρεμό
τους είπα το ξέρω
με ρώτησαν που πας
τους είπα θεσσαλονίκη
μου παν είσαι τρελή;
τους είπα βόλο εννοούσα,δεν ξέρω γιατί μπερδεύτηκα
μου είπαν αααα εντάξει τότε
τους είπα να βγάλουμε φωτογραφία να έχω απ'το ταξίδι μου
δεν ήθελαν

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

genetheirini 155
βγήκα στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο σήμερα το βράδυ
τα αγόρια της πόλης τρελάθηκαν σήμερα
τα αγόρια σήμερα βλέπουν ποδόσφαιρο
τα αγόρια σήμερα φωνάζουν,βγάζουν κραυγές αποδοκιμασίας και κραυγές ικανοποίησης
τα αγόρια σήμερα κάνουν παρέα μεταξύ τους
παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τους
πετάγονται απ'τις καρέκλες τους εκστασιασμένα και σπάνε ποτήρια
όλα τα αγόρια σήμερα έχουν τα μάτια τους καρφωμένα σε μια μπάλα
αναρωτιέμαι τι μάρκα είναι
θα την ξαναχρησιμοποιήσουν ποτέ;
μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα παλιοθήλυκο
σύντομα θα πεθάνεις στα σκουπίδια
απόλαυσε την δόξα σου βρώμα
κανείς δεν θα σου ξαναδώσει τέτοια σημασία
krumenogati 011
όποιος ξέρει τίποτα για το που βρίσκεται αυτή η σκρόφα η εξουσία
που κάνει έτσι αυθαίρετα κουμάντο στις ζωές μας
να μου πει
γιατί θέλω να τις πω δυο λογάκια της κυρίας

όταν είμαστε μαζί κάνουμε φασαρία

bday 154


(σιωπή)

(σιωπή)




(..........)

δεν ξέρω τι να τραγουδήσω

sapi 147
μα γιατί τόσο εύκολα;
μου τα λεγε η μάνα μου

ποιος θα την πίστευε 
ότι θα χε δίκιο πάλι

αν ήσουν εδώ θα χε πλάκα

κι όλα αυτά τα πρότζεκτ που ξεκίνησα
για να δυσκολέψω τον εαυτό μου με διάφορες συνθήκες
φαίνεται δεν είναι αρκετά δύσκολα

μπέιμπι στεπς 
μπέιμπι στεπς

δεν έχουμε ένα λόγο για μεγαλύτερες αποστάσεις

είμαι η μαύρη κι είσαι η πορτοκαλί

μαμά έπεσα και χτύπησα τα γονατά μου στο τσιμέντο
μαμά έχει συννεφιά σήμερα

μαμά τα ξέρω όλα
πως θα γίνει να μάθω κάτι καινούργιο;

έχω παχύνει
κι είμαι ακόμα τόσο ελαφριά

κι αυτή η πόλη είναι παντού
δεν ήμουν έτοιμη για τόσο πολιτισμό

όριστε βγαίνει ο ήλιος
και τώρα τι;

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

antrwpos 019
κουνάω τα χέρια μου
τους ώμους και τη μέση μου
είμαστε πάλι μαζί
κουνάω τα μαλλιά μου
όλα είναι σημαντικά πάλι
θα πάρουμε βασιλικό και πιπερίτσες για το μπαλκόνι

dye 073
μα δεν τα έδωσα όλα
αλήθεια είχα κι άλλα να δώσω
τα φύλαγα γι'αλλη στιγμή
για ποια δεν ξέρω
αλλά ποτέ δεν τα έδωσα όλα
κράταγα καβάτζα
γιατί αν τα δώσω όλα τι θα χω μετά;
φοβάμαι ότι είμαι πεπερασμένος
ότι έχω τέλος
δεν γίνεται να ξεμείνω
αφόρετα βραδυνά παπούτσια που στένεψαν πια

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

ομολογώ
ομολογώ
ομολογώ
κρίνετε με
έχετε την εξουσία στα χέρια σας
ομολογώ
μήπως νιώθετε πιο άνετα τώρα
να ομολογήσετε κι εσείς;
ομολογήστε
αφού ψοφάτε να ομολογήσετε
αφού ψοφάτε να σας διαβάζουν τα ημερολόγια
ψοφάτε να ξέρουν τι συμβαίνει στα αλήθεια μέσα
γιατί δεν ομολογείτε κι εσείς;
λένε πως νιώθεις καλύτερα μετά
ομολογήστε λοιπόν!
τι περιμένετε;
αν θέλετε να είστε μέρος του παιχνιδιού
ομολογήστε
αν θέλετε να σας παίζουν
ΟΜΟΛΟΓΗΣΤΕ
δεν γίνεται αλλιώς
πρέπει να ξέρουμε
όχι ότι μας νοιάζει τι έχετε να πείτε
απλά ομολογείστε γιατί πρέπει να ξέρουμε
πρέπει να χουμε καταχωρημένη την ομολογία σας
ποιoς νομίζετε πως είστε επιτέλους που θέλετε να τα κρατήσετε για τον εαυτό σας;

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

ανοίγω το στόμα μου διάπλατα ντουρουρουν μπορείς να δεις όλα μου τα δόντια απο κει; ντουντουν μην φοβάσαι νταρα σου χαμογελάω ντουρουρουρορυουν

piscine 111
ντουρου ρου ντου ντου ρουρου ντουντου
ντουρου ρου ντου ντουρουρου ντου ντου
σε ξεριζώνω από μέσα μου
νταρα ρα ντα νταραρα νταντα
νταραρα ντα ντα ραρα νταντα
οχυρώνομαι
ντουρου ρου ντου ντου ρουρου ντουντου
φοβάμαι
ντουρου ρου ντου ντου ρουρου ντουντου
αλλά νιώθω προδομένη
νταραρα ντα ντα ραρα νταντα
νταραρα ντα ντα ραρα νταντα
για να σ'αφήσω να με νικήσεις
ντα ρα ρα ντα νταραρα ντα ντα
νταραρα ντα ντα ραρα νταντα
άλλωστε έχει ήλιο εδώ
ντουρου ρου ντου ντου ρουρου ντουντου
ντουρου ρου ντου ντουρουρου ντου ντου 

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

http://picasion.com

σκέφτομαι φωναχτά
βιάζω τα αυτιά σας
επιβάλλομαι για λίγο στον εγκεφαλό σας
δεν μπορείτε να μην ακούσετε τα λόγια μου
δεν μπορείτε να τα ακούσετε σαν ήχο
να τα απομονώσετε από το νόημά τους
αναγκαστικά περιμένετε να ολοκληρώσω την πρόταση μου
για να καταλάβετε τι λέω
αναγκαστικά κρέμεστε απ'τα χείλη μου
έχω κάνει κατάληψη στο κέντρο ελέγχου σας
μην προσπαθείτε να με διώξετε
αφεθείτε,απολαύστε για λίγο την εμπειρία,αφήστε για λίγο το τιμόνι,απαλλαχτείτε για λίγο απ'τον εαυτό σας
vac2 441
τα μπούτια μας κολλάνε απ'τον ιδρώτα μεταξύ τους
βαριόμαστε να τεντωθούμε να σβήσουμε τα τσιγάρα στο τασάκι
πάλι μιλάμε για τα ίδια πράγματα
ο ανεμιστήρας της οροφής κάνει φασαρία
βαριόμαστε να σηκωθούμε να πάμε σπίτι μας να κάνουμε μπάνιο
πάλι αυτοκαταναλώνω τον εαυτό μου για να τους δώσω να καταλάβουν
τα μυαλά τους ζεσταίνονται απ'την κλεισούρα
πάλι τα αγόρια είναι αγόρια
και τα κορίτσια κορίτσια

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013


είχα υπερένταση
οι σαγιονάρες μου χτυπούσαν νευρικά το βρεγμένο τσιμέντο της αυλής
η αδερφή μου διάβαζε στην αιώρα
η μάνα μου κοίταζε επίμονα στο κενό
η γιαγιά μου ανοιγόκλεινε το στόμα της και σημείωνε τα δευτερόλεπτα με τον ήχο του σάλιου της
ο μπαμπάς έκανε λίστα με τα πράγματα που θέλανε
ρώτησε ποιός έχει όρεξη να τον συνοδέψει
είπα εγώ έχω όρεξη για βόλτα με το αυτοκίνητο
μου πε θα πήγαινε μόνο μέχρι το μπακάλικο δίπλα
συνέχισα να κουνάω νευρικά τα πόδια μου
κάποιος με πήρε τηλέφωνο και βγήκα απ'το σπίτι για να μιλήσω
γύρισα και μάζεψα τα πράγματά μου για να την κάνω για τον μώλο
μόλις βγήκα άκουσα την γιαγιά των διδύμων να μιλάει κάπου κοντά μου
δεν είχα καμία όρεξη να με ζουμπήξει στα βυζιά της και να με με φιλάει με βία στο μέτωπο
βρώμαγε χωριατίλα κι εδώ που τα λέμε με φόβιζε και λίγο
περπάτησα γρήγορα σέρνοντας τάχα αδιάφορα τις σαγιονάρες μου στην άσφαλτο
προσπέρασα δύο αγοράκια που φώναζαν από μακριά ο ένας στον άλλον
τα είδα με την άκρη του ματιού μου να με ακολουθάνε μέχρι τα βράχια
κάθισα στον συνηθισμένο μας βράχο και τα αγοράκια για κάποιο λόγο έφυγαν
γύρισα την πλάτη μου στο χωριό και κοίταζα την αδιάφορη γραμμή μεταξύ ουρανού και θάλασσας
προσπάθησα να εναρμονιστώ με το περιβάλλον μου
μηδένισα την συνείδηση μου κι αύξησα την συγκέντρωση μου σ'αυτά που μου συνέβαιναν έξω μου
μπορούσα τώρα να προσανατολίσω του ήχους που έρχονταν
τα σχεδόν ακίνητα κύματα γύρω μου
κάτι φωνές απ'την οικογένεια που μένει στον παλιό μώλο πίσω μου
τον ήχο της μπάλας του μπάσκετ των παιδιών τους
ένα πριόνι από κάπου στον λόφο απέναντι
δυο τρία σκυλιά να γαβγίζουν μακριά πίσω μου
τα μεμονωμένα αυτοκίνητα που περνούσαν απ'την προβολή της θέσης μου στην ευθεία του δρόμου
και τα τζιτζίκια διάσπαρτα δεξιά μου
έβαλα τα πόδια μου στο νερό κι έστριψα τον τελευταίο μπάφο
ξάπλωσα στον βράχο για να τον πιω
κάποια στιγμή άκουσα άγνωστα βήματα που δεν τα είχα καταχωρήσει στους χαρτογραφημένους ήχους
γύρισα κι είδα την μαυρισμένη πλάτη του γυμνασμένου μεσήλικα που όπως φαινόταν άνηκε η βάρκα που μπήκαμε κρυφά χτες το βράδυ
σκέφτηκα πως ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί ερωτικά πολύ μεγαλύτερο μου άντρα εκτός από αυτόν τον μπάροουζ μπεκρή του χωριού που σηκώθηκε να χορέψει ζεϊμπέκικο χτες στο πανηγύρι
μου φαίνονταν αδιάφοροι
αναπόφευκτα πέρασε απ'το μυαλό μου να του ζητήσω να ανέβω για βόλτα στην βάρκα του
δυστυχώς είχα ακόμα ένα μπάφο στα χέρια μου
γύρισα πίσω να κοιτάξω φοβισμένη μη φύγει
ήπια γρήγορα τον περισσότερο και πέταξα τον υπόλοιπο στη θάλασσα
σηκώθηκα και του πα να του κάνω μια ερώτηση
γύρισε ξαφνιασμένος
τον ρώτησα αν θα φευγε για ώρα
μου πε πως δεν θα φευγε καθόλου είχε έρθει μόνο για να βάλει βενζίνη
του πα αα κρίμα είχα όρεξη να πάω βόλτα με την βάρκα
είπα πως δεν πείραζε άλλη φορά
με ρώτησε τίνος είμαι
του απάντησα όπως είχα συνηθίσει να αυτοπροσδιορίζομαι στο χωριό
μου πε όχι αύριο είναι αργία από μεθαύριο αν σε πετύχω
του πα ναι ναι και γύρισα στον βράχο μου
και βόλτα δεν πήγα και έδωσα τα πλήρη στοιχεία αναλαμβάνοντας την ευθύνη των παρορμήσεων μου
ένιωσα πως ήθελα να το πω σε κάποιον
εκείνη ήταν διακοπές με τους φίλους μας κι είχαμε καιρό να μιλήσουμε καλά
εσύ δεν ξέρω δεν είχα όρεξη να σου μιλήσω για μένα
μετά από αυτά που μου πες για σένα
τον μπαμπά τον απέκλεια γιατί αυτό θα ενίσχυε τις σχέσεις εξουσίας
μεταξύ παιδιού που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή και πατέρα
είπα γάμα το θα το γράψω κι άρχισα να γράφω
κι έγραφα
μέχρι που μετά από λίγο σκοτείνιασε και δεν έβλεπα πια
και σηκώθηκα να φύγω ανολοκλήρωτη

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

προσδοκώ ανάσταση νεκρών

το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.το θρόισμα των φύλλων.

το θρόισμα είναι μια λέξη που εμφανίζεται μόνο σε ζευγαράκι με τα φύλλα.

θέλω να βάλω φωτιά σ'αυτές τις λέξεις που δεν μπορώ να τις χρησιμοποιήσω από αποστροφή για την τόση γραφικότητα τους.
να τις παρακολουθήσω να ξορκίζονται και τα κακά πνεύματα που τις βαραίνουν να αναδύονται μέσα απ'τους καπνούς
για να μπορέσουν να απολυμανθούν απ'το αρχικό τους βάρος
και να μπορέσω,όντας καθαρές πλέον, να τις χρησιμοποιήσω ξανά.
θέλω τις περιθωριοποιημένες μου λέξεις πίσω στο λεξιλόγιο μου.

θέλω να καταστρέψω αυτά τα πράγματα που με κάνουν να νιώθω δυσφορία
όταν δημοσιεύω κάτι με μεγαλύτερο ρίσκο έκθεσης

θέλω να καταπολεμήσω αυτά τα πράγματα που με κάνουν να θέλω να δικαιολογηθώ στον κόσμο.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

παιδιά από δω τα βυζάκια μου,βυζάκια πείτε γεια στα παιδιά

rafina13 034
αυτά είναι τα βυζιά μου
κόσμε αυτό είναι το στήθος μου
όσοι δεν το έχετε δει ποτέ είναι κάπως έτσι
434 άνθρωποι που παρακολουθείτε αυτό το μπλογκ
που ξέρετε πως είναι τα δάχτυλα των ποδιών μου και οι τρίχες των χεριών μου
κοινό που με παρακολουθείς να εκθέτω τον εαυτό μου
υπόλοιπο ιατρικό επιτελείο,αγαπητοί ειδικευόμενοι
που παρακολουθείτε την εγκεφαλική μου εγχείρηση
ορίστε τα βυζιά του ασθενούς σας
αγαπητέ ανώνυμε που ήθελες να δείχνω βυζιά
πάρε δύο
τα δικά μου
αγαπητή μαμά και μπαμπά
αν τύχει και πέσει το μάτι σας στην φωτογραφία
αυτά είναι τα δικά μου βυζιά
ναι τρύπησα την ρώγα μου
αγαπητέ ζηλιαρούλη μπλόγκερ
που θα σχολιάσεις την αύξηση της επισκεψιμότητάς μου μετά από αυτό
σόρρυ φίλε μου
σόρρυ που ζούμε σαυτόν τον κόσμο που μυστικά διψάει για βυζιά
με τους ίδιους κανόνες παίζουμε
βγάλτα κι εσύ αν θες κι έλα να κάνουμε κόντρα
για τα θεαματικότερα βυζιά
σου κάνω diss

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

tent 046
αποθήκευση λέξεων
τεράστια αποθήκη λέξεων
παραμένουν ανενεργές στο υπόγειο
ραδιενεργές

έκρηξη

για μερικά λεπτά η πλάση θα μείνει σιωπηλή
κι αμέσως μετά θα αρχίσει να κλαίει
γιατί κλαις πλάση;
τσέρνομπιλ
τερατογέννεση
μεταλλαγμένα παιδιά
και γιατί κλαις πλάση;
δυο μάτια είναι πάντα καλύτερα από ένα
πόσο μάλλον τα τέσσερα
έλα μη φοβάσαι το παραλήρημα θα χει πλάκα.
επανάσταση δεν ήθελες πάντα;

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

αυτό είναι το πιο naked under the blankets post που έχω κάνει

tent 070
tent 081
tent 093
είναι κάτι ώρες που θέλω να μπω πίσω στην κοιλιά της μάνας μου.

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

day4 017
day4 020
όταν είμαστε στο σπίτι παλεύουμε για το πόσο κοντά είναι οκ να βρισκόμαστε
στριμωχνόμαστε στον καναπέ
παίρνουμε άνετες πόζες
ακουμπιόμαστε αναγκαστικά
όταν βγαίνουμε έξω
δεν υπάρχει τίποτα να μας οριοθετεί σκηνοθετικά
στεκόμαστε μέσα στη ζώνη μέγιστης απόστασης που επιτρέπει σε δυο ανθρώπους να ορίζονται ως δύο άνθρωποι που βγήκαν μαζί.
κι απότι φαίνεται αρχίσαμε να βγάζουμε ρίζες στο ίδιο σημείο.

Αγαπητέ μου παραλήπτη,

day4 127
έφτιαξα μία εξαιρετική ομελέτα φούρνου σήμερα.
με φέτα και ντομάτα.
έβαλα το χέρι μου στο βάζο με τις ελιές του μπαμπά κι έβγαλα κάτι αηδίες.
χωρίς ελιές δηλαδή.
και βγήκε πανοστιμη κι αφράτη.
ίσως φταίει η πολύ σωστά κι υπολογισμένα τριμμένη φέτα.
δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να ναι.εγώ μια απλή ομελέτα ηθελα να φτιάξω.
δεν ξέρω τι μπορεί να είναι που βγηκε τόσο γαμάτη.αυτά είναι για σας τους μαγείρους.
εγώ ένα απλό κορίτσι είμαι.λαικό που λέμε.
ελπίζω να είστε καλά στην υγεία σας.


τους θερμούς χαιρετισμούς μου,
εγώ

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

banier 074
βήχω του πούστη σαν φυματική
φοβάμαι ότι η ψυχή μου θέλει να μου βγει απ'το στόμα
κλειδαμπαρώνομαι στο σπίτι
κλείνω παράθυρα και πατζούρια
να κρατήσω την ψυχή μαζί μου
κι αυτή χτυπάει στο τζάμι σαν μύγα και γυρίζει πίσω και με πλακώνει

είμαι άρρωστη
στο μπαλκόνι δεν τολμώ να βγώ.
μου ξεσκίζουν το δέρμα τα κουνούπια
φοράω τα καλά ρούχα της γιαγιάς
μην μου πουν ότι σάπιζα εξαθλιωμένη

αντεπιτίθεμαι
σε βάζω στην κατήγορία των ανθρώπων
που εκδικούνται τους γονείς τους επειδή τους μεγάλωσαν με σαμπουάν όχι πια δάκρυα

το φλέμα μου ανεβαίνει στο στόμα
το διαλύω με σάλιο και το ξανακαταπίνω
δεν κάνει

χαλάω την συλλογή μου από εισητήρια

στο σπίτι όλα είναι ακίνητα
τίποτα δεν μου προκαλεί το ενδιαφέρον
έχω ξεκοκαλίσει όλα τα πράγματα που υπάρχουν στο σπίτι
όλα τα ρούχα,τα βιβλία,τις φωτογραφίες,τα γράμματα,τις κονσέρβες
δεν υπάρχει πια αφίδρομη σχέση ανακάλυψης εαυτού και σπιτιού
χορεύω σ'όλο το σπίτι
γεμίζω κάθε γωνία του σπιτιού με κίνηση
με την παρουσία μου
το σπίτι προσδιορίζει τα όρια της κινησής μου
το σπίτι είναι το σέηκερ
κι εγώ ο φραπές μέσα του
προσπαθώ να δω απέξω
να δω ποιό χέρι με εξαναγκάζει σε κίνηση

όταν καπνίζω ο βήχας μου ημερεύει
υποτάσσεται στον κύριο
ο κύριος καπνός κυριεύει το αναπνευστικό μου σύστημα
ο βήχας περιμένει να φύγει ο τύραννος
για να σηκώσει το κεφάλι ψηλά
αρχίδια επαναστάτης
ο καπνός τον ταπείνωσε
αποκάλυψε την δειλία του
και τον έφερε αντιμέτωπο με την ματαιότητα

θα κάνω τον βήχα μου βόλτα στο σπίτι μετά
θα τον ταχταρίζω και θα του χτυπάω απαλά την πλάτη
να τον ηρεμήσω που κλαίει
ο μικρούλης μου πίστευε σε κάτι
ο μικρούλης μου μεγαλώνει και μαθαίνει
του πέφτει βαρύ
το ότι δεν υπάρχει τίποτα

με πήρες τηλέφωνο να βγούμε για μπίρα χτες
βαρεμένοι τύποι που ξεμείναν στην αθήνα
γνώρισα τους φίλους σου από κοντά
έπαιξα την συμπεριφορά που είχαμε συμφωνήσει
τότε που ζούσαμε την κανονική μας ζωή
προ διακοπών
προ κρίσης
είπα τα λόγια μου
αλλά από την παράσταση έλειπε το συναίσθημα
παίζαμε κι οι δύο διεκπεραιωτικά κι αδιάφορα

ύστερα τα αγόρια πήγαν να παίξουν λολ
για να περάσει το βράδυ
κι εμένα δεν μου έμεινε τίποτα να κάνω
απ'το να γυρίσω σπίτι να τραβάω τις γραμμούλες μου στον τοίχο

πασαλείφτηκα με το άρωμα της αδερφής μου
τώρα όλο με πιάνει αναγούλα

462.022 σε είδανε.από τους οποίους οι   σου κάναν λάικ. από τους οποίους οι 1.343 σου κάνανε σαμπσγκράιμπ.

ντάξει αναγκαστικά μπήκα στους  462.022. αλλά δεν ξέρω σε ποιούς από τους   θέλω να είμαι.

τα βράδια που ξεμένεις από σχέδια

banier 066
όταν αποφασίσω να μείνω μόνη μου σπίτι είμαι ολόκληρη
ικανοποιώ την μία και μοναδική
ικανή κι αναγκαία συνθήκη
που προϋποθέτει το σχέδιο μου

όταν έρχεσαι ανατρέπεις τα σχεδιά μου
όταν φεύγεις ξαφνικά
ανατρέπεις τους ρυθμούς για τους οποίους χάλασαν τα σχέδια μου
τους ρυθμούς (σου) που δέχτηκα αδιαπραγμάτευτα να διαταράξουν το σχέδιο (μου)
όταν φεύγεις ξαφνικά δεν είμαι ολόκληρη
είμαι διαλυμένη και χωρίς κανένα σχέδιο στα σκαριά

και τώρα τι;




Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

daid 011
daid 002
είχα τον βασιλιά στον σπίτι μου για ποτό τις προάλλες
η οικονόμος τρόμαξε
είπε ο βασιλιάς δεν είναι νεκρός
η φουκαριάρα γέρασε πολύ και ξεχνάει
πάει καιρός που ήρθες τελευταία φορά άλλωστε

αλλά δεν σου πηγαίνω κόντρα καταλαβαίνω


day1 017
day1 013
day1 024
μερικές φορές αναρωτιέμαι
τι παίρνουν οι άνθρωποι στο σουπερμαρκετ;
ποιο σχεδιο έχουν στο μυαλό τους ενώ ψωνίζουν;

τι ψωνίζεις στο σουπερμάρκετ;
τι μπορεί κανείς να αγοράσει στο σούπερμάρκετ;
σε ρωτάω.
συμβουλεψέ με.τι πρέπει να πάρω στο σουπερμάρκετ;

για ποιόν μαγειρεύεις τώρα που έφυγα;
τι σχέδιο ακολουθείς στο μυαλό σου αν δεν απαιτώ να βάλεις πέστο;
πως μπορείς να δημιουργείς χωρίς εμένα;
πως νιώθεις να παραβαίνεις τις αρχές σου για να ζήσεις στην πραγματική ζωή;

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

crete2 093
δεν θυμάμαι ποτέ το βλέμμα μου να ναι τόσο αδιάφορο
σιδερένιες καρέκλες,τραπέζια,μεγάφωνα
πλαστικοί καναπέδες
ιδρωμένο σώμα περιτυλιγμένο από πλαστικό σλιπιγκ μπαγκ
ανοιχτή τηλεόραση
κρεμασμένα φύλλα φυτών εσωτερικού χώρου
βαμμένα νύχια
λιωμένα πάνινα παπούτσια περιμένουν δίπλα στο αφεντικό
κοιμισμένοι άνθρωποι πάλλονται στους ρυθμούς της μεγάλης μηχανής
γυρίζω πίσω από όπου ξεκίνησα
μόνο οι μελανιές στο σώμα μου αλλάξανε θέση
αφόρετα ρούχα
αφόρετα βιβλία
λευκό κορμί 
πρησμένα μάτια
το μέλλον μου φτάνει μέχρι το κανονισμένο σινεμά
κι ύστερα ο ήλιος εμφανίζεται
και τα λευκά φώτα παίρνουν τα αρχίδια του
αλλά πως να εμπιστευτείς τον ήλιο;
δεν μας κατηγορώ είπε
κι όμως μας κατηγορούσε
το μπράτσο μου τρέμει από χτες
λες και το αίμα μου μέσα έχει κενά αέρος
τα πόδια μου τρέμουν νευρικά
τα δαχτυλά σου ίσα για να μην μπορείς να στρίψεις τσιγάρο
μικροί προδότες
λες πως είσαι κόπανος
πως καταφέρνεις να κάνεις πάντα τα μάτια σου να λάμπουν;
κι όμως είμαι ακίνητη
κι όμως το μυαλό μου είναι ακίνητο.
τι πλάκα που έχουν οι λέξεις που ντύνουν τις σκέψεις μου
τι πλάκα που έχει όταν φοράνε ότι βρουν μπροστά τους
απ'τη γλωσσική μου γκαρνταρόμπα
τι φοράς πάλι;
μην ξεγελιέσαι
ξερω πια καλά το αγαπημένο σου παντελόνι-συνείδηση
τα παπούτσια-λύσσα
την μπλούζα-άρνηση
το καπελάκι-βία
δεν στο πήρα εγώ στο ορκίζομαι
αλλά μην ταράζεσαι που ξέρω
πως στο σπίτι κυκλοφορείς γυμνός
και δεν σ'αρέσει το σώμα σου

συμπλήρωσα 5 στα 5
έμαθα ότι είμαι πάσιβ αγκρέσιβ
έμαθα ότι έχω ωροσκόπο δίδυμο
και Δία στον σκορπιό
μου παν αυτό σημαίνει
χάλια μέσα μου
κι εγώ κούνησα το κεφάλι μου