Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

ερευνητικός χρόνος

αναμασάω τους διαλόγους μας
γυρνάω στις τελευταίες νύχτες

μου λείπει η μητρική μου γλώσσα αυτή των αναρθρων κραυγών και των νιαουρισμάτων
γύρισα στην πολιτισμένη μου βάση 
εδώ διαβάζουμε, δουλεύουμε, είμαστε κυρίες

σαμποτάρω τον οργανισμό μου είμαι άρρωστη και πήγα και χτύπησα το μικρό μου δαχτηλάκι στην πόρτα τώρα κουτσαίνω δεν μπορώ να απομακρυνθώ πολύ από το τετράγωνο
με βγάζω κουτσή βόλτα να λιαστώ στον τελευταίο συνεφιασμένο ήλιο
περνάω την διάβαση αργά ένα σκυλί μου γαβγίζει
του λέω τι είναι ρε
συνεχίζει να σκαλώνει
κάθομαι στο κοντινότερο ελεύθερο παγκάκι
στέκομαι ακίνητη
δεν καπνίζω γιατί υποφέρει ο λαιμός μου
απλά στέκομαι ακίνητη και χαζεύω τον ασπρουλιάρικο ορίζοντα

είμαστε σε ένα άλλο μέρος τώρα
το καταλαβαίνουμε κυρίως ως διάφορο αυτουνού που ήμασταν 
μακριά από      τους φίλους μας

πως το κάναμε όλο αυτόν τον καιρό πριν
κλείνομαι στο δωμάτιο μου και σφίγγομαι να ζωγραφίσω πράγματα
να βρω το μυαλό μου και την φωνή μου

μία μία ανεβαίνουμε και η τελευταία
θέλω να κουνηθώ απ'την θέση μου
γιατί πιστεύω πως η στάλα θα απελπιστεί να με ξαναβρεί στη ίδια τρελή μου θέση
κλεισμένη στο δωμάτιο μου ανάμεσα σε στίβες από Α3
να κάνω αυτό που έκανα πριν κατεβούμε

αλλά εγώ αυτό κάνω στικ του δε αρτιστικ πλαν
απλά κάπως αναρωτιέμαι πως πίστευα ότι θα τα κατάφερνα
χωρίς σεξ στη ζωή μου

η καθηγήτρια μου με παραπέμπει στην tracy emin
τρελαίνομαι
βρίσκω την φωνή μου
βλέπω τον εαυτό μου την γραφή μου


και πάλι αναμασάω τους διαλόγους μας
τα σώματά μας το σεξ μας

δεν γίνεται να δείξω αυτά τα πράγματα στην τάξη
χάλασαν κι οι μαρκαδόροι μου

η ιωάννα έρχεται και φεύγει 
και ξαναέρχεται εγώ στην ίδια θέση
σκαλίζει τα χαρτιά μου βλέπει
τα σχέδια μου αναγνωρίζει σε τι αναφέρονται οι ατάκες
εγώ ντρέπομαι λέω ουπς με έπιασες
πάλι αυτός

τα νέα μου απ΄τις ώρες που έλειπες
είναι επισόδεια σε χαρτί


παίζω το μουνί μου όποτε θέλω να ξεκλάσω
σκέφτομαι κάθε καλλιτεχνης πρέπει να παίζει το μουνί του
πλέον έχω εικόνες να διαλέξω 
αλλά και πάλι δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ
δοκιμάζω να σκεφτώ σχήματα και γραφές
τα χω παίξει και προσπαθώ να τελείωσω
να σηκωθώ να συνεχίσω

δεν θα αντέξω πολύ χωρίς την μητρική μου γλώσσα
δεν πάω πουθενά άμα παίζω μόνη μου

ας ζωγραφίσω ξανά ότι μου λείπει
όταν ανοίγω τα τενεκεδάκια μου
είναι σαν να μαι σε πάρτυ


Δεν υπάρχουν σχόλια: