Μπορούσα μέσα από το φακό μου να παρακολουθώ τις κινήσεις σου.
Κρυμμένη πίσω από την ασπίδα μου,απολάμβανα τη σημασία που μου έδινες.
"Θα σε ερωτευόμουν,αν ήμουν λεσβία"είπα μεθυσμένη από το βλέμα σου,χωρίς να το σκεφτώ.
Γέλασες.
Σε διασκέδαζα.
Μόλις είχα προστεθεί στη λίστα με τα παιχνίδια σου.
Το μόνο που αποζητούσες κρυφά από τους άλλους ήταν ο θαυμασμός τους.
Είχες απόλυτη ανάγκη να σε βλέπουν με τον τρόπο που εσύ είχες επιλέξει να σε βλέπουν.
Ζούσες το ρόλο που έφτιαξες μπροστά στους θεατές σου.
Μα δεν είμαι το παιχνίδι σου.
Σε έχω τοποθετήσει στη λίστα με τους ανθρώπους που είναι καταδικασμένοι να αποζητούν ένα ακροατήριο για να υποκριθούν και να εντυπωσιάσουν.
Τι θα ήσουν άλλωστε χωρίς τα παιχνιδάκια σου?
κρίμα είναι αυτοί οι άνθρωποι, δεν είναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήlatrevo latrevo latrevo tis fotografies su k olo su to blog:)
ΑπάντησηΔιαγραφήkalispera!
Sweet pictures. I like your blog <3
ΑπάντησηΔιαγραφή