Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

τελευταία μπουκιά

γύρισα το κεφάλι μου και είδα
τον ιστό της αράχνης στη γωνία να χει επεκταθεί
τόσο πολύ κι αυτή να κρέμεται θρασύτατα κι ευδιάκριτα
που γέλασα δυνατά κι ύστερα γύρισα το βλέμμα μου
να μην την δει κι αυτός
με έβαλε να κάνω μπάνιο
σκούπισα και συμμάζεψα
είπα ότι μπορεί να μειώσω το τσιγάρο
τον άφησα να με κράζει και να με πιέζει
να φροντίζω περισσότερο τον εαυτό μου
είπα καλό μου κάνει
μαζεύα το σπίτι πριν έρθει
καλό ήταν αυτό
αλλά σύντομα άρχισα να νιώθω
ότι του άφηνα πολύ αέρα πάνω μου
κι οι φίλοι μου μου παν τι φάση;

έτσι όταν με πίεσε να φάω την τελευταία μπουκιά απ'το σουβλάκι μου
κοίταξα το χέρι του να πλησιάζει το στόμα μου
κι ύστερα κοίταξα την αγίου δημητρίου πίσω του
και δεν το πίστευα ότι συμβαίνει αυτό εδώ τώρα
είπα αρκετά με τις μαλακίες μου
είμαι μεγάλο κορίτσι
τον αγριοκοίταξα
κι αποφάσισα ότι αυτή θα ήταν
η πρώτη και τελευταία μπουκιά
που θα τον άφηνα ποτέ να με ταίσει   δημόσια

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

τα τέκνο μονοπάτια


του πα α τέλεια μπορείς να βοηθήσεις κι εμένα τότε
με ρώτησε χρειάζεσαι βοήθεια;
το σκέφτηκα
μάλλον όχι κούνησα το κεφάλι μου

σεξ και συμπάθεια

δεν είμαι καλά

μόνο δεν καταλαβαίνω γιατί τόση ενοχικότητα μου πε
απ'τα γενοφάσκια μου του πα
α έχουμε πρόβλημα

μέσα στο πλήθος
περιφέρεται γύρω μου
κοιλάδα
ανάμεσα στο στήθος από μαλάκη μπλούζα
αεροδρόμιο για την μούρη μου όποτε κουραστεί

αλλά αυτή δεν κουράζεται περιφέρεται στον αέρα ανάμεσα στα κεφάλια μας
να συνθέσει όλες τις εικόνες που την χαιδεύουν  σε κάθε περιστροφή αθροιστικά

τα πόδια μου τινάζονται σπαστικά να κάνουν το μουνί μου να σκάσει
αλλά δεν σκάει προς όποια κατευθυνση κι αν κοιτάξει γελάει

αυτά θα έχουμε τώρα
ναι αυτά θα έχουμε τώρα



κάνω κατς απ με την τελευταία βερσιόν του κορμιού σου να χορεύει
δεν μπορώ να μην ακουμπάω το δέρμα σου
προτιμώ να μη μιλήσω και χαμηλώνω το βλέμμα

γύρω
κόκκινα και μπλε φώτα στις μούρες σας σαν τρισδιάστατες χωρίς  τα γυαλιά

γυρνάω και βλέπω την κυρία μου
να χορεύει μελαγχολικά χωρίς κολιέ αυτή τη φορά
της λέω κυρία μου
και μου φοράει τα γυαλιά καρδούλες
και τότε βλέπω
τον τεταρδιάστατο χώρο
είναι-όλοι-τους-υπέροχοι
νιώθω αυτήν την εφηβική ιδέα να με κυριεύει πάλι

τα βγάζω γρήγορα
να μη με καταλάβουν
πως έχω καρδούλες για μάτια

καλύτερα να ηρεμήσω
πως μπορώ να σου εξηγήσω
τα χεράκια που τρίβονται μεταξύ τους
δεν είναι ναρκωτικά

αλλά φταίμε εμείς που βαδίζουμε σε τέκνο μονοπάτια τελευταία







Κυριακή 14 Μαΐου 2017

γερόλυκες σατερντέι νάιτ

στην πόλη μου θεωρούμαστε πια γερολύκαινες
μπαίνοντας στο αυτοκίνητο που θα μας γύριζε σπίτια μας
η Α ειπε οτι ο τάδε είπε κάτι που είναι όντως αλήθεια
ότι είμαστε σ'αυτήν την ηλικία που δεν αναγνωρίζουμε πια
γνωριμες φάτσες στα πάρτυ στους χώρους

δεν με χάλαγε
μπαίνοντας στο πάρτυ είπα στην Ν ότι νιώθω αόρατη με ωραίο τρόπο
είχα αυτό το χαζό σχεδόν μόνιμο πια χαμόγελο
με διασκέδαζαν όλα
γύρναγα κι ανταλάζα ματιές με την Ν
πάντα κρίτικαλ ντάνσινγκ

τα αναρχικά κορμάκια μου φάνηκαν πως κουνιόντουσαν αμήχανα
στο execute my vision
υφανέτ 2017

ένας τύπος μου πε να κάνουμε πως μιλάμε
να πάει ο φίλος του να μιλήσει στην Ν
με ρώτησε αν έρχομαι λάιβ τι λάιβ
μεθυσμένα ξωτικά είπε και χάσμα
αρχαιολογία του κινήματος

ψάχνω τον άνθρωπό μου στο πλήθος
τα μάτια της αισθητά σκοτεινιασμένα
μπορεί απλά κουρασμένα

η Ν καταλαβαίνει πάντα αμέσως
πιο πριν περπατάμε στην παλιά της γειτονιά
σχολιάζουμε ανθρώπους κάγκελα πλακάκια
σκέφτομαι πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε τέτοια βόλτα
σκέφτομαι όλα αυτά που δεν λέμε ποτέ
όλα αυτά που αφέθηκαν να ειπωθούν σε κάποιο μελλοντικό επισόδειο επόμενης σεζόν
πήγε 5η χωρίς να ξέρουμε πόσες ακόμα απομένουν
την κοιτάω κι όλα τα πράγματα που θέλουν να ειπωθούν
ανεβαίνουν στο στόμα κι ύστερα ξανακαταπίνονται
σαν τάση για ευχάριστο εμετό
δεν πειράζει που έχουμε καιρό να κάνουμε τέτοια βόλτα
ξέρουμε αυτές τις βόλτες και θα τις ξέρουμε για πάντα

μέσα στο πάρτι αναρωτιέμαι τώρα αν η Ν καταλαβαίνει
ότι χορεύω στο μυαλό μου με τα μαλλιά της μπροστινής μου
που χαιδεύουν το πρόσωπό μου όσο κουνάει το κεφάλι της

υποψιάζομαι ότι καταλαβαίνει γιατί
μας αρέσουν οι ίδιοι άνθρωποι

σκεφτόμαστε με παρόμοιο τρόπο
με την έννοια ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες
που επικοινωνήσαμε σε όλες αυτές τις σεζόν που μεγαλώσαμε μαζί

εμείς οι γερολύκαινες
πάει καιρός που επιτρέψαμε στις σιωπές να μπούνε στην παρέα μας
έχουμε τα μάτια για σπίτι και τα μάτια λένε πάμε σπίτι

γυρίζουμε σπίτι








Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

αγνωστικιστική μέρα


ξύπνησα με κάποιο παράπονο σήμερα να πάω στη δουλειά
στο ασανσέρ για πάνω η άνια μου πε ξέχασε να πάρει σερβιέτες
και έτριψε το κεφάλι της
της είπα κι εγώ ξύπνησα έτσι και σταύρωσα μουτρωμένα τα χέρια μου
να της δείξω πως έτσι

όταν πήγα να κάτσω το αφεντικό μου με εβαλε να ανοίξω καλά το παράθυρο
να βγάλει την καινούργια γλάστρα που έφερε στο περβάζι
κι ένιωσα αυτό το παράθυρο να μου κλείνει το μάτι πως θα ναι το σπίτι μου για το καλοκαίρι


σαν το μόνο πράγμα που ξέρω για το μέλλον

η μέρα κύλησε σε ένα κλίμα αγνωστικιστικό για το μέλλον της μέρας
ήταν μουντά έξω
στεναχωριόμουν που δεν μπορώ να καπνίσω
αλλά ταυτόχρονα χαιρόμουν κιόλας γιατί δεν νιώθω λίγο μπλιάξ τελευταία με το κάπνισμα
που αυτό κι αν δίνει στον αγνωστικισμό
και μετράγαμε την ώρα που απομένει σε μπισκοτάκι ανά τέταρτο

τι φάση ήταν αυτο που ένιωθα

δεν ήμουν δεμένη με καμιά ιδέα που μπορούσε να με κρατήσει σε κάποιο νόημα
σαν να μην ξέρω τι θα χει γίνει σε κάποιες μέρες
παραίτηση από την συνεχή αγωνία για νοηματοδότηση;
δεν υπήρχε κάτι που με νοιαζε να ερμηνεύσω
τα πράγματα γινόντουσαν πολύ ακαταλαβίστικα ή πολύ απλά
δεν υπήρχαν πράγματα να πεις μόνο να κάνεις
τα βλεπες να σουν κλείνουν το μάτι απ'τη γωνία αυτής της σπείρας


στο μεταξύ σκάσαν μύτη τα απογεύματα
ακόμα κι αν ήταν μια ώρα καύσωνας και μετά συννεφιά
τα μπρατσάκια είναι σίγουρα έξω
τα κορίτσια αράζαν με τις γλάστρες τους στα γρασίδια και μας είπαν τα χαρτιά

νοιάζεται
τηλεφώνημα
τσακωμός
σεξ
διλλήματα
απόσταση
ζήλια

αυτά ήταν όλα τα χαρτιά της τράπουλας
σε διαφορετικούς συνδυασμούς για την κάθε μία

τι να πεις

μόνο να βγαίνεις για αγνωστικιστικές μπίρες μπορείς