Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

οι ανοιξιάτικες εμμονές




φώναξα σε ένα τύπο στο πάρτι που μου λεγε πως δεν έχει έρθει η άνοιξη ακόμα
γιατί ο φλεβάρης κι ας φλεβίσει μάρτης γδάρτης κακός παλουκοκάφτης
του πα ας μας παλουκοκάψει αν είναι να μας κάνει τέτοιες μεράρες στο μεταξύ
[την περιμένω όπως μου λένε τα τζάμπο να περιμένω τα χριστούγεννα]
η άνοιξη είναι διαδικασία κι όσο πιο νωρίς την ξεκινήσεις τόσο μεγάλη διάρκεια θα χει


μια απ΄τις μέρες της εξεταστικής βγήκα και το νιωθα στο δέρμα μου μέσα απ'το ξεκούμπωτο μπουφάν μου
ένιωσα σαν να με φώναξαν και γύρισα ξαφνιασμένη
όπου να ναι θα ήταν εδώ


[1η βδομάδα επίσημης άνοιξης]
η τσικνοπέμπτη σαν μικρή ανοιξιάτικη πρωτοχρονιά
αυτές οι φορές που όλοι είναι συντονισμένοι στο περιβάλλον τους
γίνεται αντιληπτή από όλες τις αισθήσεις
 -τσίκνες και χάχανα από σκόρπια μπαλκόνια ανά δρόμο
ξαφνικά όλα τα μαγαζιά ανεξαρτήτου είδους αποκτούν αυλές
από παρέες που ψήνουν σουβλάκια
κι όλοι έξω είναι πιο τολμηροί με το ντυσιμό και την συμπεριφορά τους
they fool around

ενδώσαμε γλυκά
μήπως να κάνουμε τίποτα την τσικνοπέμπτη;
(όπως κάνουν οι άνθρωποι που μένουν σε ένα μέρος)
άλλη μια τελετή για την επιθυμία μου να ριζώσω

πλέον ύπο το πρίσμα των ημερών:
(βλ. όλοι συζητάνε για το ότι μαζεύουν σιγά σιγά τα μπογαλάκια τους και φεύγουν)
this is our last call for adventure


τοπικά προσδιορισμένες δράσεις
σαν καραβάνι μετακινούμασταν σε σημεία στάσης στην πόλη
και πίναμε ρακές σχολιάζοντας τα πράγματα που άλλαξαν από την τελευταία φορά που θυμόμασταν να διασχίζουμε την τσικνούπολη

παρατηρώ τον εαυτό μου να βγάζει συνεχώς συμπεράσματα
τώρα;τι κάνουμε;α μήπως τελικά είναι έτσι;μήπως να ενσωματώσω αυτήν την αλήθεια στην πραγματικότητα μου;κι αν δεν είναι έτσι όπως τα περιμένουμε;κι αν τελικά δεν αξίζει να κάνουμε κοπάνα απ΄τα ρώσικα;
η φάση όλο με αφήνει να την αφήσω λέγαμε αλλά δεν το βάλαμε κάτω
το πιέσαμε μέχρι το τέλος κι όπου υπάρχει πίεση και αλκόολ υπάρχει ξέσπασμα
υπάρχει άνοιγμα
υπάρχει άνοιξη

[2η βδομάδα της άνοιξης]
προ καθαράς δευτέρας και τσεκάρω ήδη τη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου
πότε θα βάλει τα παγωτά
μετά τις πρώτες μέρες αγωνίας και αλλεπάλληλων συμπερασμάτων
συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα ερχόντουσαν σε μένα
από μόνος του ο κόσμος μου ήταν ανοιχτός και δραστήριος και ορεξάτος
και γω μπορούσα απλά να αφεθώ και να το απολαύσω

[ο εγκέφαλος μου έχει κλειδώσει στο ότι θέλει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους γύρω του γιατί τον βοηθάνε να ξεμπλέκεται και έχει ανοίξει διάπλατα να μην διακόπτεται η ροή προς τα έξω και να διαπερνάται από ανοιξιάτικο αεράκι]

είμαι έτοιμη να διατυπώσω κοινά συμπεράσματα με τους γύρω μου
καλως ήρθες άνοιξη καλως ήρθες πόλη

[η ζωή είναι πιο εύκολη όταν εντοπίζεις μια περιοδικότητα]

Δεν υπάρχουν σχόλια: