η ναταλία μου απάντησε ee polu oraia
αποκλείεται να το κανε καταλάθος - σίγουρα της άρεσε έτσι γραμμένο
μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια
επειδή εμένα μαρέσει πολυ το y που χρησιμοποιείς για υ
μου φαίνεται σέξι και τσαχπίνικο
ή έτσι το διάβαζα στις γραπτες μας επικοινωνίες
..
Χτές όταν έπεσα για ύπνο σκέφτηκα
ότι όταν είσαι μόνος σου σκέφτεσαι περισσότερο τους ανθρώπους που σου λείπουν
όταν θες να διαχειριστείς το εσωτερικό σου κενό
να το αγκαλιάσεις σαν φυσικό χαρακτηριστικό του είδους σου
και αποφεύγεις να το ταυτίσεις με το συγκέκριμένο ερωτικό πρόσωπο
το μυαλό σου περιφέρεται νοσταλγικά στις ανθρώπινες επαφές σου
σκέφτόμουν τους φίλους μου,τους ανθρώπους που χαμογελάω στην ιδέα ότι θα τους δω,
αυτούς που θα αργήσω να δω ακόμη
νιώθεις καλά που αναρωτιέσαι
πως να εξελίχθηκαν τα πράγματα απ'το σημείο που τους άφησες
όταν είσαι μόνος κεφαλάκια αγαπημένων ανθρώπων εμφανίζονται πάνω απ'τους ώμους σου
μοιάζει λίγο με αυτά που είπες ότι φαντασιώνεσαι περπατώντας στο δρόμο με ακουστικά
πολλοί λένε πως κάνουν συζητήσεις με τους δικούς τους στο κεφάλι τους
και στο πρώτο επισόδειο η μικρή βοηθός ζητάει συγνώμη από τον κ.Kitteridge
που κάνει τόσες συζητήσεις μαζί του στο κεφάλι της
δεν ξέρω μ'αρέσει πολύ η ιδέα ότι μπορείς να περάσεις νοητές περιπέτειες
όσο εξερευνάς τα συναισθήματα σου για τον άλλο
...
η εξεταστική σεπτεμβρίου είναι σίγουρα εσωτερική περίοδος
στην πρώτη μεγάλη συνεφιά
στους δρόμους βιώνεις μια ενιαία αποσπασματική συζήτηση
για τον καιρό
το πάει για βροχή/έχει να ρίξει/να βρέξει να ξεσπάσει
ιδιοκτήτες μαγαζιών στην αυλή τους στην αγιου δημητρίου
κάθονται στα τραπεζάκια τους και περιμένουν τον ουρανό
να ξεσπάσει σαν να του λένε κλάψε κλάψε να ηρεμήσεις
κι όταν θα ξεκινήσει να ρειβάρει
εμείς θα πίνουμε τους πρώτους ελληνικούς μας
συντονισμένοι λες κι είναι πρωτοχρονιά ή δεκαπεντάυγουστος
ή όποτε άλλοτε αναγνωρίζουμε ότι μας επηρεάζόμαστε συνολικά
η ιωάννα γύρισε απ'τα νησιά με πολύ αισιοδοξία για την χρονιά που έρχεται
εγώ τι να σας πω ρε παιδιά πολύ αισιοδοξία με έχει πιάσει
ανακοίνωσε στις πρώτες επαφές της
γέμισες τις μπαταρίες σου δηλαδή ρώταγε στο τέλος του κατσαπ
όλοι παραδέχονταν πως
ναι τις γέμισαν
η ιωάννα το είπε κι εμείς δεσμευτήκαμε πως συμφωνούμε
όσοι δεν συμφωνούσαν δεν πείραζε
γιατί θα τους φροντίζαμε εμείς οι υπόλοιποι που το νιώθαμε
δεν πέφτουμε
τι κάνουμε τότε
αιωρούμαστε
στο κενό πριν την αρχή
δεν υπάρχει κενό βέβαια
είναι το δωμάτιο που βρίσκεσαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου