Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

απ'τον υπαρξισμό στην οικιακή οικονομία

μολις έμαθα ότι απολύσαν τον μπαμπά
σκατά κι απόσκατα
δεν ξέρω πόσοι πλανήτες πέσανε πάνω στα οικονομικά μου σήμερα
αλλά απ'το πρωί σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω δουλειά
απ'την εκδρομή που δεν μπορώ να πάω
μέχρι το πόσο ενοχλητικά νηφάλια ένιωθα χτες που δεν είχα λεφτά για ποτό

το πρωί είχα πάει σουπερμάρκετ ενθουσιασμένη που μου βαλε λεφτα η μάνα μου μετά από δυο μέρες δανεικών / είχαμε συμφωνήσει αυτην την περίοδο της εξεταστικής να παίρνουμε πράγματα που μπορούν να φαγωθούν σε σαλάτα /λόγω χρόνου και λόγω να χουμε τίποτα στο ψυγείο αφού θα μαστε σπίτι (η συνηθέστερη κατάσταση του ψυγείου είναι η άδεια) /ενθουσιάστηκα με την ιδέα να πάρω ψωμί να βάλουμε στην κατάψηξη να υπάρχει πάντα κάτι που να μπορεί να φαγωθεί

όταν πηγαίνω στο σούπερμάρκετ μαρέσει να παίζω το παιχνίδι του μίνιμουμ μπάτζετ:
μαρούλι 60 λεπτά/κρεμμύδια 45 λεπτά/μακαρόνια 45 λεπτά /πουμαρό το μικρό 35 λεπτά /αυγά 1,99 η δωδεκάδα

έχω ψηθεί να φτιάξω φοιτικό τσελεμεντέ

με είχε σκαλώσει πολύ όταν η κομπέιν πρότεινε στην κική στο πακέτο της συγκατοτοίκησης   :   ένα γέμισμα ψυγείου

ήμουν σε φάση ώπα κάτσε τι εννοεί αυτή γέμισμα ψυγείου
και μου σκασε η αμηχανία του πρώτου έτους στο σουπερμάρκετ με την ιωάννα που δεν ξέραμε τι υποτίθεται ότι πρέπει να πάρουμε και καταλήγαμε με κορνφλέικς και κονσέρβες με ρίζες μπαμπού

και ήθελα κάτι τέτοιο να μπει στο έντυπο που θέλουμε να βγάλουμε
μια ανατομία του γεμισμένου ψυγείου        
εμένα πάντως μου ακούγεται βοηθητικό

είμαι διαρκώς συντονισμένη σε μία συχνότητα εντοπισμού των αναγκαίων για την κατοίκηση πραγμάτων

π.χ.
αδειάζω τη σακούλα του κάδου τη βάζω σε σακούλα σκουπιδιών
βλέπω ότι τελειώνουν κι οτι θα πρέπει να αγοράσω
γιατι ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ είναι απαραίτητο για να διευκολύνει την ποιότητα της ζωής σου ειδικά με τον τρόπο που ζούμε σ'αυτό το ΣΠΙΤΙ

όσο τρώγαμε όλοι μαζί στο μπαλκόνι το απόγευμα αναρωτήθηκα αν είναι ζήτημα στην ψυχανάλυση ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τα λεφτά
σκέφτηκα ότι μάλλον όχι

κι ύστερα μου ρθε εκείνος ο τύπος που έκραζε τον υπαρξισμό σαν σύμπτωμα των αστών διανοουμένων
(αυτό απ το οποίο σου έλεγα οτι πάσχω)
και σκέφτηκα χεχε

αργά το βράδυ στο κρεβάτι με το λάπτοπ σκέφτηκα να δω τι είναι αυτό το λινκντ ιν
σίγουρη ότι θα με κοροιδέψουν οι φίλοι μου

δεν κατάφερα και πολλά και κατέληξα να σκρολάρω στο αγγελιόπολις
μου μίλησε η αδερφή μου στο φέισμπουκ - είχα πάρα πολύ καιρό να τις μιλήσω
μου πε τα μαθες της λεω ποια  να μην τα πολυλογώ τα μαθα τελικά

σκατά είναι ότι χειρότερο φοβόταν αυτή η οικογενεια και το κάθε μέλος της ξεχωριστά
τέλος πάντων θα προσπεράσω εδώ τα συναισθήματα
δεν είχα όρεξη για μυξοκλαματα εκείνη την στιγμή και δεν προλαβα να το πάρω κατάκαρδα
άλλο είναι που σκέφτομαι συνεχώς τον τελευταίο καιρό
στα πλαίσια του τι-έχει-κάνει-πάνω-μου-αυτη-η-κωλοκενωνία-και-νιώθω-με-αυτόν-τον-τρόπο
έκανα λίγο πίσω κι είδα ότι όολα αυτά τα πράγματα είναι εντυπωμένα πάνω μου
και για κάποιο λόγο όταν προσπαθώ να σκεφτώ πιθανές εξελίξεις για την γενιά μας πάντα νιώθω με κάποιο τρόπο ότι αφού υποφέρω απ'την επίδραση της κοινωνίας κι άλλα άτομα εκεί έξω υποφέρουν με παρόμοιο τρόπο

δεν μπορώ να σας κρύψω ότι αισθάνομαι μια πολύ μικρή ηδονή που το πρόβλημα αυτή την φορά είναι απόλυτα ρεαλιστικό και υπαρκτό.