Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

αυτό


βλέπω κάποιους άτυπους κανόνες λέιζερ να με περιχαρακώνουν
κλείνω τα μάτια μου να απολαύσω την επιθυμία μου στο κόκκινο φως
με τα χέρια κολλημένα στο σώμα μου στρίβω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο
φακινγκ αλάιβ φάκινγκ καθηλωμένη καρφωμένη στη θέση μου
είμαι πιο κοντά στη ζωή απότι ποτέ  απότι συνήθως πιο κοντά στο να με θεωρήσω ζωντανή
ακόμα και τώρα ο ορισμός της ζωής είναι αυτό το τόσο κοντινό που σου χαιδέυει το μάγουλο καθώς περνάει
που έρχεται τόσο κοντά που νιώθης την αναπνοή της που εισπνέεις την εκπνοή της πάντα μ'αυτά τα δευτερόλεπτα καθηστέρηση   αυτά τα δευτερόλεπτα καθηστέρηση

το ερέθισμα -->πηγαίνει στον εγκέφαλο-->ο εγκέφαλος λέει τι;τι φάση;--->η Καρδιά λέει σκάσε ρε μαλάκα τι φάση εκπλήσεσαι κίολας--->όλα τα όργανα μένουν άφωνα--->τα βλέφαρα κλείνουν στο κόκκινο φώς--πέφτει συσκώτηση--τώρα σύσωμο το σώμα αναφωνεί "ωωωωω,αυτό είναι"--και επικρατεί ενός λεπτου σιγή προς τιμήν της έλευσης του αυτού



τι είναι;





Απάντηση
Το φωτεινό της δέρμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: