Σάββατο 24 Μαΐου 2014


κι έτσι όπως καθόμουν άρχισαν να πέφτουν κέρματα απ'τις τσέπες μου
όχι όλα μαζί
ένα κάθε τέταρτο περίπου
σαν να πρεπε να βάλω ψιλά στο τζουκμποξ για να συνεχίσει να παίζει
σαν να έπρεπε να πληρώσω για τα ανέμελα λεπτά που περνούσαν
να νοικιάσω ένα προιόν ανακουφιστικό για τις ανάγκες μου
που όμως στην τελική ήταν όσο δραστικό μπορούσε να αντέξει η τσέπη μου
πολύ μπέιζικ δηλαδή

μετά έβγαλα τελείως το παντελόνι με τις τσέπες
με την θέληση μου
δεν παίζανε ψιλά πια γιατί δεν παίζανε κι ανάγκες

ξέρεις καθαρές αποστειρωμένες στιγμές τύπου πλένεις τα δόντια σου και πλένεις τα δόντια σου σκέτο
τίποτα άλλο


κι έπειτα μετά από κάμποσες πεντακάθαρες στιγμές και πεντακάθαρα δόντια
έκλαψα
μια φορά ακόμα
δεν ξέρω αν έκλαψα και βρώμισε ή αν βρώμισε και γι'αυτό έκλαψα
λίγο αργότερα σκεφτόμουν πως έκλαψα επειδή ήταν ανυπόφορα καθαρή στιγμή
όπως όταν είμαι κλασμένη και σου λέω ότι είμαι πιο διαυγής από ποτέ κι εσύ μου λες πως λέω μαλακίες
πολύ μπέιζικ δηλαδή


όταν ήμασταν μικρές έλεγε και το πίστευε πραγματικά
ότι το να γίνει κανείς πλούσιος είναι από τα ευκολότερα πράγματα του κόσμου
αρκεί ξέρεις,να θες πραγματικά


ε λοιπόν πολύ αργότερα σκεφτόμουν πως ένιωθα
σαν εκείνη την πλούσια φίλη που είπε γάμα τα λεφτά,δεν είναι εκεί το πρόβλημα
κι έτσι έκλαψα
μια φορά ακόμα
και γύρισα απ'την άλλη
κι ύστερα γύρισες κι εσύ απ'την άλλη
κι ήμασταν κι οι δυο γυρισμένοι απ'την άλλη
κι ύστερα εγώ γύρισα απ΄την δική σου άλλη
κι ήμασταν γυρισμένη απ'την άλλη σου
κι εσύ έβλεπες το τοίχο
κι εγώ την πλάτη σου
και δεν μπορούσα να πω τίποτα
δεν υπάρχει κάτι να πεις στον άνθρωπο που τα ξέρει όλα ήδη
μόνο πλησίασα πιο κοντά στην πλάτη σου
μήπως κρυφακούσω κάτι απ'το κεφάλι σου
και μάθω και γω κάτι από αυτά που ξέρεις
αλλά δεν πήρε τίποτα το αυτί μου
και κοιμήθηκα ανήσυχα μέσα στην άγνοια

την επόμενη μέρα αποφάσισα να γίνω πλούσια
πιο πλούσια
για να αντέχει περισσότερα η τσέπη μου

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

υπάρχει μια φωνή στο μυαλό που δεν μ'αφήνει να κάθομαι χωρίς να κάνω τίποτα.ξέρεις ποιανού να ναι;

ισως αυτή τη φορά να δοκίμαζα κάτι άλλο.
ίσως αυτή τη φορά να δοκίμαζα τις περισσότερες λέξεις για να περιγράψω το τίποτα
αντί για λίγες για να περιγράψω τα πάντα.φοβάμαι να εκθέσω όλους μου τους φόβους.φοβάμαι να δωθώ ολόκληρη.φοβάμαι μη με χτυπήσετε.όλοι εσείς που με χτυπάτε με την ίδια μου τη γλώσσα.όλοι εσείς που με κοιτάται με τα ίδια μου μάτια που προσπαθώ απεγνωσμένα να κλείσω.για να χορέψω ελεύθερα έστω και ποντικίσια όσο δεν θα βλέπει η γάτα.όσο δεν θα βλέπει αυτή η τεράστια μεγάλη γάτα που κοιτάει τα πάντα.
αλλά φοβάμαι.και παραμένω ένα ποντίκι που δεν χορεύει.ένα ποντίκι σκέτο.


που πάει ένα σκέτο ποντίκι;


είμαι ένας τυφλοπόντικας που παραμένει κρυμμένος στο λαγούμι του και περιμένει να δει το

φώς.

σκουίκ
σκουί
ουι
ναι
ναι
είμαι ένας τυφλοπόντικας!γιοο-χοο!


δεν έχω να κοιτάξω κάποιον στα μάτια
γι'αυτό κοιτάω πότε εμένα
πότε το γάτο
το μεγάλο γάτο που κοιτάει τα πάντα
τον κοιτάω κι εγώ



















Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

up 029
θα σου πω φίλε μου πως φαίνεται το μέλλον
τρομακτικό

δεν τρομάζω/δεν σκέφτομαι/δεν αφήνω τον εαυτό μου στιγμή/δεν τον πιάνω καλύτερα
δεν τον αγγίζω
ούτε στιγμή
ούτε στιγμή από τότε που έφυγα
κι είναι πολλές στιγμές από τότε μέχρι τώρα
δεν σταματάω ούτε στιγμή
να με προλάβει
πας καλά;


είμαι από μέσα
είμαι σε αυτή την εποχή
από μέσα της
δεν φαίνεται να με υπολογίζει
αλλά εγώ είμαι μέσα της
είμαι μέσα της 

αλλά στην πραγματικότητα
είμαι απ'έξω της
είμαι απ'εξω 
στην πραγματικότητα
από την πραγματικότητα

είμαι έξω από σένα
κι εσένα
κι εσένα 
κι εσένα
κι εσένα 
κι εσένα
είμαι μέσα από εμένα
είμαι εγκλωβισμένη μέσα από μένα κι έξω από σένα
είμαι μία και μόνη μου

και μπαίνω μέσα
στην εποχή
δεν την φοβάμαι
την πάω
γιατί είμαι μέσα

κι όλη αυτή η νοσταλγία για το τότε
που τα πράγματα ήταν καθαρά και μεγάλα
που εσύ ήσουν μικρός κι αμόλυντος
που σε κάνει να απορείς για το πως έγινες
για το που πήγαν όλα αυτά
πόσο έχεις απομακρυνθεί από τον καθαρό εαυτό σου
γιατί δεν νιώθεις πια τίποτα όπως τότε
δεν με απασχολεί πια
τότε ήταν τότε και τώρα είναι τώρα
και τώρα είναι πιο τώρα από ποτέ
πιο απαλλαγμένο από τότε απ' ότι ποτέ





τώρα τίποτα