Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

malli 0877
εκείνη τη μέρα κανείς δεν έμαθε τι έγιναν τα διγενάκια
τα πατζούρια τους μείναν όλη μέρα
κλειστά
και τα κινητά τους το ίδιο
και κανείς δεν άνοιξε όσο κι αν χτυπούσε το κουδούνι
απ'έξω

μέσα
πιο μέσα δεν κουνιόταν φύλλο
στον εγκέφαλό μου
δεν έπεφτε καρφίτσα
πυκνός σαν τσιμέντο
δεν τον διαπερνούσε τίποτα
δηλαδή

καθήσαμε στο μπαλκόνι και κοιτούσαμε κάτω στο δρόμο
πετάγαμε τσόφλια στους περαστικούς
και τα μάτια μας δεν θυμόντουσαν
να ανοιγοκλείσουν

δεν άκουσα τίποτα θα έλεγα αν με ρωτούσαν

οι κουρτίνες ήταν κλειστές-δεν τις διαπερνούσε τίποτα
κλειστές
όλες
οι κουρτίνες
όλες
και στα παράθυρα που δεν είχαμε
κρεμάσαμε σεντόνια

οι τέντες ήταν πάντα κατεβασμένες
δεν παρατήρησα καμία περίεργη δραστηριότητα

βέβαια,εμένα μου χε πει το προηγούμενο βράδυ
πως όλα τρέχανε πολύ γρήγορα για τα γούστα της
για τα γούστα της είπε

εμένα πάλι μου είπε
πως μετά που ξύπνησε
νόμιζε πως ήταν ήδη Κυριακή

εμένα δεν μου πε τίποτα εκείνη τη μέρα
μου στειλε μόνο στο τέλος της
σήμερα δεν μ'αγαπάς γιατί δεν υπάρχω
στο τέλος ποιανής;
δεν ξέρω,δεν είπε τίποτα
κι εσύ τι έκανες;
γέλασα
ναι γέλασα εντάξει;
γελάω μαζί της συχνά
κι αυτή το ίδιο νομίζω
γελάει κι αυτή μαζί της όπως γελάει και μαζί μου.
γιατί γελάει μαζί μου συχνά.

εμένα η δικιά μου δεν γελάει ποτέ.
είναι πάντα σοβαρή.
γελάει σοβαρά.

όπως και να χει
την άλλη μέρα το πρωί
τα μαλλιά της μίας είχαν γίνει γκρί
και της άλλης λιλά

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

gevhmpoukia 001
και τα σόγια που τους άνοικε ένα εξοχικό
γίναν οικογένειες που τους άνοικε ένα αυτοκίνητο
που γίναν άτομα που τους άνοικε ένας υπολογιστής

το διαδίκτυο είναι μια άλλη πραγματικότητα παράλληλη με την πραγματικότητα οφ λαιν

ο καθένας μπορεί να τριγυρίζει σ'αυτήν την διάσταση 
να πάει από σημείο σε σημείο

ο καθένας πλέον έχει τη δικιά του ιδιοκτησία
ένα χώρο από τα χαρακτηριστικά του οποίου συγκροτείται η διαδικτυακή του ύπαρξη ως περσόνα

η απόκτηση μεγαλύτερης έκτασης στην διαδικτυακή διάσταση 
δεν γίνεται με κάποιο
ανταλλακτικό μέσο
ο καθένας δικαιούται όση έκταση πιστεύει ότι χρειάζεται
ο καθένας λοιπόν μπορεί να έχει ανάλογα με τις ανάγκες του
ένα σπίτι (facebook)
διάφορα εξοχικά (twitter,blogspot,tumblr)
οχήματα για τις μετακινήσεις του (youtube,google,vimeo)

πύλη για την είσοδο σου στην διαδικτυακή διάσταση είναι ο υπολογιστής σου
ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί και καταφύγιο για την περσόνα σου οφλαιν
είναι το ορμητήριο

ας πάρουμε σαν δεδομένο ότι το λάπτοπ τοποθετείται στο τραπέζι του σπιτιού σου
και το σμαρτφοουν στην τσέπη σου

ας πάρουμε τώρα την μάνα μου
η μάνα μου αν και έχει δίπλωμα οδήγησης (youtube,google) ποτέ δεν παίρνει το αυτοκίνητο
έχει ένα σπίτι στην ιδιοκτησία της (facebook)
και ποτέ δεν έχει βγει από τη χώρα
ο δε υπολογιστής της βρίσκεται πάντα στο τραπέζι της κουζίνας

η αδερφή μου κι εγώ
σαν παιδιά της γενιάς μας
 έχουμε ένα λάπτοπ κι ένα σμάρτφοουν
κι άρκετά πολλά διαδικτυακά ακίνητα και κινητά στο όνομα μας

η μόνη διαφορά που έχουμε είναι ότι εγώ
φεύγοντας από το πατρικό πήρα το λάπτοπ μου
και το τοποθέτησα στο νέο μου σπίτι
ενώ αυτή έχει ακόμα το ορμητήριο της στο πατρικό

ο πατέρας μου όμως
δεν έχει λάπτοπ στην ιδιοκτησία του
έχει ένα σμάρτφοουν
δηλαδή έχει την διαδικτυακή του περιουσία στην τσέπη του

πράγμα που κάνει τον πατέρα μου νομά

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

φαντασμική

projectgatos 093
ήταν τόσο ευγενική ύπαρξη
κι η παρουσία της στον κόσμο τόσο απαλή
που λέγαμε πως αιωρούνταν λίγα εκατοστά πάνω απ'το έδαφος
κι όπου ακουμπούσε
το κανε τόσο ανάλαφρα
που ποτέ δε γνωρίσαμε άλλον άνθρωπο
τόσο φιλικό προς το περιβάλλον του

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

kapani 274
δε γυρίζω πίσω
αποχαιρέτα με κάθε φορά

μια φορά για να πεις κάτι
και μετά ποτέ ξανά
δεν υπάρχει πια λόγος
μόνο για να εξηγήσεις τι συνέβη και κατέληξες στο επόμενο
και το επόμενο μία φορά
και μετά ποτέ ξανά
δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη
δεν υπάρχει χρόνος
όλα όσα ξέρω είναι παρελθόν
που πρέπει να προλάβεις
να τρέξεις πιο γρήγορα
έχουμε και μια ζωή να ζήσουμε
πιο γρήγορα
πρέπει να καταλάβεις τι συμβαίνει
πρέπει να καταλάβεις τι συμβαίνει
πρέπει να αρνηθείς το παρελθόν
πρέπει να ξεσκεπάσεις τα πρέπει
πρέπει να δουλέψεις για την ζωή σου
πρέπει να δουλέψεις τώρα για να ζήσεις αργότερα
για να είναι πιο ελεύθερο το επόμενο δευτερόλεπτο
και θα ανταμειφτείς για τους κόπους σου

αυτός ο κόσμος με στενεύει
θα σας γαμήσω όλους



εδώ εκθέτω τη γιαγιά μου

giagia
αναρωτιέμαι αν θα έρθει η εποχή που δεν θα γνωρίζω πια καινούργιο κόσμο
κι αν δεν θα με νοιάζει να το κάνω
αν τότε θα θεωρώ τον εαυτό μου τελειωμένο

αναρωτιέμαι αν της είπανε ότι ερχόμαστε απ'τις μαιμούδες
είναι χριστιανή βλέπεις

αναρωτιέμαι αν η γιαγιά μου γνωρίζει ότι η γη είναι πλανήτης
αναρωτιέμαι αν πλησίασε ποτέ σε μια τέτοια συζήτηση
βέβαια είναι και το φεγγάρι
αποκλείεται να μην της μίλησε ποτέ κανείς για το φεγγάρι
αν και δεν αποκλείεται
δεν αποκλείεται το φεγγάρι να ναι η τρύπα του αφαλού
κι ο ουρανός τα εσωτερικά τοιχώματα του στομαχιού
αυτού του τέρατος

αναρωτιέμαι αν της είπανε ότι ερχόμαστε απ'τις μαιμούδες
είναι χριστιανή βλέπεις

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

μουνιά και gentrification

kapani 182
το μουνί προκαλεί
το μουνί προκαλεί ακόμα
πούτσα μου
πούτσα μου
πούτσα μου
μουνί μου
μόλις πριν λίγα χρόνια ανακαλύψαμε την γυναικεία εκσπερμάτωση
την ονομάσαμε γυναικεία εκσπερμάτωση
δηλαδή αν είναι δυνατ
όχι
φύγε
περιμένω να σταματήσει να με απασχολεί το φύλο
βιάζομαι να το ξεπεράσω
μαλακία
ας μιλήσουμε για κάτι άλλο
για το gentrification για παράδειγμα
το gentrification λοιπόν
το gentrification εκφράζει τη διαδικασία, κατά την οποία οι φτωχές εργατικές συνοικίες στο κέντρο της πόλης αναμορφώνονται μέσω της δράσης του κτηματικού κεφαλαίου, των μεσοαστών αγοραστών και ενοικιαστών ακινήτων και των ιδιοκτητών γης και κατοικιών. Η διαδικασία συνοδεύεται από την αλλαγή της κοινωνικής σύνθεσης των περιοχών αυτών. Όπως επισημαίνει ο Ρ. Marcuse “η απομάκρυνση (dislocation) συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων είναι στόχος του εξευγενισμού, όχι μια παρενέργεια”. Ωστόσο, ανώδυνες περιγραφές του φαινομένου περιλαμβάνουν τους όρους «ανακύκλωση της γειτονιάς», «αναβάθμιση», «αναγέννηση». 
πούτσα μου
μυρίζω το μουνί μου από δω πάνω
πούτσα μου
μπορώ να μιλήσω για το μουνί μου
μπορώ να μιλήσω για το μουνί σου
δεν μπορώ
όχι πραγματικά
όχι πούτσα μου
γι'αυτό ας μιλήσουμε για το gentrification.
όχι γι'αυτό
γιατί πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι
να πάψω;
να κάνω παύση στην ενασχόλησή μου;
όχι
να μου περάσει
με κανες να ντρέπομαι που χρησιμοποιώ τη λέξη φύλο
είναι ήδη τόσο πασέ
ας ασχοληθούμε με το gentrification

λοιπόν


Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

περί οράσεως ΙΙ

up 270
.
το λεωφορείο ήρθε κι οι πόρτες του άνοιξαν διάπλατα ακριβώς μπροστά μου
στο κάγκελο που καθόμουν και κάπνιζα μέχρι να περάσουν και τα υπόλοιπα τρία λεπτά
στο κατώφλι του λεωφορείου στεκόταν
με το χέρι της ψηλά να κρατιέται απ'τη θηλιά
τα ακουστικά να κρέμονται απ'τα αυτιά της
και το βλέμμα της καρφωμένο ίσιο μπροστά
λες και δεν σταμάτησε ποτέ
λες και δεν άνοιξε η πόρτα
λες κι ακόμα χάζευε τις πολυκατοικίες να εναλλάσονται μπροστά της
τόσο απορροφημένη από αυτό που έβλεπε
που δεν χαμήλωσε το βλέμμα της ούτε όταν οι πόρτες κλείσαν
ούτε όταν το λεωφορείο ξεκίνησε
δεν με είδε ποτέ
πως γίνεται να μην με είδε ποτέ;


.
με κοιτάς στα μάτια
κάνω πως τρίβω το ένα μου μάτι
προσπαθώ να προστατευτώ από την επιθετική σου εικόνα
περιορίζω την είσοδό σου
στον εγκέφαλό μου
τώρα η πραγματικότητα δεν είναι παρά μια απ'τις οθόνες στο κεντρικό σύστημα ελέγχου

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

γιατί τυφλώνομαι

yfanet 202
καταρράκτης καπνού έρχεται από το στόμα μου
από που;
από το στόμα μου
κατά πάνω μου
κατά που;
κατά πάνω μου
το στόμα μου επιτίθεται στα μάτια μου
σκέφτομαι πιο γρήγορα απ'οτι βλέπω
το στόμα μου επιτίθεται στα μάτια μου
πάντα κοίταζα περισσότερο απ'ότι μίλαγα
το στόμα μου σήκωσε κεφάλι
ένας καταρράκτης καπνού έρχεται κατά πάνω μου
κατά που;
κατά τα μάτια μου
τα μάτια μου είναι το πάνω μου
τα μάτια μου είναι το κεφάλι μου
το στόμα μου σήκωσε το κεφάλι του
το κεφάλι μου
το στόμα μου σήκωσε τα μάτια μου

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

π***τικη δωματίου

up 470
μας άφησαν ελεύθερους σε ένα σπίτι
άδειο
είπαν κάντε το ότι θέλετε και θα περάσουμε 
να σας πάρουμε
αλλά δεν ερχόντουσαν 
περιμέναμε
αλλά αυτοί δεν ερχόντουσαν
ύστερα σηκωθήκαμε κι αρχίσαμε να περπατάμε
γυρίσαμε όλα τα δωμάτια
αλλά το σπίτι ήταν άδειο
κι αυτοί δεν ερχόντουσαν
κάτσαμε και γεμίσαμε όλοι ένα δωμάτιο
κάτσαμε όλοι στο πάτωμα
κάτσαμε ο ένας στον άλλον
κάτσαμε ο ένας σε πολλούς
και πολλοί σε έναν
κάποιοι κάτσαμε σε όλους
κι όλοι κάτσανε σε κάποιους από μας
αλλά το δωμάτιο ήταν ακόμα άδειο
κι αυτοί ακόμα να ρθούνε να μας πάρουν
γεμίσαμε όλα τα δωμάτια ένα ένα
και μισογεμίσαμε κάποια ταυτόχρονα
διώξαμε ο ένας τον άλλο σε διαφορετικά δωμάτια
σπρώξαμε
τρέξαμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο
ακουμπήσαμε όλους τους τοίχους των δωματίων
χαιδέψαμε
φτύσαμε σ' όλα τα πατώματα
και τους τοίχους
ακουμπήσαμε τα παπούτσια μας σε όλους τους τοίχους
τους κλωτσήσαμε
κοπανήσαμε τα παπούτσια μας σε όλα τα πατώματα
πηδήξαμε στους τοίχους και τους γδάραμε με τα νύχια μας
τους χτυπήσαμε με μπουνιές
και με τα δόντια μας
αρχίσαμε να ανοίγουμε τρύπες στους τοίχους μεταξύ των δωματίων
ανοίγαμε ο καθένας μια τρύπα
κάποιοι περισσότεροι την κάθε μια
κι απ'τις δύο πλευρές του τοίχου
ανοίγαμε τρύπες όσο μεγαλύτερες μπορούσαμε
για να δούμε πόσο ακόμα θα άντεχαν οι τοίχοι
τα ταβάνια,τα πατώματα,εμείς
μέχρι να ρθουν να μας πάρουν
μέχρι που πέσαν τα ντουβάρια
και γέμισαν τα δωμάτια κορμιά και μπάζα
και μπορεί να ήρθαν να μας πάρουν τότε
αλλά εμείς δεν φεύγαμε πια από κει

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

δώρα

up 633
κομμένα τα φιλιά επ που σουν εσύ
κομματιασμένα αυτά που είχαμε
και μοιρασμένα
ο καθένας θα κρατήσει το μερίδιο για τον εαυτό του

ψευτιά κομμένη και μοιρασμένη στα δύο
για χάρη ποιανού
καλύπτουμε με σεντόνια τα κειμήλια

μουσειακά είδη 
για χάρη ποιανού
κλείνουμε απόψε
χαραμάδες

στάζω
φτάνουν εσωτερικά μέχρι τις πατούσες μου

δεν φυσάει καθόλου
πως σκορπίστηκαν τα κομμάτια
με χτυπάνε 
και με ξύνουν με τα νύχια τους
χαραμάδες
για να αερίζεσαι καλύτερα
έχει απνοια
και δεν κρυώνω
είδα,δεν ήταν τίποτα λοιπόν είχες δίκιο
περιμένω τα κρύα του μάρτη
βλέπω τα ποτήρια να μου πέφτουν απ'τα χέρια
βλέπω τηλεόραση
έχει άπνοια ή εγώ δύσπνοια;
γιατί κλαις
αφού κλαίω κι εγώ
γιατί να κλαίμε μόνες μας
δανεικά
μικρά μικρά μπιμπελό
σου τα χαρίζω
να γεμίσεις το δωμάτιο που νοικιάζεις
που δεν θα ναι ποτέ σπίτι σου
μικρά μικρά φιλάκια
και μικρα μικρά θεε μου δεν αντέχω άλλο
να γεμίσουν το δωμάτιο σου
αφού δεν μυρίζω τίποτα
πως να σημαδέψω τα σεντόνια σου
μόνο αίμα μπορώ να φτύσω στον νιπτήρα σου
μπορώ να κάνω το μαιμουδάκι σου
να σου φτιάξω κολατσιό για τη δουλειά
να σου κρύψω μικρά μικρά κομματάκια απ τα δόντια μου στο τοστ σου
μωρό μου δεν ήθελα να σε πνίξω
ακούμπα με
ακούμπα σε πάνω μου
στις 7 σερβίρουμε το τσάι
κουλουράκι και φιλάκι
θα δεις είναι ωραία
κοιμόμαστε τώρα
κοιμόμαστε για να ξυπνήσουμε αύριο που θα χει ήλιο




bluebli
άνοιξε την τηλεόραση χαμηλά για να καλύπτει τους ψιθύρους μας
το σπίτι κοιμόταν και δεν έπρεπε να ξυπνήσει
τέτοια ώρα βλέπεις μόνο ξεχασμένες φάτσες σε ξεχασμένα σίριαλ

έφτιαξε ιδιωτικό χώρο
μονωμένο
μέσα στο ξένο σπίτι
με τα ξένα έπιπλα και τις ξένες φάτσες

πράγματα που θέλω να πω
το πρωί όταν ξύπνησα άκουσα φωνές απ'την παραλία
το πρωί όταν ξύπνησα ήμουν σίγουρη πως δεν ξύπνησα

γαλάζιο φως πάνω σου
στο δέρμα σου και τους δερμάτινους καναπέδες σου
κατασκηνωτικό στρώμα φιλοξενίας στο πάτωμα
πάνω στο ξένο χαλί
για τον ξένο σας

η διαμονή μου είναι προσωρινή
η διαμονή μου είναι προσφυγική

με κοίμισε στο πάτωμα
στην κρυψώνα κάτω από το τραπεζάκι

είχαμε κλάψει σιωπηλά και γαλάζια νωρίτερα
είχαμε τυλιχτεί με γαλάζιες κουβέρτες
είχαμε κάνει γαλάζιο έρωτα

με κοίταξε με τα γαλάζια μάτια της
με κοίμισε στο πάτωμα
στην κρυψώνα της

το πρωί όταν ξύπνησα ήμουν σίγουρη πως δεν ξύπνησα

είμαι σίγουρη πως δεν έφυγα
είμαι σίγουρη πως με κράτησε εκεί
είμαι κάτω απ'το τραπεζάκι