Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

στο πάρτι των πολιτικών μηχανικών | η τριλογία

bluebear 106
Ι.
κάθονται όλοι και τρώνε τα φαγητά που φέρανε
μιλάνε και παίζει νταμπ
σε λίγο θα χορεύουν φιφτι σεντ και σάκη

ΙΙ.
η γκόμενα με τα μακριά ξανθά μαλλιά
κάθεται στο σκαμπώ
την πιάνω να κοιτάει το στήθος μου τη στιγμή που βγάζω την ζακέτα
είναι πολιτικός μηχανικός
στο βόλο
και της λείπει ο βόλος τώρα που εχει μετακομίσει θεσσαλονίκη
όπως της έλειπε η θεσσαλονίκη
και το σπίτι της στη μυτιλήνη
αλλά κι η αθήνα λίγο
όταν σηκωθούμε όλοι θα σηκωθεί κι αυτή θα χορέψει κουμπωμένα,θα ζεσταθεί,θα βγάλει το πουλόβερ της και θα το δέσει στη μέση γιατί όπως θα δούμε αργότερα που θα χει ξεθαρρέψει κάπως και τη βγάλει κι απ'τη μέση,θα φοράει κολάν και θα διαγράφει το βρακί της ντροπαλά

αυτή η γλυκούλα που πρέπει να κανε χρόνια στίβο και την έπεφτε στη φίλη μου
με τα μεγάλα της μάτια κάπως αθώα αλλά στα πολύ βαθιά όχι τόσο
που τα έχει τελικά μ'αυτον τον κρικάκια από τη λάρισα
που νομίζεις πως στην πέφτει στην αρχή αλλά τελικά τα μάτια του είναι τόσο πονηρά συνέχεια

η γκόμενα που χορεύει κάπως καγκούρικα όπως θα λέγανε διάφοροι κακεντρεχείς
και φοράει ζιβάγκο
και με την άκρη του ματιού της σκανάρει το χώρο και χαριεντίζεται με την ασχημούλα και χαζούλα φίλης της

ο ξανθός τσουπωτούλης κλασσική πολιτικόφατσα στου χώρους του πολυτεχνείου
που θα μας βγάλει την μισοφαγωμένη τούρτα από το ψυγείο
θα σχολιάσει τα κουταλάκια που χουν γίνει πια ένα με την τούρτα
κι αργότερα θα βγάλει το ζιβάγκο του και θα μείνει να χορεύει με το άσπρο φανελάκι με την πρώτη προτροπή

τα αγόρια που χορεύουν κι αγγίζονται και παίζουν μεταξύ τους
κι ύστερα ζωγραφίζουν με μαρκαδόρους ο ένας το πρόσωπο του άλλου

η κλασσική σοβαρή όμορφη γκόμενα
που δεν μπορείς να την φανταστείς μια καθημερινή στη σχολή
που θα χορέψει εξίσου σοβαρά και θα πάει να δυναμώσει μόνη της την μουσική
κι ίσως αν έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις κι ότι έχει και χιούμορ
που θα σου ζωγραφίσει στο μέτωπο ερωτηματικό όταν οι άλλοι ψηφίζουν να σου γράψουν x

ο φίλος που θα πει ότι θέλει κι αυτός καρέκλα ένα δεκάλεπτο αφού κατεβεί ο εορτάζων
που χορεύει με τα κορίτσια τα σηκώνει και τα γυρίζει
που ξεμένει με την τούρτα και την τρώει μόνος του
και θα χορέψει σουιγκ σαν τη κυρία λίλα την συνταξιούχο καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας στα μαθήματα λάτιν όταν τα πράγματα ηρεμήσουν και τα φώτα ανάψουν κάπως

ΙΙΙ.
ανάβουν τα φώτα κι όλοι είναι εκτεθειμένοι στις θέσεις και τις στάσεις που χαν στην ασφάλεια του σκοταδιού

κι αυτή που στο τέλος τη βραδιάς αράζει με την συγκάτοικο χυμένες στον καναπέ
μου κάνει νόημα να χουφτώσει το τύπο που μόλις έσκυψε
και ξαφνικά κλείνουν τα φώτα κι εγώ τότε γελάω δυνατά
και γελάει κι αυτή δυνατά για να μου δείξει ότι γελάει στο σκοτάδι

κι ο πολιτικός μηχανικός που γουστάρει μόνο αρχιτεκτόνισσες
έρχεται προς το μέρος μου
έκανε τατουάζ ένα κομμάτι της γκουέρνικας στο μπράτσο του
αλλά σίγουρα δεν μοιάζει αυτό που φαντάζεστε

όχι ότι έχει σημασία γιατί παίζει το milkshake και σηκώνομαι
και βλέπω το άσπρο της χεράκι στο σκοτάδι να έρχεται προς το μέρος μου
και χορεύουμε οι δυο μας
κάπου στη μέση
γιατί με έχει μάθει πια να χορεύω χαριτωμένα
και να μπορώ να ελέγχω αυτό που στην έκτη δημοτικού μου είπαν πως με κάνει να χορεύω σαν στριπτιτζού

και να καυλώνω μυστικά από το πόσο τέλειοι είναι όλοι τους

3 σχόλια:

Ναύτης είπε...

σαν ζεστη σούπα
ένα παγωμένο ξημέρωμα
μετα από πιώμα
έτσι είναι
μετα από τόσο καιρο
που σε διαβάζω
πάλι
:)

Ανώνυμος είπε...

ο πολιτικος μηχανικος που γουσταρει μονο αρχιτεκτονισσες. ακρως κατατοπιστικη
σαν να το εβλεπα μπροστα μου :)

seppuku είπε...

Σε πάρτι της ΕΑΑΚ πήγατε;