*naked under the blankets

Νιώθω με μαμά που προσπαθεί να ταιριάξει με την παρέα των παιδιών της.

Πήγα και σούπερ μάρκετ σήμερα.ναι,βέβαια.πήρα κωλόχαρτα,κροκέτες για τον χοντρό,εβαπορέ για τον καφέ μου και ένα στρούντελ.

Ναι το κανα δώρο στον εαυτό μου.με κανάκεψα.

Ένα λεπτό πριν το πετάξω στο καλάθι με κοίταξα σοβαρά και είπα μετά όμως θα μαζέψεις το σπίτι.

Είπα ναι εννοείται.

Θα βάλεις και πλυντήριο;

Φυσικά είπα κι άπλωσα το χέρι μου να πιάσω το στρούντελ πριν προλάβω να με αγγαρέψω και μ’άλλες αηδίες.

Κατεβαίνοντας απτα κωλόχαρτα,είδα τον μανάβη.φυσικά και τον είχα δει νωρίτερα.

Αλλά εκείνη την στιγμή είχαμε οπτική επαφή.

Του χαμογέλασα για ένα δευτερόλεπτο.ίσα που πρόλαβα να τον δω να μου χαμογελάει κι αυτός και γύρισα την πλάτη να φύγω.

Ύστερα έπρεπε να πάρω το εβαπορέ.δεν ήταν εκεί που νόμιζα.για μια στιγμή τρομοκρατήθηκα.έπρεπε να ξανακατέβω κάτω.εκεί με τον μανάβη.

όχι δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω αυτό.στην τελικη θα πινα τον καφέ μου σκέτο.

Ευτυχώς βρήκα τα εβαπορέ πριν το ταμείο.

Πλήρωσα με το τελευταίο μου εικοσάρικο.

Πήρα και καπνό απ’το περίπτερο.κι άλλη πολυτέλεια.

Δεν με νοιάζει τίποτα όμως.οπότε δεν έχω να χάσω κάτι.

Ο χοντρός άλλωστε έχει φαί για τις επόμενες 2 βδομάδες πλέον.

Μπορείς να καταλάβεις πως περνάω στο σπίτι χωρίς εσένα.

Θα σου πω μόνο ότι έκανα το λάθος κι άνοιξα τον καναπέ.προχτές νομίζω.

Έλα να κάνουμε παρέα πάλι.

ποτίζω και τα λουλούδια σου.

ακούω κι ισπανικά τραγούδια.